یادداشت دانشجویی |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمد مهدی زنده دلی؛* امروز بر طبق آمار ۲۲ ملیون دلار قاچاق در کشور اتفاق می‌افتد، واقعا کولبرها در این ۲۲ میلیون دلار نقش جدی دارند؟ یعنی مثلا کولبری که به خاطر عدم توانایی دولت در فراهم کردن شرایط اشتغال مناطق مجبور شده چیزی را بر کول خود سوار کند از این طرف مرز ببرد آن طرف تا لقمه نانی برای خانواده فراهم کند؛ اگر دیگر نکند این ۲۲ میلیون دلار تکلیفش مشخص می‌شود؟
خیر تکلیف قاچاق در کشور روشن است. این حجم از قاچاق بر طبق نظر کارشناسان از مبادی رسمی تحت عنوان مناطق آزاد قاچاق می شود! در دهه هفتاد که صحبت از منطقه آزاد به میان آمد قرار بود مناطقی با امتیازات اقتصادی و معافیت‌های گمرکی و مالیاتی خاص باشد تا صادرات را در کشور تقویت کند، ورود سرمایه گذار را تسهیل کند و به تقلید از آن چه در کشور‌های حاشیه خلیج فارس علی الخصوص امارات اتفاق افتاد باعث رونق اقتصادی مناطق شود؛ اما طبق معمول برعکس شد!
تسهیلات و معافیت‌های گمرکی باعث شد ورود کالا‌های لوکس خارجی افزایش یابد (آن هم تقریبا به صورت قاچاق یا شبه قاچاق) و واردات را به جای صادرات افزایش داد.
تسهیلات اقتصادی به جای جلب سرمایه گذار داخلی، مناطق آزاد را تبدیل به بهشت مفسدان اقتصادی کرد تا با ثبت حتی یک اتاق به ابعاد یک در دو به عنوان شرکت عملا پرداخت انواع مالیات‌ها را دور بزنند (که اکثرا هم از آقایان متصل! و به اصطلاح خودمان ژن خوب هستن) به جای رونق اقتصادی هم به بهانه آزاد بودن مناطق و ورود کالا‌های خارجی، قیمت کالا‌ها آنقدر افزایش یافت که سهم مردمان این مناطق شد فقط دیدن ماشین‌های آن چنانی در شهر هایشان!
عامل قاچاق، مجلسی است که به قول خودمان نه میفهمد چکار باید کند نه گوشش به نظر کارشناسان بدهکار است. عاملش تَکرار است، از نوع تَکرار رای به روحانی که با سرمایه دار پرستی همه تصمیمات دولت را جوری پازل بندی می‌کند که نکند خدای نکرده اخم به اَبرُوان مبارک فلان سرمایه دار بیاید، و همین طور لایحه‌ی توسعه مناطق آزاد می فرستد به مجلس و می شود پیشنهاد ده‌ها منطقه آزاد در نقاط مختلف کشور و تصویب نمایندگان مجلس؟!
نقش کوله بر‌ها و مردم مستضعف که فرمود: انقلاب متعلق به آن هاست هم می شود سرما، بار سنگین رو گُرده و تلاش برای لقمه‌ای نان! کولبرها قاچاقچی نیستند بلکه قربانی اند. قربانی انتخاب غلط! و قربانی سیاست‌هایی توی هوای دولت! راهکار هم فقط یک جمله است: درست انتخاب کنید.
خیر تکلیف قاچاق در کشور روشن است. این حجم از قاچاق بر طبق نظر کارشناسان از مبادی رسمی تحت عنوان مناطق آزاد قاچاق می شود! در دهه هفتاد که صحبت از منطقه آزاد به میان آمد قرار بود مناطقی با امتیازات اقتصادی و معافیت‌های گمرکی و مالیاتی خاص باشد تا صادرات را در کشور تقویت کند، ورود سرمایه گذار را تسهیل کند و به تقلید از آن چه در کشور‌های حاشیه خلیج فارس علی الخصوص امارات اتفاق افتاد باعث رونق اقتصادی مناطق شود؛ اما طبق معمول برعکس شد!
تسهیلات و معافیت‌های گمرکی باعث شد ورود کالا‌های لوکس خارجی افزایش یابد (آن هم تقریبا به صورت قاچاق یا شبه قاچاق) و واردات را به جای صادرات افزایش داد.
تسهیلات اقتصادی به جای جلب سرمایه گذار داخلی، مناطق آزاد را تبدیل به بهشت مفسدان اقتصادی کرد تا با ثبت حتی یک اتاق به ابعاد یک در دو به عنوان شرکت عملا پرداخت انواع مالیات‌ها را دور بزنند (که اکثرا هم از آقایان متصل! و به اصطلاح خودمان ژن خوب هستن) به جای رونق اقتصادی هم به بهانه آزاد بودن مناطق و ورود کالا‌های خارجی، قیمت کالا‌ها آنقدر افزایش یافت که سهم مردمان این مناطق شد فقط دیدن ماشین‌های آن چنانی در شهر هایشان!
عامل قاچاق، مجلسی است که به قول خودمان نه میفهمد چکار باید کند نه گوشش به نظر کارشناسان بدهکار است. عاملش تَکرار است، از نوع تَکرار رای به روحانی که با سرمایه دار پرستی همه تصمیمات دولت را جوری پازل بندی می‌کند که نکند خدای نکرده اخم به اَبرُوان مبارک فلان سرمایه دار بیاید، و همین طور لایحه‌ی توسعه مناطق آزاد می فرستد به مجلس و می شود پیشنهاد ده‌ها منطقه آزاد در نقاط مختلف کشور و تصویب نمایندگان مجلس؟!
نقش کوله بر‌ها و مردم مستضعف که فرمود: انقلاب متعلق به آن هاست هم می شود سرما، بار سنگین رو گُرده و تلاش برای لقمه‌ای نان! کولبرها قاچاقچی نیستند بلکه قربانی اند. قربانی انتخاب غلط! و قربانی سیاست‌هایی توی هوای دولت! راهکار هم فقط یک جمله است: درست انتخاب کنید.
محمد مهدی زنده دلی- مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه دامغان
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات