«این آخرین نامه است که برایتان مینویسم، چون دیگر جنگی و جبههای نیست. شما هم دیگر جواب نامه را ننویسید.»
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، «قدرتالله خوشجام» نوجوان کم حرف و سر بزیری بود. او روز ۳۱ شهریور ماه ۱۳۶۷، درروز تاسوعای حسینی و در آخرین عملیات لشکر۱۰ سیدالشهدا (ع) در محور مهاباد، بوکان، سردشت مجروح شد و در روز عاشورای حسینی در بیمارستان بوکان به شهادت رسید.
قدرت روزاول محرم آخرین نامه را برای خانوادهاش اینگونه نوشته است: «بسمه تعالی. با سلام و درود خدمت آقا امام زمان و نایب بر حقش امام خمینی و با سلام و درود خدمت شهدای جنگ تحمیلی و امت شهید پرور.
با سلام و درود بی کران خدمت پدرو مادر و برادران عزیز و گرامی و ارجمندم: پس از عرض سلام امیدوارم که حالتان خوب بوده و باشد و در سلامت کامل به سر ببرید و در کارهای روزمرهتان موفق و موید باشید و اگر از حال اینجانب حقیر فرزند کوچکتان قدرت الله خواسته باشید به لطف و مرحمت ایزد متعال خوب هستم و به دعاگویی شما مشغولم. الان که این نامه را مینویسم ساعت ۹/۵ صبح در تاریخ ۶۷/۵/۲۳ و روز اول محرم میباشد.
هنوز از شما نامهای به دستم نرسیده است و این آخرین نامه است که برایتان مینویسم، چون دیگر جنگی و جبههای نیست. شما هم دیگر جواب نامه را ننویسید. ببخشید که هم دست خطم بد است و هم نامه خط خطی است. خوب دیگر عرضی ندارم. به بچهها سلام مرا برسانید. به امید پیروزی حق بر باطل. دوستدار و ارادتمند همیشگی شما قدرت الله