گزارش |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حسین اکبری؛ وقتی صحبت از مشکلات دانشجویی می‌شود، ناخودآگاه ذهنمان به برخی اعتراضات پرشور دانشجویی سوق می‌یابد. اعتراضاتی که دانشجویان سعی دارند مطالبات صنفی خود را بیان کرده و امتیازاتی از مسئولان دانشگاه بگیرند.
اما این وسط شورایی به نام شورای صنفی دانشجویان سعی دارد به ماجرا ورود کند و از طریق گفتگو با مسئولان به مشکلات پایان دهد. شورایی که از یک طرف تحت فشار دانشجویان است و از طرفی در اکثر مواقع نمی‌تواند مسئولان دانشگاهی را مجاب به تغییر وضعیت کند.
هرچند بخش عمده‌ای از دغدغه‌های دانشگاهی دانشجویان به مشکلات صنفی برمی گردد، اما گاهی برای انتخاب این شورا بن بست‌های زیادی وجود دارد. به عنوان نمونه دانشگاه بجنورد؛ دانشگاهی که دیگر عدم انتخاب شورای صنفی دانشجویان در مدت معین خود به یک عادت تبدیل شده.
در آخرین ماجرای پیش روی شورای صنفی دانشگاه بجنورد، انتخابات به دلیل به حد نصاب نرسیدن دانشجویان رای دهنده باز هم به مرحله‌ی دیگری موکول شد. پیش از این نیز به علت به حد نصاب نرسیدن تعداد کاندیدا‌های شورا انتخابات به تعویق افتاده بود.
سال گذشته نیز چنین شرایطی را شاهد بودیم. به تاخیر افتادن‌های پیاپی که هم دانشجویان را خسته می‌کرد و هم کاندیدا‌ها را دلسرد. به همین علت است که در دانشگاه بجنورد پس از گذشت نیمی از سال تحصیلی هنوز شورای صنفی فعال نیست و یا می‌توان گفت: همچنان شورای سال گذشته که مدت مسئولیتشان به پایان رسیده برخی امور را پیگیری می‌کنند.
اما در یک کلام امروز دانشجویان دانشگاه بجنورد نماینده‌ای برای گرفتن حقشان ندارند. حال دلیل استقبال کمرنگ دانشجویان چه برای حضور در شورا و چه برای انتخاب اعضای شورای صنفی مسئله‌ای است که بنا داریم بررسی کنیم.
ندیدن ثمره وجود شورای صنفی علتی برای عدم شرکت در انتخابات
ابتدا به سراغ دانشجویان رفتیم. زینب سنگانی که از فعالان فرهنگی دانشگاه محسوب می‌شود علت را اینگونه بیان می‌کند: سال گذشته وقتی دانشجویان به برخی از مشکلات اعتراض می‌کردند اعضای شورای صنفی می‌گفتند که ما هم مانند شما دانشجوییم و قدرت اجرایی نداریم. این تفکر و سخنان باعث می‌شد که عده‌ای دلسرد شوند.
سنگانی ادامه می‌دهد: البته نمی‌شود فعالیت گسترده برخی از اعضا را منکر شد و به نظرم دانشجویان برای رای ندادن کمی کم لطفی کرده اند.
این فعال دانشجویی راه حل برون رفت از این دلسردی را شفاف سازی تمام فعالیت‌های شورای صنفی می‌داند و خاطرنشان می‌کند: باید ریز به ریز و با جزئیات فعالیت‌ها به دانشجویان منتقل شود تا بدانند که اگر شورای صنفی برپا نشود مشکلات صنفی به چه میزان افزایش خواهد یافت.
روحیه مطالبه گری دانشجویان ورودی جدید کاهش یافته
رضا اسکندری، دیگر فعال دانشجویی دانشگاه بجنورد نظرات دیگری دارد. اسکندری در ابتدا می‌گوید: عامل اول این وضعیت است که روحیه مطالبه گری در دانشجویان ورودی جدید بسیار پایین آمده و حتی برای برخی از دانشجویان مهم نیست که چه مسائلی در دانشگاه اتفاق می‌افتد.
