با توجه به کمبود کادر درمانی در بیمارستانهای جهان برای مقابله با کرونا، دانشمندان سعی دارند در کمترین زمان ممکن روباتهای متخصص را راهی این مراکز کنند.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، در طول بحران جهانی کرونا گندزدایی با نور فرابنفش از حوزههای محدودی است که در آن روباتهای خودمختار میتوانند به صورت منحصر بهفردی مفید باشند. متأسفانه در حال حاضر تعداد کافی از این روباتها برای پاسخ به تقاضا وجود ندارد و با وجود اینکه شرکتها برای ساخت آنها خیلی سخت تلاش میکنند، زمان زیاد و قابل توجهی برای تهیه سختافزار، نرمافزار، دانش اجرایی، و تجربه کافی در ادغام علوم میان رشتهای لازم است تا بتوان یک سیستم ضدعفونی کننده روباتیک را در یک بیمارستان راهاندازی کرد.
یکی از دانشمندان آزمایشگاه روباتیک و نوآوری کالجی در دوبلین به نام مک جین، موفق شده تیم کوچکی از مهندسان سختافزار و نرمافزار را گرد هم آورد و تنها در مدتی کمتر از چند هفته یک روبات ضدعفونی کننده با نور فرابنفش را در بیمارستانی فعال آزمایش کند. آنها با استفاده از تحقیقات قبلی، همکاری مستقیم با بیمارستانها و استفاده از یک پلتفرم تولید شده به نام ترتلبات یا روبات لاکپشتی موفق شدند که در چنین مدت کوتاهی این آزمایش را عملی سازند.
این آزمایشگاه در چند سال گذشته در مورد روباتهای اجتماعی سیاری که در برنامههای مراقبت از سالمندان از آنها استفاده میشود، تحقیق کرده است و دانشمندان در طول آزمایشها متوجه وخامت آلودگی شدید و سرایت بیماریها در محیطهایی مثل خانههای سالمندان شدند. این موضوع پیش از شیوع ویروس کرونا مشکلی به وجود نمیآورد، اما هماکنون این مسأله مهم به یکی از اصلیترین دلیل بستری شدن ساکنان اینگونه محلها تبدیل شده است.
در بیشتر این آسایشگاهها تنها گاهی اوقات سطوح را با استفاده از مایع ضدعفونی کننده دستمالکشی میکنند، اما این نوع ساختمانها دارای سطوح بسیار زیادی هستند؛ ضمن اینکه باید پارچهها و ملحفه را نیز در نظر گرفت که تمیز کردنشان کار راحتی نیست و با وجود رفت و آمد دائمی مردم در این مکان ها، هر شخصی که دارای بدنی با سیستم ایمنی ضعیف باشد همیشه در خطر ابتلا قرار دارد.
مک جین میگوید: نور فرابنفش یکی از راهکارهای مهم برای رفع این مشکل به شمار میرود. این نور که فضای زیادی را پوشش میدهد، میتواند به راحتی روی یک روبات سوار شود. در ابتدا محققان در فکر توسعه بیشتر و ساخت این ایده بودند، اما پس از اندکی جستوجو معلوم شد با وجود اینکه شواهد و مستندات زیادی مبنی بر کشنده بودن نور فرابنفش برای ویروسها و باکتریها وجود دارد، این مساله به مواردی، چون نوع نور، میزان قدرتش و فاصله و مدت زمانی که باید نور روی سطوح مشخصی تابانده شود، بستگی دارد.
در همین زمان، تیم مک جین در حال فعالیت روی برنامههای اجتماعی برای پلتفورم روبات خود بود و در سال گذشته، یک شرکت به نام آکارا روباتیکز را در جهت راهاندازی استیو که یک روبات اجتماعی سیار برای استفاده در خانههای سالمندان است تشکیل داد. اما درست زمانی که در حال پیشرفت در کارشان بودند، سر و کله کرونا پیدا شد و آنها تصمیم به تغییر ساختار این روبات گرفتند.
مک جین با افرادی در سرویس سلامت ملی ایرلند تماس گرفت تا با آنها در مورد چگونگی مفید واقع شدن روباتها گفتگو کند و از میان تعدادی ایده از جمله حضور از دوردست توسط کنترل روبات و تحویل ملزومات، یک روبات ضدعفونی کننده با نور فرابنفش نظر آنها را جلب کرد.
آنها تمام تحقیقات قبلی خود در مورد ضدعفونی با فرابنفش را با مجموعههای هدایت و مسیریابی که برای استیو ساخته بودند ترکیب کردند، و سپس تمام اینها را در یک پلتفرم فوقالعاده ارزان و قابل توسعهای که در اختیار داشتند و میتوانستند به سرعت تولید آن را تکرار کنند گردآوری کردند.
آمار نشان میدهد اتاقهای رادیولوژی یکی از آلودهترین مکانهای موجود هستند، چراکه بیمارهای مشکوک به کرونا در آنها رفت و آمد دارند و در نتیجه متخصصان حاضر در این اتاقها در معرض ابتلا قرار میگیرند و از آنجا که روشهای قدیمی تمیز کردن دستگاههای رادیولوژی پس از عکسبرداری از هر بیمار ظرفیت روزانه استفاده از دستگاه را تا پنج یا شش ساعت کاهش میدهد، دانشمندان سعی کردند که یک روبات ضدعفونی کننده را در این اتاقها به کار بگیرند تا سریعتر کارها را انجام دهد. به قول دانشمندان، هر جا که زمان ارزشمند باشد، روبات لاکپشتی بسیار ارزشمند خواهد بود.