گزارش |
روسیاهی زغال برای مسئولان «شرکت زغالسنگ کرمان» ماند / ماجرای اعتراض ۱۰ روزه کارگران معدن چیست؟
آتش خصوصی‌سازی این بار به معادن زغالسنگ کرمان کشیده شده و ترس را به جان کارگرانی که بعد از گذشت بیست سال بیمه نشده‌اند، انداخته است.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حنانه جانمحمدی؛ ماجرا از دست به دست شدن تصاویر اعتراض چندین کارگر در مقابل شرکت زغالسنگ کرمان شروع شد؛ درست در میان دغدغه‌های پدری که با گذشت چهارده سال سابقه کار نه خبری از بیمه شدن به گوشش رسیده نه دلخوش به وعده‌های مسئولان شرکت در راستای خصوصی سازی است. متاسفانه ید طولای خصوصی سازی در ایران روسیاه‌تر از زغال است و حنایش برای کارگران زغال سنگ کرمان رنگی ندارد.
حکایت خصوصی سازی در ایران نتوانسته آنطور که بایسته و شایسته است ظهور و بروز پیدا کند و جایگاه خوبی در دید کارگران پیدا نکرده است. اخیرا تیغ خصوصی به شرکت زغالسنگ کرمان رسیده و باعث هراس کارگران شده است. در هفته گذشته کارگران معادن زغالسنگ کرمان در اعتراض به عدم شفافیت شرکت در مقابل آن تحصن کردند. حدود ۱۵۰۰ کارگر که تعداد زیادی از آن‌ها در برابر شرکت زغالسنگ کرمان به همراه خانواده هایشان در چادر و ماشین شب را به صبح رساندند و تا به امروز این ماجرا ادامه دارد. مسئولین کارخانه با چسباندن برچسب ضدانقلاب و اغتشاش گر به این کارگران، آن‌ها را از سرشان باز می‌کنند؛ با این حال اما این قشر ضعیف خودش را «فدایی رهبر» می نامد.
با این حال مسئولین کارخانه با چسباندن برچسب ضدانقلاب و اغتشاش گر به این کارگران، آن‌ها را از سرشان باز می‌کنند. با این حال اما این قشر ضعیف خودش را «فدایی رهبر» می نامد.
بیشتر بخوانید:
حرف اصلی کارگران، اعتراض آن‌ها به خصوصی سازی معدن، وضعیت اسفناک حقوقی، بیمه و مزایا و قراردادی بودن آنهاست. هرچند که نکات عجیب و جالبی درباره فروش زمین‌ها و عرضه این شرکت در بورس نیز شنیده می‌شود.
یکی از اساتید دانشگاه شهید باهنر کرمان در خصوص اتفاقات پیش آمده می‌گوید: این معترضان، کارگران معادن کوهبنان، زرند و رارو هستند که اعتراضشان در شهرستان نتیجه نداد و دست به دامن مرکز استان شده اند. خبر اعتصاب کارگران زغالسنگ کرمان از سال ۹۲ به گوش می‌رسد و مخصوص امروز و دیروز نیست! این کار دائمی آن‌ها شده و این اتفاق برای مسئولین استان عادی شده است. از یکشنبه هفته گذشته تقریبا ۹ روز می‌شود که کارگران در حال اعتراض هستند، ولی آب از آب تکان نمی‌خورد.
به گفته این استاد دانشگاه، اعتراضات کارگران از سال ۸۸ همزمان با طرح واگذاری شرکت در دولت احمدی نژاد آغاز شده و از سال ۹۲ به اوج رسیده است. در حال حاضر نیز زمزمه واگذاری به شرکت دالاهو به گوش می‌رسد و باتوجه به تجربه ناخوشایندی که کارگران در واگذاری قبلی داشتند، نسبت به اوضاع نگرانند.
وی می‌گوید: این دست به دست شدن‌ها به ضرر کارگر است. از بزرگترین مشکلات کارگران، مشکل حقوقی است که از دادستان کرمان خواستیم به آن ورود کند؛ فرایند‌هایی هم طی شده، اما برخوردی صورت نگرفته است. در حال حاضر شرکت زغالسنگ کرمان تبدیل به شرکت دولتی شده که آورده هایش برای دولت کم بوده و قرار است به دلیل حجمی از بدهی‌ها، واگذار بشود. میزان تولید این شرکت در سه سال اخیر سیل نزولی پیدا کرده و نبود مواد اولیه، زمینه ساز این مشکل است. متاسفانه روند تولید شرکت‌های زغالسنگ کرمان کاملا سنتی است.
البته ششم اردیبهشت‌ماه محمدرضا پورابراهیمی، نماینده مردم کرمان و راور در مجلس در نامه‌ای به وزیر کار خواستار رسیدگی فوری به موضوع واگذاری شرکت زغالسنگ کرمان به شرکتی به نام «دالاهو» شد که باعث نارضایتی کارگران شرکت معادن زغالسنگ کرمان شده است.