این فعال دانشجویی ادامه می‌دهد: عامل دوم این است که شورا نیز متشکل از چند دانشجو بوده که هیچ قدرت اجرایی خاصی ندارند و تنها زمانی در مطالبه گری‌ها موفق خواهند بود که تماما دانشجو‌ها به یاری این اعضا قیام کنند که ما در دانشگاه بجنورد عکس این عمل را مشاهده می‌کنیم که نه تنها به شورا کمک نمی‌کنند بلکه هرگونه اتفاقی در دانشگاه که مغایر با خواسته دانشجویان است را از چشم شورای صنفی می‌بینند.
وی درگیر بودن دانشگاه به اموری همچون ساخت و ساز را در بروز مشکلات صنفی بدون تاثیر نمی‌داند و می‌افزاید:. پیگیری دائمی مسائل ابتدایی همچون برنامه اتوبوس‌ها و درگیر شدن این شورا با سازمان‌های خارج دانشگاهی باعث شده که دانشجویان عضو شورای صنفی از درس خودشان بزنند و افت تحصیلی پیدا کنند که این عاملی برای بی رغبتی دانشجویان در ورود به این عرصه به شمار می‌آید.
برگزاری انتخابات مجدد در اردیبهشت سال آینده!
اما نظر مسئولان دانشگاه را نیز جویان شدیم. حسن قربان پور، رئیس اداره خدمات رفاهی و دانشجویی دانشگاه بجنورد در پاسخ به خبرنگار خبرگزاری دانشجو، تعداد شرکت کنندگان انتخابات شورای صنفی را ۵۰۰ نفر اعلام کرد و گفت: لذا با توجه به این که حد نصاب ۲۵ درصد کل دانشجویان ۱۲۰۰ نفر می‌شود، حدنصاب لازم کسب نشده است.
قربان پور ادامه داد: در آیین نامه شورای صنفی برگزاری انتخابات در اردیبهشت ماه پیش بینی شده است و به علت اتمام مدت فعالیت دوره شورای صنفی فعلی در آبان ماه، که انتخابات آن‌ها هم به علت عدم استقبال کافی از اردیبهشت ۹۷ به آبان ۹۷ منتقل شده بود، تصمیم به برگزاری در این بازه زمانی گرفته شد. در صورت به سرانجام نرسیدن این انتخابات، فرآیند مجدد در همان اردیبهشت برگزار می‌شود.
رئیس اداره خدمات رفاهی و دانشجویی دانشگاه بجنورد درخصوص علت عدم استقبال دانشجویان از این انتخابات بیان کرد: در دانشگاه‌های دیگر نیز این عدم مشارکت دیده شده است. بی انگیزگی و مشارکت کم دانشجویان در فعالیت‌های دانشجویی باید مورد واکاوی قرار گیرد.
انتخابات الکترونیک مزایای ویژه‌ای دارد
اما تعدادی از دانشجویان برگزاری الکترونیکی انتخابات را عامل اصلی عدم استقبال دانشجویان می‌دانند. قربان پور در پاسخ به این مسئله عنوان کرد: تجربه برگزاری انتخابات الکترونیک همچون انتخابات حضوری در سال‌های گذشته توام با استقبال و یا عدم استقبال دانشجویان بوده است. امروزه بسیاری از دانشگاه‌ها انتخابات را به صورت الکترونیک برگزار می‌کنند تا در صورت عدم حضور دانشجو در دانشگاه امکان مشارکت همه امکان پذیر باشد. سرعت، دقت و همچنین صرفه جویی در وقت و هزینه از جمله مزایای انتخابات الکترونیک است.
وی در پایان درخصوص نحوه بیان مطالبات دانشجویان تا اردیبهشت ماه که شورای صنفی فعالی در دانشگاه وجود ندارد گفت: ارتباط با دانشجویان همیشه ارتباطی تنگاتنگ بوده و در غیاب شورای صنفی جدید از طریق اعضای سابق و دیگر دانشجویان دغدغه‌مند مطالبات به گوش مسئولین می‌رسد.
اینک دانشجویان باید منتظر بمانند تا در اردیبهشت سال ۹۹ بار دیگر انتخابات به اجرا در بیاید. یقینا عدم وجود شورای صنفی در ابتدا به ضرر خود دانشجویان خواهد شد، اما این که دانشجویان دیگر رغبتی به انتخاب نماینده ندارند را می‌توان در عدم پاسخگویی مسئولان در سنوات گذشته جستجو کرد.
