همزاد پنداری با یک شخص به ما کمک میکند تا با همدلی و درک متقابل بر پیش داوری و بی اعتمادیهایمان غلبه کنیم حتی اگر آن شخص یک ربات باشد.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو؛ همزاد پنداری با یک شخص به ما کمک میکند تا با همدلی و درک متقابل بر پیش داوری و بی اعتمادی هایمان غلبه کنیم حتی اگر آن شخص یک ربات باشد. این نیروی بین فردی به وسیله آزمایشهای تجربی صورت گرفته توسط دانشمندان ایتالیایی و فرانسوی، تایید شده است.
یکی از این دانشمندان، فرانچسکو پاوانی بیان کرد: «ما ثابت کردهایم که با ظاهر شدن انسانها در غالب ربات میتوانیم گرایش آنها به رباتها را تغییر بدهیم. ما این توهم را که آنها به چشمان رباط نگاه میکنند، سرش را همانند سر خودشان تکان میدهند، به آینه نگاه میکنند و خودشان را در غالب یک ربات میبینند؛ به شرکت کننده القا کردیم.»
این موضوع شرکت کنندهها را با رباتها بیشتر همدل میسازد «بر خلاف تمریناتی که در آنها شرکت کننده نمیتوانند سر ربات را تکان داده یا این کار را به صورت هماهنگ با دیگر حرکات بدن انجام بدهند، تجربه ربات بودن باعث میشود شرکت کنندهها یک نگرش دوستانه و اجتماعی به آنها داشته باشند.»
این مطالعه میتواند تکنولوژی را بهبود بخشد و به مردم کمک کند تا به ترس از رباتها غلبه کنند. پاوانی تاکید کرد: این جنبههای بسیار مهم هستند، زیرا یکی از مشکلات امروز در زمینه رباتیک چگونگی قابل پذیرش کردن رباتها برای انسانها است. من به دستگاههای خودکاری فکر میکنم که بیشتر به انسانها بخصوص افراد با محدودیت حرکتی در زندگی روزانه شان کمک کند. ما در این مطالعه ثابت کردیم قرار گرفتن یک انسان در غالب یک ربات و درک این موقعیت پذیرش و ارتباط با آنها را آسانتر میکند.