بهزاد اقطاعی کارگردان نمایش «ماسک» عنوان کرد در این اثر نمایشی چالشهایی را که یک بازیگر برای ایفای نقش پیشرو دارد، به تصویر کشیده است.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، بهزاد اقطاعی کارگردان نمایش «ماسک» که این روزها در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است درباره روی صحنه بردن این اثر نمایشی گفت: خوشبختانه تا امروز از انرژی مثبت مخاطبان راضی هستم. البته ممکن است از کیفیت اجرا صددرصد راضی نباشم، چون همیشه به این فکر میکنم که کارم میتوانست بهتر از این باشد، اما خوشبختانه نمایش روز به روز بهتر میشود.
وی درباره چگونگی شکلگیری اینن اثر نمایشی توضیح داد: ایده این نمایش حاصل یک کار کارگاهی است که با حضور چند تن از دوستان قدیمیام از جمله هادی کاظمی، محمدرضا علیمردانی، مجید آقاکریمی و... برگزار شد و ما دو سه ماه درباره ایده این نمایش با هم گپ و گفت: داشتیم و در نهایت با ماهک مجد شروع به نگارش نمایشنامه کردیم.
اقطاعی که بهعنوان مدرس بازیگری نیز فعالیت میکند درباره مضمون نمایش بیان کرد: من سالهاست که در زمینه مبانی نظری بازیگری فعالیت میکنم و ۲ کتاب درباره مباحث تئوری و عملی بازیگری نیز به نگارش درآوردهام از همین رو معتقدم که در فضای حال حاضر تئاتر و سینمای ما جای جدی نگاه کردن به مقوله بازیگری خالی است و حرف تازهای در این زمینه زده نمیشود بر اساس همین نظریه، ایده نگارش نمایشنامه «ماسک» بر اساس توجه به سختیهای بازیگر و چالشهایی که برای رسیدن به نقش جدید باید از سر بگذراند، شکل گرفت.
این کارگردان یادآور شد: در پروسه رسیدن بازیگر به نقش، حوزههای مختلفی در ذهنش شکل میگیرد که ممکن است آنها را در نقشهای دیگری خرج کرده باشد و ممکن است نتواند از ویژگیهای کارهای قبلیاش فاصله بگیرد به همین دلیل میبینیم که برخی بازیگران که ممکن است نامهای بزرگی هم باشند در برخی نقشها به تکرار بیفتند. سختی کار یک بازیگر این است که ایدههای تکراریاش را که روی آنها تسلط هم دارد، کنار بگذارد. در نمایش «ماسک» همین مشکل برای کاراکتر نقش اصلی پیش میآید و نقشهایی را که قبلا ایفا کرده به او هجوم میآورند و میخواهند نقش جدید را از او بگیرند.
وی درباره انتخاب بازیگران نمایش با توجه به مضمون اثر و یکدست نبودن بازیها عنوان کرد: یکی از مهمترین کارهایی که در تولید یک پروژه نمایشی باید مورد توجه قرار گیرد انتخاب بازیگران و کارکردن با آنهاست که بسیار سخت است و مهمترین مساله کار کردن خود بازیگران روی نقشهایشان است. در شرایط این روزها که اکثر بازیگران همزمان درچند پروژه تئاتری و تصویری مشغول هستند و البته چاره دیگری هم جز این نیست نمیتوانند وقت زیادی به تمرین و آماده سازی نقش اختصاص دهند به همین دلیل رضایت کمتر حاصل میشود.
وی ادامه داد: خوشبختانه بازیگران این نمایش همگی از هنرمندان حرفهای و توانمند تئاتر هستند و با توجه به مشغولیت هایشان توانستند از پس نقشها بر بیایند. معتقدم یکی از مواردی که میتواند بازیگرها را آماده ایفای نقششان کند قرار گرفتن در یک فضا و اتمسفر واحد، تمرکز روی متن و تمرین زیاد است. البته همیشه ایراداتی به بازی بازیگران بزرگ هم وجود دارد، چون به هرحال سقف بازیگری هنوز مشخص نشده است. در نهایت به نسبت شرایط من از بچههای گروه راضی بودم و خوشبختانه روز به روز هم دارند بیشتر جا میافتند.
اقطاعی درباره ورود افراد کمتجربه و غیرمتخصص بهعنوان تهیهکننده به تئاتر عنوان کرد: مساله مورد توجه تفاوتی است که باید بین تهیهکننده و سرمایهگذار قائل شد. این ۲ حرفه هیچ ارتباطی با هم ندارند. تهیهکنندگی چه در تئاتر و چه سینما کار بسیار سختی است و تخصص بالایی میطلبد سرمایهگذار نیز تکلیفش مشخص است و با دغدغه فرهنگی و یا بیزینس وارد کار میشود. به همین دلیل باید بین این ۲ تفاوت قائل شد.
وی در پایان صحبتهایش متذکر شد: شادی بابایی تهیهکننده نمایش نیز فرد تازه کاری نیست و نزدیک به ۲۰ سال است در ایران و خارج از کشور تجربه تهیهکنندگی دارد. او صرفا سرمایهگذار نمایش نیست و به شکل حرفهای تهیهکنندگی را دنبال میکند. نورالدین حیدری ماهر نیز مجری طرح نمایش است که فردی حرفهای و کاربلد است و همه مسائل را به درستی مدیریت میکند.
بازیگران این نمایش (به ترتیب حروف الفبا) پیام امیرعبداللهیان، لیلا بلوکات، شهروز دل افکار، تینو صالحی، مهدی صباغی، نادر فلاح، نوید هدایتپور هستند که هر شب ساعت ۲۰:۳۰ در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه میرود.