اما این وسط شورایی به نام شورای صنفی دانشجویان سعی دارد به ماجرا ورود کند و از طریق گفتگو با مسئولان به مشکلات پایان دهد. شورایی که از یک طرف تحت فشار دانشجویان است و از طرفی در اکثر مواقع نمی‌تواند مسئولان دانشگاهی را مجاب به تغییر وضعیت کند.
هرچند بخش عمده‌ای از دغدغه‌های دانشگاهی دانشجویان به مشکلات صنفی برمی گردد، اما گاهی برای انتخاب این شورا بن بست‌های زیادی وجود دارد. به عنوان نمونه دانشگاه بجنورد؛ دانشگاهی که دیگر عدم انتخاب شورای صنفی دانشجویان در مدت معین خود به یک عادت تبدیل شده.
در آخرین ماجرای پیش روی شورای صنفی دانشگاه بجنورد، انتخابات به دلیل به حد نصاب نرسیدن دانشجویان رای دهنده باز هم به مرحله‌ی دیگری موکول شد. پیش از این نیز به علت به حد نصاب نرسیدن تعداد کاندیدا‌های شورا انتخابات به تعویق افتاده بود.
سال گذشته نیز چنین شرایطی را شاهد بودیم. به تاخیر افتادن‌های پیاپی که هم دانشجویان را خسته می‌کرد و هم کاندیدا‌ها را دلسرد. به همین علت است که در دانشگاه بجنورد پس از گذشت نیمی از سال تحصیلی هنوز شورای صنفی فعال نیست و یا می‌توان گفت: همچنان شورای سال گذشته که مدت مسئولیتشان به پایان رسیده برخی امور را پیگیری می‌کنند.
اما در یک کلام امروز دانشجویان دانشگاه بجنورد نماینده‌ای برای گرفتن حقشان ندارند. حال دلیل استقبال کمرنگ دانشجویان چه برای حضور در شورا و چه برای انتخاب اعضای شورای صنفی مسئله‌ای است که بنا داریم بررسی کنیم.
ندیدن ثمره وجود شورای صنفی علتی برای عدم شرکت در انتخابات
ابتدا به سراغ دانشجویان رفتیم. زینب سنگانی که از فعالان فرهنگی دانشگاه محسوب می‌شود علت را اینگونه بیان می‌کند: سال گذشته وقتی دانشجویان به برخی از مشکلات اعتراض می‌کردند اعضای شورای صنفی می‌گفتند که ما هم مانند شما دانشجوییم و قدرت اجرایی نداریم. این تفکر و سخنان باعث می‌شد که عده‌ای دلسرد شوند.
سنگانی ادامه می‌دهد: البته نمی‌شود فعالیت گسترده برخی از اعضا را منکر شد و به نظرم دانشجویان برای رای ندادن کمی کم لطفی کرده اند.
این فعال دانشجویی راه حل برون رفت از این دلسردی را شفاف سازی تمام فعالیت‌های شورای صنفی می‌داند و خاطرنشان می‌کند: باید ریز به ریز و با جزئیات فعالیت‌ها به دانشجویان منتقل شود تا بدانند که اگر شورای صنفی برپا نشود مشکلات صنفی به چه میزان افزایش خواهد یافت.
روحیه مطالبه گری دانشجویان ورودی جدید کاهش یافته
رضا اسکندری، دیگر فعال دانشجویی دانشگاه بجنورد نظرات دیگری دارد. اسکندری در ابتدا می‌گوید: عامل اول این وضعیت است که روحیه مطالبه گری در دانشجویان ورودی جدید بسیار پایین آمده و حتی برای برخی از دانشجویان مهم نیست که چه مسائلی در دانشگاه اتفاق می‌افتد.