پورابراهیمی در این نامه نوشته است:
«با توجه به لزوم پاسخگویی به درخواست‌های صنفی کارگران معادن زغالسنگ همانند اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، اجرای دائمی قرارداد‌های کارگران به‌منظور ایجاد امنیت شغلی بیشتر، افزایش ضریب شغل سخت و زیان‌آور از ۱.۵ به دو، حل مشکل مسکن کارگران و نیز سایر مواردی که در جلسات مستمر با وزیر و سایر معاونان و مدیرانی ملی و استانی مطرح شده است، ضرورت ارائه پاسخ و اقدامات فوری و سریع آن وزارتخانه برای حل مشکلات این قشر زحمتکش کاملا ضروری به نظر می‌رسد و قطعا در این خصوص پاسخگوی اول مشکلات این کارگران مدیرعامل شرکت زغالسنگ کرمان بوده که به‌عنوان مدیر اجرایی وزارتخانه کار مکلف به پیگیری تمامی موضوعات و حل مشکلات مطروحه با حمایت مدیران صندوق فولاد کشور و نیز پشتیبانی معاونان وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی با مدیریت شخص وزیر است. هیچ‌گونه عذری از مدیرعامل شرکت زغالسنگ کرمان درصورت حل نشدن مشکلات مذکور پذیرفته نخواهد بود. مسلما درصورت تاخیر در انجام درخواست مذکور موضوعات مدنظر از طریق سوال در کمیسیون اقتصادی مجلس در دستورکار قرارخواهد گرفت.»
همه این حرف‌ها در حالی است که مدیر روابط عمومی شرکت معادن زغالسنگ کرمان دوم اردیبهشت در گفتگو با رسانه‌ای واگذاری تمامی شرکت معادن زغالسنگ کرمان به بخش خصوصی را تکذیب کرد و گفته ورود زغالسنگ به تابلوی بورس برای تمامی پرسنل، مجموعه شرکت و استان کرمان منفعت دارد! این شرکت تنها به زیرمجموعه یک صندوق برای عرضه کالا‌های خود در بورس کالای ایران وارد شده و اقدامات اخیر شرکت هم این امر را تسهیل می‌کند.
اما به گفته کارگران؛ ماجرا از این قرار است که شرکت دالاهو نیت ورود به عرصه بورس را در سر می‌پروراند. در همان ابتدای شیوع کرونا شرکت تصمیم به تعطیلی کارگران از ۲۵ اسفند تا ۲۵ فروردین گرفت؛ اما در اصل قرار بر این بود که کارگران سه ماه تعطیلی با حقوق داشته باشند و بعد از روند واگذاری، به شرکت بازگشته و با سیاست‌های جدید مواجه بشوند. اما کارگران به محض اینکه متوجه ماهیت ماجرا شدند به سر کارشان بازگشتند.
بیشتر بخوانید:
ریشه این ماجرا قدیمی است. دادخواهی این کارگران شامل دو وجه حقوقی و صنفی می‌شود؛ اولین نکته‌ای که در باب حقوقی مطرح شده رد نشدن بیمه بعد از گذشت چندین سال کار سخت برای کارگران است. به گفته کارگران؛ شرکت زغالسنگ کرمان در شهر کرمان و زرند اراضی و زمین‌های زیادی داشت که در چند سال گذشته به تدریج به فروش رفت. با این وجود، قرار شرکت به واگذاری زمین‌ها به کارگران بوده و حتی تعداد زیادی از کارگران در این طرح ثبت نام کرده بودند؛ که عمده آن‌ها به فروش رسیده است. شبه‌ای که به جریان واگذاری به شرکت دالاهو در حال حاضر مطرح می‌شود، چرایی فروش این زمین هاست! بنابراین دغدغه کارگران در بخش حقوقی در دو قسمت قابل توضیح است: یکی حق و حقوق و یکی فساد شبهه ناک مسئولین!
اما اولین مسئله صنفی که کارگران نسبت به آن معترضند، میزان حقوق دریافتی شان است. بنا بر گفته اهالی و منابع آگاه، کارگران غیر بومی در ازای یک ماه کار سخت در معادن تنها یک میلیون و پانصد هزار تومان دریافت می‌کنند.
دومین مسئله عدم رعایت طرح طبقه بندی مشاغل است که باید از ۷ ماه گذشته اجرا می‌شده که با بدقولی مسئولان شرکت مواجه شده است.
سومین مورد، بحث اصلاح قانون در مورد ضریب شغلی در باب سختی کار است که کارگران معدن کرمان با ضریب شغلی ۱/۵ با نانوا‌ها در یک رتبه قرار می‌گیرند. اما آنچه باعث ناراحتی کارگران شده این است که نمایندگان مجلس این شهرستان‌ها نیز نتوانسته اند تا کنون این موضوع را در مجلس پیگیری کنند و به سرانجام برسانند. اگر بخواهیم مطلب را به روشنی مطرح کنیم این کارگران با ضریب شغلی یک و نیم با ۲۵ سال سابقه کار بازنشست می‌شوند؛ در صورتی که صاحبان این مشاغل باید بالاترین ضریب کاری را داشته باشند و زودتر از بقیه بازنشست شوند.
خبرگزاری دانشجو پیگیر حقوق کارگران بوده و تمام تلاش خود را برای ارتباط گیری با مسئولان شرکت زغالسنگ برای جواب به درخواست کارگران انجام داد. به رسم امانت شنوا و منعکس کننده توضیحات مسئولان خواهیم بود.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.