چرا دانشجوی مدال طلای دانشگاه تهران در پیک موتوری باید کار کند / دانشجو صدقه خور نیست، کار می‌خواهد تا زندگی‌اش را بسازد

وی ادامه داد: امروز وقتی ما به مسئولان کوی دانشگاه مراجعه می‌کنیم در ظاهر به ما لبخند می‌زنند؛ در حالی که در دلشان می‌گویند من ده بیست سال است که اینجا مسئولم و امثال تو زیاد آمده اند و رفته اند، اما سوال من این است که شمای مسئول در این بیست سال چه کار کرده اید؟ شما باید جواب بدهید که در دوره مسئولیت تان چه کار‌هایی را برای این دانشجویان انجام داده اید؟

آقالو در ادامه صحبت‌های اسلامیان گفت: پیرو صحبت‌هایی که گفته شد ما در یک برهه زمانی متوجه شدیم که هیچ برنامه‌ای در کوی اجرا نمی‌شود. برای همین پیش مسئولان دانشگاه رفتیم و گفتیم که چند برنامه داریم و خواستار بودجه شدیم بعد از مدتی متوجه شدیم که همان برنامه‌هایی که ما به آن‌ها برای بودجه درخواست داده بودیم را خودشان انجام داده بودند. در برخی مواقع این نوع کار کردن روال ما شده است تا بتوانیم بعضی برنامه‌ها را در کوی اجرایی کنیم.

اسلامیان ادامه داد: معاونت فرهنگی و مالی کوی دانشگاه یک نفر است. این امر در حالی انجام شده که پیش از این کوی دانشگاه یک معاونت فرهنگی مجزا داشت که بعدها حذف و با معاونت مالی تلفیق شد. ما تلاش خود را انجام دادیم تا خودمان درآمد داشته باشیم و با درآمد خودمان برنامه‌های فرهنگی را برای کوی برگزار کنیم؛ برای مثال نزد مسئولان رفته و از آن‌ها خواستیم تا در تایم‌های خالی سالن‌های کوی دانشگاه آن‌ها را در اختیار ما قرار بدهند و ما با اجاره این سالن‌ها بتوانیم پولش را خرج مسائل فرهنگی دانشگاه کنیم و حتی گفتیم فاکتور آن را هم برایتان می‌آوریم؛ جدای از اینکه نمی‌دانم این کار قانونی است یا غیرقانونی، اما می‌خواهم بگویم ما تا این حد برای کسب بودجه تلاش کردیم.

وی افزود: سال گذشته دانشگاه برای هفته خوابگاه حدود ۴۰۰ میلیون تومان خرج کرد؛ در صورتی که شما می‌توانید از دانشجویان ساکن کوی بپرسید که این برنامه ها چه آوردی داشته است؟ برایشان جز اینکه از هلال احمر و بسیج و جهاد و ... دعوت کردند تا آنجا غرفه بگیرند و بعد هم یک مراسمی که قابل تعریف نیست، گرفتند آیا آورده‌ای دیگری هم برای دانشجویان داشته است؟ ما حدود دو سال است که پیگیری کار‌های فرهنگی دانشگاه هستیم و ایده‌های مختلف می‌دهیم، ولی تنها ایده‌ای که از جانب کوی مطرح می‌شود هفته شهرستان‌هاست که در اهمیت همین موضوع هم باید فکر کرد.

