به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، «پلتفرم» جدیدترین فیلمی است که بر اساس مسأله «عدالت» و «توزیع ثروت» ساخته شده است؛ فیلمی مهم در ادامه «جوکر» و «انگل» و باز هم در زمین سرمایهداری اما اینبار از کارگردانی اسپانیایی به نام «گالدر گازتلو اوروتیا» که اولین فیلم بلندش مورد توجه جهانی قرار گرفته است. پلتفرم در دنیایی استعارهای ساخته شده و در نقطه شروع ایده فیلم میتواند برای مخاطب جذابیت تماشا داشته باشد. مسعود فراستی منتقد مطرح در یادداشتی کوتاه به نقد این فیلم پرداخته است که در ادامه از نظرتان میگذرد:
پلتفورم، فیلم پر سر و صدای اینروزها، فقط فیلم بدی نیست_ که هست_. فیلمی مفلوک، شعاری، وراج، روشنفکرنما و نمادباز است و مبتذل.
پلتفورم، فیلمی ضد انسانی و شنیع است و مهوع.
فیلمساز جز اینکه سینما بلد نیست، انسان، جامعه و طبقات اجتماعی را هم نمیفهمد؛ فقط یک سلسله شعار سیاسی اجتماعی یاد گرفته که نه میتواند بسط دهد و نمایشی کند ، و نه به آدمها و محیط بسته کاریکاتوری شبه تئاتری اش تسری دهد۰ نظام اجتماعی، طبقات، مدیریت جامعه، جنبش و۰۰۰ کلمات و دیالوگهای این اثر بی سر و ته و احمقانه است. فیلمساز به دو آدم فیلمش کوچکترین رحم و شفقتی ندارد. مرد مسن را از ابتدا همچون حیوان نشخوار کننده ای مینماید، مرد جوان را نیز با کمی تاخیر.
فیلم کاریکاتور این شعار است: « انسان گرگ انسان است.»
به نظرم فیلم خوراک مناسبی برای سرمایه داران است در توجیه تجاوزگری و سلطه بر انسان.
مخاطب انتلکت فیلم، با دیالوگهای دهان پر کن و تصاویر ضد انسانی_ و بربریت_ فیلم، خود را ارضا میکند.
پلتفورم یک بیانیه مغشوش شبه آنارشیستی است که هم چپ مینماید هم مسیحی، اما هیچ نیست مگر تهوع.