مجموعهای از سازندگان مجتمعهای اقامتی و تجاری بافت اطراف حرم مشهد، نامهای نوشتهاند و در آن مشاور تخصصی و متولی نگارش طرح را کالبدی جدید را تلویحا تهدید کردهاند که چارهای جز رعایت حقوق مکتسبه ما ندارید!
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سعید شعرباف تبریزی؛* این داستان خیالی دقت کنید: یک مهندس برای تعمیرات خانه و حل مشکلی در آبرسانی در منزلش، تعدادی کارگر و تیم اجرایی متخصص در این زمینه را به خانه فرا میخواند و به آنها تعهد میدهد که در صورت حل مشکل کمبود آب، مثلا یک میلیون تومان دستمزد به آنها پرداخت خواهد کرد. پس از حضور پیمانکار در خانه و شروع برخی تخریبها برای پیدا کردن منشا نشتی، صاحبخانه متوجه میشود که اساسا مشکلی به نام نشتی اصلا در داخل خانه نبوده و مشکل چیز دیگری است و بر همین مبنا، محترمانه دستور به توقف تخریب میدهد. منتها تیم پیمانکار اعلام میکند که بر مبنای توافق اولیه با صاحبخانه، برایش حق مکتسبه تشخیص نشتی ایجاد شده! و تا تمام خانه را طبق طرح قبلی تخریب نکند، کار را رها نخواهد کرد.
اخیرا مجموعهای از سازندگان مجتمعهای اقامتی_تجاری بافت اطراف حرم مشهد با نام سازندگان حریم رضوی! که شهرداری مشهد در طول سالیان گذشته، مجموعهای از توافقات قانونی، شبه قانونی و در موارد متعددی غیر قانونی! برای ساخت و سازهای بزرگ مقیاس در اطراف حرم رضوی با آنان داشته، نامهای نوشته اند رسمی، و در آن مشاور تخصصی و متولی نگارش طرح کالبدی جدید را تلویحا تهدید کرده اند که چارهای جز رعایت حقوق مکتسبه ما ندارید و اگر تمام توافقات گذشته ما را در طرح جدید به رسمیت نشناسید، طرحتان را به شکست میکشانیم!
جالب اینجاست که بسیاری از ساخت و سازهای این دوستان، روی زمینهایی صورت گرفته که پیش از این در تملک مردم ساده این منطقه بوده و سالهای پیش با این استدلال که منافع عمومی شهر غلبه دارد بر منافع یک خرده مالک، زمین مردم در اختیار آنان برای ساخت و ساز قرار گرفته است. منتها حالا که ممکن است با همان استدلال (یعنی غلبه منافع عمومی شهر بر منافع یک فرد) زمین و کاربری از آنان خریداری و در اختیار حق عمومی شهر قرار بگیرد، فریادها بلند شده است که حق ما را نگیرید و طرح قبلی برای ما حق ایجاد کرده والخ.
انصاف و عدالت اقتضا میکند که تمام مردم و شهروندانی که به نحوی، حقوق قانونی آنها توسط شهرداریها در این بافت، به نحوی محدود شده، بتوانند حق خود را استیفا کنند، اما یادمان نرود که لزوما کسی که صدایش بلندتر است، امکانات بیشتری برای فشار سیاسی و رسانهای دارد و یاد گرفته که چگونه با نهادهای دولتی-نظارتی تعامل سازنده داشته باشد! صاحب حق بیشتر نیست!
سعید شعرباف تبریزی؛ عضو هیات علمی دانشگاه بینالمللی امام رضا(ع) مشهد