این فعال دانشجویی ادامه می‌دهد: عامل دوم این است که شورا نیز متشکل از چند دانشجو بوده که هیچ قدرت اجرایی خاصی ندارند و تنها زمانی در مطالبه گری‌ها موفق خواهند بود که تماما دانشجو‌ها به یاری این اعضا قیام کنند که ما در دانشگاه بجنورد عکس این عمل را مشاهده می‌کنیم که نه تنها به شورا کمک نمی‌کنند بلکه هرگونه اتفاقی در دانشگاه که مغایر با خواسته دانشجویان است را از چشم شورای صنفی می‌بینند.
وی درگیر بودن دانشگاه به اموری همچون ساخت و ساز را در بروز مشکلات صنفی بدون تاثیر نمی‌داند و می‌افزاید:. پیگیری دائمی مسائل ابتدایی همچون برنامه اتوبوس‌ها و درگیر شدن این شورا با سازمان‌های خارج دانشگاهی باعث شده که دانشجویان عضو شورای صنفی از درس خودشان بزنند و افت تحصیلی پیدا کنند که این عاملی برای بی رغبتی دانشجویان در ورود به این عرصه به شمار می‌آید.
برگزاری انتخابات مجدد در اردیبهشت سال آینده!
اما نظر مسئولان دانشگاه را نیز جویان شدیم. حسن قربان پور، رئیس اداره خدمات رفاهی و دانشجویی دانشگاه بجنورد در پاسخ به خبرنگار خبرگزاری دانشجو، تعداد شرکت کنندگان انتخابات شورای صنفی را ۵۰۰ نفر اعلام کرد و گفت: لذا با توجه به این که حد نصاب ۲۵ درصد کل دانشجویان ۱۲۰۰ نفر می‌شود، حدنصاب لازم کسب نشده است.
قربان پور ادامه داد: در آیین نامه شورای صنفی برگزاری انتخابات در اردیبهشت ماه پیش بینی شده است و به علت اتمام مدت فعالیت دوره شورای صنفی فعلی در آبان ماه، که انتخابات آن‌ها هم به علت عدم استقبال کافی از اردیبهشت ۹۷ به آبان ۹۷ منتقل شده بود، تصمیم به برگزاری در این بازه زمانی گرفته شد. در صورت به سرانجام نرسیدن این انتخابات، فرآیند مجدد در همان اردیبهشت برگزار می‌شود.
رئیس اداره خدمات رفاهی و دانشجویی دانشگاه بجنورد درخصوص علت عدم استقبال دانشجویان از این انتخابات بیان کرد: در دانشگاه‌های دیگر نیز این عدم مشارکت دیده شده است. بی انگیزگی و مشارکت کم دانشجویان در فعالیت‌های دانشجویی باید مورد واکاوی قرار گیرد.
انتخابات الکترونیک مزایای ویژه‌ای دارد
اما تعدادی از دانشجویان برگزاری الکترونیکی انتخابات را عامل اصلی عدم استقبال دانشجویان می‌دانند. قربان پور در پاسخ به این مسئله عنوان کرد: تجربه برگزاری انتخابات الکترونیک همچون انتخابات حضوری در سال‌های گذشته توام با استقبال و یا عدم استقبال دانشجویان بوده است. امروزه بسیاری از دانشگاه‌ها انتخابات را به صورت الکترونیک برگزار می‌کنند تا در صورت عدم حضور دانشجو در دانشگاه امکان مشارکت همه امکان پذیر باشد. سرعت، دقت و همچنین صرفه جویی در وقت و هزینه از جمله مزایای انتخابات الکترونیک است.
وی در پایان درخصوص نحوه بیان مطالبات دانشجویان تا اردیبهشت ماه که شورای صنفی فعالی در دانشگاه وجود ندارد گفت: ارتباط با دانشجویان همیشه ارتباطی تنگاتنگ بوده و در غیاب شورای صنفی جدید از طریق اعضای سابق و دیگر دانشجویان دغدغه‌مند مطالبات به گوش مسئولین می‌رسد.
اینک دانشجویان باید منتظر بمانند تا در اردیبهشت سال ۹۹ بار دیگر انتخابات به اجرا در بیاید. یقینا عدم وجود شورای صنفی در ابتدا به ضرر خود دانشجویان خواهد شد، اما این که دانشجویان دیگر رغبتی به انتخاب نماینده ندارند را می‌توان در عدم پاسخگویی مسئولان در سنوات گذشته جستجو کرد.
ارسال نظرات