اعتیاد به «ریتالین» فراموشی و افت شدید تمرکز را به همراه دارد

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، مصرف داروی «ریتالین» در برخی از دانشجویان به منظور شب بیداری و افزایش تمرکز، مصرف می‌شود. اما... این قرص اعتیادآور است و به عنوان داروی محرک، افسردگی، فراموشی و افت شدید تمرکز را به همراه خواهد داشت.

بسیاری از خانواده‌ها و جوانان بر این باورند که اعتیاد تنها به سوء مصرف مواد مخدر محدود است و سایر دارو‌های موجود در داروخانه اعتیاد، ندارند.

ولی واقعیت این است که اصلاح این باور ضروری است و باید بدانیم که برخی دارو‌ها نیز خطر اعتیادآوری بالایی دارند، بنابراین لازم است این دارو‌ها را بشناسیم تا بتوانیم از وابستگی احتمالی به آن‌ها پیشگیری کنیم.

 

در این خصوص می‌توان به داروی «بنزودیازپین ها» اشاره کرد: دارو‌هایی که اکثرشان به «زپام» ختم می‌شوند، به این دسته دارویی تعلق دارند، مانند: دیازپام، کلونازپام، فلورازپام، اکسازپام، لورازپام و.

 

متاسفانه، برخی افراد برای کنترل و درمان خواب یا اضطراب و بی قراری خود، به طور خودسرانه این دارو‌ها را مصرف می‌کنند و این رفتار نه تنها منجر به بهبود اختلال‌های آنان نمی‌شود، بلکه موجب وابستگی به این دارو‌ها و درنهایت اعتیاد نیز می‌شود.

 

قرص «کلردیازپوکساید» و «زاناکس یا آلپرازولام» نیز جزء دارو‌های اعتیاد آور محسوب می‌شوند، وگاها" در مرکز درمانی مشاهده می‌شود جوانانی مراجعه می‌نمایند که حتی روزانه، ۱۵۰ عدد قرص «کلونازپام» ۲ میلی گرم مصرف می‌کنند.

 

مصرف خودسرانه این دارو‌ها در هر سن و سالی دیده می‌شود، اما هوشیاری کم این افراد و بدن پر از سم آنان اجازه یک زندگی با نشاط و سالم را به آنان نخواهد دارد؛ قطعا کسی که ماهانه ۴۵۰۰ عدد قرص کلونازپام می‌خورد، به طور قطع از نظر جسمی، روحی و خانوادگی سالم نیست.

 

همچنین می‌توان به داروی «ریتالین» اشاره کرد: این دارو در درمان پیش فعالی و کم توجهی کودکان کاربرد دارد، اما برخی دانشجویان یا افرادی که می‌خواهند مدتی تمرکز بیشتری داشته باشند و شب را تا صبح نخوابند، این دارو را مورد سوء مصرف قرار می‌دهند، آنان نمی‌دانند که اعتیاد به ریتالین که یک داروی محرک است، در نهایت افسردگی، فراموشی و افت شدید تمرکز را به همراه خواهد داشت.

 

باید به نکات توجه کرد که خانواده‌ها به شب زنده داری‌های فرزندان خود توجه بیشتری داشته باشند و در مورد خطر دارو‌ها به آن‌ها هشدار دهندو از مصرف خودسرانه داروی فرزندان خود غافل نشوند و فکر نکنند، چون قرص از داروخانه تهیه می‌شود، بی ضرر است.

 

معتادان زیادی وجود دارند که اعتیاد خود را با این قرص‌ها آغاز کرده اند. البته گاهی درمانگران نز از برخی از این دارو‌ها در درمان بیماری‌ها بهره می‌می گیرند بنابراین باید بدانیم که تنها مصرف خودسرانه آن‌ها است که عوارض جبران ناپذیری به جا می‌گذارد.

 

در پایان به این نکته میتوان اشاره کرد: بهترین سن برای آغاز گفتگو با فرزندان در مورد خطر‌های داروها، دوران ابتدایی است، یادآور شد: والدین باید الگوی مناسبی برای فرزندانشان باشند و با کوچک‌ترین شکایت به داروی مسکن و آرام بخش، پناه نبرند.