این عضو بسیج کوی دانشگاه اضافه کرد: ما در حد مسئولیت خودمان تمام تلاش را انجام دادیم ما مسئول بودیم که نشریه بزنیم، سایت راه اندازی کنیم، برنامه بگیریم و ... تمام این‌ها را انجام داده ایم، اما سوال ما این است که مسئولان فرهنگی کوی دانشگاه برای ما چه کار انجام داده اند؟ جلسه شورای فرهنگی دانشگاه که باید به صورت ماهانه تشکیل شود بسیار بی نظم است تا جایی که سال قبل تنها چهار جلسه تشکیل شد و در سال جدید نیز به دلیل حضور آقای زارع مرتب‌تر و منظم‌تر شده است. البته ناگفته نماند که جلسه شورای فرهنگی تبدیل به روضه بودجه شده است. نیم ساعت اول که به گفتمان کارمندی می‌گذرد و بعد هم روضه اینکه بودجه و پول نداریم و سقف فلان جا ریخته و یا فلان قسمت خوابگاه آن طور شده است، می‌پردازند.

اسلامیان افزود: کار ما خدمات رسانی به دانشجویان خوابگاه کوی شده است و به این موضوع افتخار می‌کنیم، به اینکه به همه دانشجویان از اقشار مختلف می‌توانیم خدمت کنیم، افتخار می‌کنیم وهیچ فیلتری برای رزومه فرستادن دانشجویان نگذاشته ایم، یعنی هرکسی از هر قشری می‌تواند در سامانه کوثر ثبت نام کند؛ کما اینکه همینطور هم هست. ما وظیفه خود را نسبت به دانشجویان انجام می‌دهیم، اما این حجم از بی‌توجهی و عدم حمایت توسط مسئولین کوی برایمان غیرقابل هضم است.

آقالو اضافه کرد: بالغ بر ۶۰۰ نفر برای مصاحبه کار پیش ما آمدند و در صحبت هایشان مسائلی را مطرح کردند و از درد‌هایی گفتند که اگربه آن رسیدگی نشود و حل نشود، مدتی بعد از جای دیگر به شکل یک آسیب یا معضل بیرون می‌زند. وقتی یک دانشجو جلوی شما می‌نشیند و می‌گوید کار هرجا و هرچیزی که باشد، می‌روم و اصلا مهم نیست که مرتبط با رشته تحصیلی یا علاقه ام باشد فقط یک کاری باشد برای انجام دادن، این یعنی چه؟

اسلامیان ادامه داد: در برخی مواقع دانشجویانی داریم در مقطع ارشد که توان رزرو غذای هفته بعد خود را هم ندارند و نمی‌توانند رزرو کنند. دانشجو صدقه خور نیست، دانشجو کار می‌خواهد تا بتواند خودش زندگی خودش را بسازد. این وضعیت خوابگاه برادران بود که ما گفتیم، شما می‌توانید خودتان بروید و ببیننید وضعیت خوابگاه خواهران به چه شکل است.

 

 

 

آقالو اظهار کرد: در بین دانشجویانی که برای مطالبه کار آمده اند و البته همگی نخبه هستند دانشجویان مدال آور کم نداریم. برای مثال یک دانشجویی داریم که مدال طلای مسابقات دیجیتال کره جنوبی را به دست آورده و در حال حاضر در پیک موتوری مشغول کار است؛ درحالی که تخصص او ساخت ال سی دی است. ما تلاش خود را کردیم تا برای او موقعیت کاری مناسب فراهم کنیم و برای همین امر به دنبال بازدید و گفتگوی افراد و ارگان‌های سرمایه گذار از دانشجویان کوی بودیم که متاسفانه حتی کوی به ما مجوز ورود هم نمی‌دهد. همین مجوز ورود برای ما یک معضل اساسی شده است. برای مثال یک بار یکی از مسئولین وزارت نیرو برای کمک به کارآفرینی و ایجاد شغل دانشجویان کوی به دعوت ما به کوی دانشگاه آمد، ولی از در ورودی او را به داخل راه ندادند و او برگشت و تمام همکاری‌های ما منتفی شد.

وی گفت: یک محیطی برای کار دانشجویان تعبیه کرده ایم و تمام امکانات آن را فراهم کردیم، ولی برای یک سیستم گرمایشی و سرمایشی آن لنگ خوابگاه هستیم و ۶ ماه است که به ما هنوز کمکی نکرده اند.