به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در بحبوحه نبرد‌های سنگین زمینی، همیشه صدای ملخ‌های بالگردهای هوانیروز، روحیه رزمندگان را تقویت می‌کرد. خلبانان شجاع و جان‌برکف، می‌آمدند تا خط را برای خودی‌ها ایمن کنند، بر سر یگان تانک دشمن بکوبند و پس از تخلیه مهمات و ادوات، مجروحان را به پشت جبهه منتقل کنند؛ خلبانان هوانیروز در دوران دفاع مقدس، همه جا بودند تا امید را با خود به دل‌های سربازان وطن بازگردانند.
برای افرادی که کودکی و نوجوانی خود را در دوران جنگ تحمیلی هشت ساله سپری کرده‌اند، هوانیروز مترادف با سریال شورانگیز «سیمرغ» و نام و یاد شهیدان شیرودی و کشوری است؛ دو یار دیرین از خطه پهلوان‌پرور طبرستان که روایت حماسه و رشادت آن ها، در تاریخ ایران ماندگار شد.
شهید علی‌اکبر شیرودی، در ماجرای هجوم تانک‌های عراقی به مناطق مرزی استان کرمانشاه، همراه با یارانش، در حالی که تنها دو فروند بالگرد کبری در اختیار داشتند، به متجاوزان حمله و ده‌ها دستگاه تانک دشمن را منهدم کردند و مانع از پیشروی بعثی‌ها شدند.
آمار شگفت انگیز
وقتی درباره جایگاه هوانیروز در هشت سال دفاع مقدس صحبت می‌کنیم، نباید از یاد ببریم که خلبانان دلاور آن، در آن هشت سال مهم و حساس، با ۳۰۰ هزار ساعت پرواز، گره از مشکلات بسیاری گشودند. ۲۰ میلیون ساعت کار عملیاتی، تقدیم ۲۴۶ شهید، ۶۰۰ جانباز و ۸۴ آزاده، طی جنگ تحمیلی هشت‌ساله، بخشی از افتخارات نیرویی است که در هر شرایطی، کلید نجات عملیات‌های حساس بود و خلبانانش، در عین گمنامی، نامدارترین و شناخته شده‌ترین افراد میدان نبرد‌های سخت بودند؛ برای آن ها، گرما و سرما، شب و روز، کوهستان و دشت معنایی نداشت؛ خلبانان غیور هوانیروز، در هر جایی که نیاز بود، حضور داشتند؛ از نخستین روز‌های پس از پیروزی انقلاب و در جریان مقابله با گروهک‌های ضدانقلاب در پاوه تا واپسین روز‌های دفاع مقدس و عملیات منافق‌سوز مرصاد، هوانیروز در خط مقدم دفاع از سرزمین ایران و کیان جمهوری اسلامی، حضوری فعال داشت و حماسه‌هایی جاودانه را در تاریخ این مرز و بوم، رقم زد.
منبع: خراسان
ارسال نظرات