به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، جعفر طهماسبی از جمله تخریب‌چیان پیشکسوت لشکر۱۰ سیدالشهدا (ع) است. او با اشاره به یکی از شعار‌ها و شعر‌های طنز دوران دفاع مقدس روایت می‌کند: یکی از شعار‌هایی که هنگام دویدن در دوی صبحگاهی جبهه می‌خواندیم و شادی و شعف خاصی به جمع رزمندگان می‌آورد این شعار بود که با آهنگی خاصی خوانده می‌شد و رزمنده‌ها کلمه آخرش را که «نرو» بود با هم تکرار می‌کردند:
«مادرم می‌گفت: جبهه نرو/ جبهه میری، بسیج نرو/ بسیج رفتی تخریب نرو/ تخریب رفتی رو مین نرو/رو مین رفتی هوا نرو/هوارفتی زمین بیا و...»
این شعر یکی از طنز‌های جبهه بود. اما از شوخی که بگذریم حضور در گردان تخریب خیلی دل و جرأت می‌خواست. از اعزام چند هزار نفری که به لشکر ما می‌آمد شاید ۲۰ نفر داوطلب حضور در گردان تخریب می‌شدند و یک عده از این تعداد اندک هم در آموزش‌های سخت قبل از عملیات به گردان‌های رزمی می‌رفتند.
شاید یکی از سخت‌ترین ماموریت تخریبچی‌ها، مین‌گذاری مقابل خط دشمن بود و سخت‌تر از آن هم وقتی که دشمن خط را زیر آتش می‌گرفت و با توپ و خمپاره می‌کوبید. این مساله امکان انفجار مین در زمان کار گذاشتن مقابل دشمن را بیشتر می‌کرد و کار وقتی دلهره آور بود که از مین‌های سنگینی مثل «M۱۹» که برای انهدام تانک از آن استفاده می‌شد چرا که حداقل هر یک از مین‌ها بیش از۱۰ کیلو مواد منفجره T.N.T داشت.
«مادرم می‌گفت: جبهه نرو/ جبهه میری، بسیج نرو/ بسیج رفتی تخریب نرو/ تخریب رفتی رو مین نرو/رو مین رفتی هوا نرو/هوارفتی زمین بیا و...»
این شعر یکی از طنز‌های جبهه بود. اما از شوخی که بگذریم حضور در گردان تخریب خیلی دل و جرأت می‌خواست. از اعزام چند هزار نفری که به لشکر ما می‌آمد شاید ۲۰ نفر داوطلب حضور در گردان تخریب می‌شدند و یک عده از این تعداد اندک هم در آموزش‌های سخت قبل از عملیات به گردان‌های رزمی می‌رفتند.
شاید یکی از سخت‌ترین ماموریت تخریبچی‌ها، مین‌گذاری مقابل خط دشمن بود و سخت‌تر از آن هم وقتی که دشمن خط را زیر آتش می‌گرفت و با توپ و خمپاره می‌کوبید. این مساله امکان انفجار مین در زمان کار گذاشتن مقابل دشمن را بیشتر می‌کرد و کار وقتی دلهره آور بود که از مین‌های سنگینی مثل «M۱۹» که برای انهدام تانک از آن استفاده می‌شد چرا که حداقل هر یک از مین‌ها بیش از۱۰ کیلو مواد منفجره T.N.T داشت.
ارسال نظرات