به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، ستوان سیدعلی هاشمی شهریور ماه سال ۱۳۳۶ در شهرستان اصفهان متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در شهرستان مشهد به پایان رساند و در سال ۱۳۵۵ با توجه به علاقه‌ای که نسبت به حرفه نظامی‌گری داشت وارد آموزشگاه گروهبانی شد و در سال ۱۳۵۶ با درجه گروهبان سومی خدمت خود را از سر گرفت.
خدمه موشک تاو، فرمانده دسته «خمپاره انداز ۱۲۰م م. و ۱۰۷م م.» از جمله مسئولیت‌هایی به شمار می‌آیند که عهدار آن بوده است. او در تاریخ ۱۳۷۴/۴/۲۰ به درجه ستوان‌سومی مفتخر شد.
ضمناً در طول جنگ به دلیل رشادت و انهدام چهار فروند هلی کوپتر به دریافت یک درجه تشویقی مفتخر شد. این پیشکسوت دوران دفاع مقدس از دورانی که خدمه موشک تاو در گردان ۱۴۸ پیاده لشکر۷۷ بوده است درباره انهدام یک هلی‌کوپتر در عملیات ثامن‌الائمه (ع) روایت می‌کند:
«روز پنجم مهرماه سال ۱۳۶۰، جنگ «مغلوبه» بود و منطقه عمل را دود، آتش، باروت و خون رنگین کرده بود. ناگهان فرمانده گردان، سرگرد رنجبر، در اطراف موضع من آمده و مرا صدا زد. پس از حضور دستور داد سریعاً به منطقه دیگری از گردان که مورد پاتک دشمن واقع شده، حرکت و تا حضور هلی کوپتر‌های خودی، نسبت به مقابله با تانک‌های دشمن اقدام کنم.
موشک «تاو» را برداشته و به آنجا رفتم. آنجا روی سکو تعدادی تانک را مشاهده کردم، دو دستگاه از تانک‌های عراقی را با موشک مورد هدف قرار دادم، گلوله سوم را که گذاشتم و آمدم که یکی دیگر از تانک‌ها را بزنم، صدای هلی کوپتر دشمن آمد که این صدا ناخودآگاه توجه مرا جلب کرد.
سر دوربین موشک را به طرف هلی کوپتر گرفتم. هلی کوپتر درست روبروی من که قرار گرفت، شلیک کردم و گلوله من در حال هدایت بود که هلی کوپتر دقیقاً روبروی من قرار گرفت، یعنی روبروی من ایستاد، من متوجه شدم که او می‌خواهد یا شناسایی کند، یا شلیک. البته گلوله من مسیر را طی کرده بود، از داخل دوربین داشتم گلوله را هدایت می‌کردم که از سمت راست هلی‌کوپتر یک موشک به طرف من پرتاب شد.
هر لحظه ممکن بود که این موشک به من بخورد. خواست خدا بود که ایستادم و موشک را هدایت کردم و قبل از اینکه موشک به خودروی من اصابت کند گلوله من دقیقاً به نوک دماغه هلی کوپتر که نشانه مرکز (+) را قرارداده بودم اصابت کرد و هلی کوپتر منهدم شد. موشکی که هلی کوپتر برای من رها کرده بود در حدود۷۰ متر جلوی خاکریز زمین خورد و خوشبختانه آسیبی به من نرسید.
خدمه موشک تاو، فرمانده دسته «خمپاره انداز ۱۲۰م م. و ۱۰۷م م.» از جمله مسئولیت‌هایی به شمار می‌آیند که عهدار آن بوده است. او در تاریخ ۱۳۷۴/۴/۲۰ به درجه ستوان‌سومی مفتخر شد.
ضمناً در طول جنگ به دلیل رشادت و انهدام چهار فروند هلی کوپتر به دریافت یک درجه تشویقی مفتخر شد. این پیشکسوت دوران دفاع مقدس از دورانی که خدمه موشک تاو در گردان ۱۴۸ پیاده لشکر۷۷ بوده است درباره انهدام یک هلی‌کوپتر در عملیات ثامن‌الائمه (ع) روایت می‌کند:
«روز پنجم مهرماه سال ۱۳۶۰، جنگ «مغلوبه» بود و منطقه عمل را دود، آتش، باروت و خون رنگین کرده بود. ناگهان فرمانده گردان، سرگرد رنجبر، در اطراف موضع من آمده و مرا صدا زد. پس از حضور دستور داد سریعاً به منطقه دیگری از گردان که مورد پاتک دشمن واقع شده، حرکت و تا حضور هلی کوپتر‌های خودی، نسبت به مقابله با تانک‌های دشمن اقدام کنم.
موشک «تاو» را برداشته و به آنجا رفتم. آنجا روی سکو تعدادی تانک را مشاهده کردم، دو دستگاه از تانک‌های عراقی را با موشک مورد هدف قرار دادم، گلوله سوم را که گذاشتم و آمدم که یکی دیگر از تانک‌ها را بزنم، صدای هلی کوپتر دشمن آمد که این صدا ناخودآگاه توجه مرا جلب کرد.
سر دوربین موشک را به طرف هلی کوپتر گرفتم. هلی کوپتر درست روبروی من که قرار گرفت، شلیک کردم و گلوله من در حال هدایت بود که هلی کوپتر دقیقاً روبروی من قرار گرفت، یعنی روبروی من ایستاد، من متوجه شدم که او می‌خواهد یا شناسایی کند، یا شلیک. البته گلوله من مسیر را طی کرده بود، از داخل دوربین داشتم گلوله را هدایت می‌کردم که از سمت راست هلی‌کوپتر یک موشک به طرف من پرتاب شد.
هر لحظه ممکن بود که این موشک به من بخورد. خواست خدا بود که ایستادم و موشک را هدایت کردم و قبل از اینکه موشک به خودروی من اصابت کند گلوله من دقیقاً به نوک دماغه هلی کوپتر که نشانه مرکز (+) را قرارداده بودم اصابت کرد و هلی کوپتر منهدم شد. موشکی که هلی کوپتر برای من رها کرده بود در حدود۷۰ متر جلوی خاکریز زمین خورد و خوشبختانه آسیبی به من نرسید.
ارسال نظرات