با توسعه هوش مصنوعی؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، مطمئنا شما هم جزو آن دسته از افراد هستید که فکر نمی‌کنید در خانه یا در زندگی‌تان به روباتی نیاز داشته باشید. اما بهتر است نگاهی به گذشته نه چندان دور کنیم؛ به زمانی که تمامی عکس‌ها با دوربینی گرفته می‌شدند که تا ظاهر نمی‌شدند، آن‌ها را نمی‌دیدیم؛ یا سی‌دی پلیر‌هایی که فقط برای خودمان موسیقی پخش می‌کرد یا برای تماس با دوستان‌مان روش‌های زیادی به غیر از نامه نوشتن یا تماس تلفنی نداشتیم. منظور این است که فناوری با سرعت بسیاری در حال رشد است و بخش اعظمی از زندگی روزمره ما را تشکیل می‌دهد. پس چندان هم دور از ذهن نیست که در آینده‌ای نزدیک روبات‌ها به یکی از اعضای خانواده آن هم از نوع ضروری‌اش تبدیل شوند.
روبات‌های خانگی
بگذارید از روبات‌های خانگی شروع کنیم. در حال حاضر روبات‌هایی ساخته شده‌اند که گرد و غبار و زباله را از روی زمین خانه جمع می‌کنند، اما در آینده‌ای نزدیک روبات‌های دیگری وارد خانه‌هایمان می‌شوند که کار‌های بسیار بیشتری می‌توانند انجام دهند. این روبات‌ها شامل روبات‌های آشپزخانه مانند «میکی» تا «مولی» می‌شود. میکی، روباتی است که با ارائه اطلاعاتی درباره غذاها، دستور غذا‌های مختلف را در اختیار کاربرش قرار می‌دهد و حتی گاهی با پروژکتور ویدیویی را پخش می‌کند تا در تدارک غذا کمک بیشتری کند. مولی، نیز یک بازوی روباتیک است که ضمن آشپزی غذا‌های خوشمزه، در آخر کار دست‌هایش را هم تمیز می‌کند.
یکی از کارشناسان روباتیک می‌گوید: روبات‌ها هم‌اکنون قادر به کمک در کار‌های روزمره مانند تا کردن لباس، تمیز کردن پنجره‌ها، جابه‌جایی و تمیز کردن خانه هستند. حتی روبات‌های دستیار و هوشمندی ساخته‌شده‌اند که عصای دست کاربرشان هستند.
روبات‌های مددکار
شاید یکی از بزرگ‌ترین تاثیرات روبات‌ها روی زندگی ما بخش سلامت باشد. در حال حاضر تعدادی روبات خدمات درمانی تولید شده‌اند که مانند روبات «رومئو» انسان‌نما – دارای ویژگی‌های جسمی انسانی- هستند. رومئو، می‌تواند زندگی اعضای خانواده را متحول کند. این روبات به کسانی که به دلیل مشکلات جسمی استقلال خود را از دست داده‌اند، کمک می‌کند تا استقلال‌شان را تا حدی بازیابی کنند. رومئو، کاملا کاربردی است و خیلی کار‌ها انجام می‌دهد؛ به باز کردن در‌ها کمک می‌کند، زمان دارو خوردن را تذکر می‌دهد و مواد غذایی که برای خانه نیاز دارید را لیست می‌کند. رومئو همچنین می‌تواند مکالمه کند و بازی‌هایی را ارائه دهد که می‌توانید با هم انجام دهید. شاید رومئو حلقه مفقوده جوامع پیر باشد که به نوعی به یک اپیدمی تبدیل شده است.
«پیلو»، نیز یک دستیار و مددکار با سایز بسیار کوچک است. این روبات نه تنها شرایط سلامتی کاربرش را مانیتور می‌کند، بلکه دارو‌های او را نیز کنترل و به او گوشزد می‌کند که چه زمانی دارویشان را مصرف کنند. پیلو همچنین میزان مصرف مواد غذایی را ارزیابی می‌کند و خوردن سالم را در زندگی پرمشغله امروزی کمی آسان‌تر می‌کند.
«پپر» و «گیتا» نیز دو روبات دیگر هستند که با تشویق کاربر به تحرک بیشتر، سعی در بهبود سلامتی او دارند. گیتا یک طبل پلاستیکی بزرگ با یک تایر است که می‌تواند تا ۱۸ کیلو بار از جمله کتاب و وسایل مدارس را حمل کند. با این کار دیگر لازم نیست برای پیاده‌روی بهانه بیاورید. بارهایتان را به این روبات می‌سپارید و به همراهش پیاده‌روی می‌کنید.
اما پپر کمی پیچیده‌تر است. تا به حال شده به سالن بدنسازی بروید و واقعا ندانید که از کجا باید شروع کنید و چه ورزش‌هایی انجام دهید؟ پپر، یک مربی شخصی است که در رویاهایتان به دنبالش بودید. ثابت شده که پپر به خوبی می‌تواند افراد را وادار به پیاده‌روی تا پنج کیلومتر بکند. این روبات با نظارت بر ضربان قلب و بیان کلمات انگیزشی و تشویق کاربر، به خوبی او را وادار به تحرک می‌کند.
روبات‌های دلیوری
روبات‌های مخصوص خارج از خانه در مناطق بیشتری از شهر‌ها مورد آزمایش قرار می‌گیرند. آمازون مدتی است روی طرحی کار می‌کند که در آن پهپاد‌ها وظیفه حمل و تحویل کالا را به عهده دارند. اگر روی زمین بیاییم، باز هم روبات‌هایی را خواهیم دید که همانند «کیوی‌بات» روبات چهار چرخ کوچکی هستند که تحویل کالا را انجام می‌دهند. این روبات مخصوصا برای دانشجویان دانشگاه‌ها کالای مورد نظرشان را تحویل می‌دهد.
با استفاده از روبات‌های خدماتی که در حال حاضر راهکار‌های مناسبی را در زندگی شلوغ به ما ارائه می‌دهند، می‌توان به آسانی پی برد که چگونه این دست‌ساخته‌های آهنی در آینده نزدیک، به اصلی‌ترین عضو خانه و زندگی ما تبدیل خواهند شد.
ارسال نظرات