ستارگان اجرام پیچیدهای هستند که هنور توضیح کاملی درباره نحوه عملکرد آنها وجود ندارد، اما دانشمندان به تازگی راز جدیدی از این اجرام اسمانی را کشف کردند.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، اوایل امسال، گروهی از دانشمندان اعلام کردند که دومین سیگنال موج گرانشی از برخورد دو ستاره نوترونی کشف شده است. این رویداد با نام GW۱۹۰۴۲۵، گیجکننده بود. ترکیب جرم دو ستاره نوترونی از هر سیستم ستارهای نوترونی باینری مشاهده شده، بیشتر و جرم ترکیبی ۳.۴ برابر جرم خورشید است.
ستاره نوترونی باینری با این جرم تا به حال در کهکشان ما دیده نشده است و دانشمندان درباره نحوه شکلگیری آن تا به امروز سرگردان بودند. گروهی از اخترشناسان از مرکز عالی بررسی امواج گرانشی متوجه شدند که میتوانند این راز را حل کنند.
ستارههای نوترونی باینری همانطور که به دور هم میچرخند، امواج گرانشی منتشر میکنند و دانشمندان میتوانند این امواج را وقتی ستارههای نوترونی در هم ادغام میشوند، کشف کنند. امواج گرانشی حاوی اطلاعاتی درباره ستارههای نوترونی از جمله جرم آنهاست.
امواج گرانشی ناشی از رویداد GW۱۹۰۴۲۵ نشان میدهند که ستاره نوترونی باینری از هر ستاره باینری که قبلا مشاهده شده، بزرگتر است. یکی از دانشجویان دانشگاه موناش میگوید: «ما فکر میکنیم که GW۱۹۰۴۲۵ از طریق فرآیندی به نام «انتقال جرم وضعیت ناپایدار BB» ساخته شده است. فرآیندی که ابتدا در سال ۱۹۸۱ تعریف شد. این فرآیند با یک ستاره نوترونی که یک شریک ستارهای دارد، شروع میشود: یک ستاره هلیومی با یک هسته کربن مونوکسیدی. اگر بخش هلیومی ستاره به انداره کافی گسترش یابد تا ستاره نوترونی را ببلعد، این ابر هلیومی پیش از آنکه از هم بپاشد، باینری را در کنار هم هل میدهد. سپس هسته کربن مونوکسید ستاره در یک ابرنواختر منفجر شده و به یک ستاره نوترونی تبدیل میشود.»
ستارگان نوترونی باینری که با این روش شکل میگیرند، میتوانند به طور ویژه بزرگتر از ستارههایی باشند که از طریق امواج رادیویی مشاهده میشوند. آنها همچنین، به دنبال یک ابرنواختر به سرعت در هم ادغام میشوند.
این اخترشناس میگوید: «مطالعات ما نشان داد که روند انتقال جرم ناپایدار وضعیت BB میتواند چگونگی شکلگیری سیستم عظیم ستاره را توضیح دهد.»
آشکارسازهای فعلی امواج گرانشی زمینی به اندازه کافی حساس نیستند تا دقیقاً گریز از مرکز را اندازه بگیرند. با این حال، آشکارسازهای آینده (مانند آشکارسازهای LISA که قرار است در سال ۲۰۳۴ به فضا پرتاب شود) به دانشمندان این امکان را میدهد که نتیجه گیریهای دقیقتری داشته باشند.