هفتهای که گذشت سراسر فراز و نشیب بود. پای حرف مردم غیزانیه نشستیم و به درد دلهای کشاورزان سیستانی گوش دادیم.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ هفتهای که گذشت دست کم به اندازه یک ماه طول کشید. پای غصههای کشاورزان سیستان برای سیزدهمین مرتبه افتتاح طرح آبرسانی به دشت سیستان نشستیم و با گریههای مردم غیزانیه اشک ریختیم. از کارمندان اخراجی عوارضی گفتیم و سری به خرابههای آلونکهای کرمانشاهی ها زدیم.
ماجرای افتتاح طرح ۴۶ هزار هکتاری چه بود؟
روزهای پایانی آخرین هفته اردیبهشت ماه با خبر افتتاح طرح آبرسانی به دشت سیستان برای سیزدهمین بار همراه شد؛ که کلنگ آن برای اولین مرتبه در ۵ سال گذشته زده شد، اما تا به حال خبری از شروع آن به چشم نیامده است. با گذشت بیش از ۵ سال از اجرا، این طرح هنوز به صورت کامل به بهره برداری نرسیده است. بودجهی اختصاص یافته به آن هم مبلغ ۸۵۰ میلیون دلار است که تمام آن از صندوق توسعه ملی برداشته شده و قرار بوده بسیار زودتر از این روزها به بهره برداری برسد.
غیزانیه یکی از بخشها است که با اینکه در بزرگترین بخش شهرستان اهواز واقع شده و در ۴۰ کیلومتری مرکز استان خوزستان با ۲۸ هزار نفر جمعیت و بیش از ۸۰ روستا قرار دارد، ساکنان آن با مشکلات عدیدهای دست و پنجه نرم میکنند و درگیر امکانات اولیه برای زندگی هستند.
همه اینها در حالیست که شرکتهای نفت و گاز کارون و مارون، شرکت ملی حفاری ایران، پتروشیمی مارون و پتروشیمی رازی و همچنین مسیر تزانزیت بنادر ایران در این بخش واقع شده اند!
اصلیترین مشکل غیزانیه، نبود شبکه آبرسانی است؛ اکثر روستاهای غیزانیه آب شرب ندارند و چاههای آب آنها نیز خشک شدند و به سختی در این منطقه میتوان به آب آشامیدنی و شرب دسترسی داشت. این در حالی است که به گفته غلامرضا شریعتی، استاندار خوزستان، غیزانیه دارای ۱۸۰ حلقه چاه نفت و تولید روزانه حدود ۶۰۰ هزار بشکه است.
مطالبه گری دانشجویان در بحران غیزانیه چگونه بود؟
دانشجویان تشکلهای مختلف استان خوزستان به منطقه غیزانیه رفتند. عدهای با نوشتن یادداشت و تعدادی با نامههای سرگشاده عقدههای دل خود را برای مسئولان گشودند.
خشکسالیهای پی در پی سالهای اخیر و برداشت بی رویه آب از سفره زیرزمینی، باعث شده قناتها خشک شوند و روستاهای بسیاری، گرفتار بی آبی شوند. نبود آب نه تنها بر معیشت عادی مردم اثرگذار است که اشتغال آنان را نیز تحت تأثیر قرار داده است. خشک شدن قناتها از یک سو و بی مهری آسمان از سوی دیگر، کشاورزی و دامداری را به شدت متأثر کرده؛ کوچ مردم این روستاها به حاشیه شهرها و خالی شدن آنها از سکنه نیز معضلات اجتماعی و امنیتی بیشتری به بار میآورد.
اوایل ماه گذشته بود که سیدابراهیم علوی، مدیرعامل آبفای خراسان رضوی خبر داد که ۲۸۰ روستا در این استان با جمعیت ۶۶ هزار نفر، با تانکر به صورت دائمی یا فصلی آبرسانی میشوند.
به گفته علوی؛ آبرسانی با تانکر به ۱۳۰ روستا به صورت دائمی صورت میگیرد و ۱۵۰ روستای دیگر نیز به صورت فصلی و در فصول کم آبی، با تانکر آبرسانی میشوند. او همچنین اعلام کرده است که برای برخورداری این روستاها از آب پایدار در قالب مجتمعهای آبرسانی، موضوع دریافت اعتبار از صندوق توسعه ملی در دستور کار قرار دارد و ابراز امیدواری کرده که مشکل کم آبی مناطق روستایی، قبل از تابستان امسال برطرف شود!
دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در روزهایی که مبارزه با کرونا به اوج خود رسیده بود، تبدیل به یک کارگاه با چندین شعبه شده بود. در یکی از کلاسها دستکش تولید میشد و در کلاس دیگری ماسک؛ در یکی از کلاسها بسته بندی برای توزیع بین مناطق هدف صورت میگرفت و در کلاس دیگر شیلد تولید میشد. آن طرفتر در آزمایشگاه این دانشگاه نیز مواد ضد عفونی کننده دست و سطوح تولید و بسته بندی میشد تا بین نیازمندان توزیع شود، هر چند در برخی دانشگاهها خبری نبود.
۵۰ نفر از کارمندان عوارضی قزوین زیر تیغ تصمیمات اداره راه!
گفته میشود که مشکلات کارکنان عوارضی استان قزوین از اسفندماه ۹۷ و همزمان با الکترونیکی شدن عوارضیها آغاز شد، البته کارکنان میگویند که مسئولان طبق تفاهم نامهها و مسئولیت اجتماعی به دنبال عدم آسیب به پرسنل خود بودند و از ابتدای تیرماه ۹۸ طبق یک تقسیم بندی ۷۰ درصد از پرسنل را به شرکت راهداری و ۳۰ درصد را هم به شرکتی با عنوان سپندار که مسئولیت ارائه خدمات به آزادراه را دارد، منتقل کردند.
اما پس از این نقل و انتقال که از تیر ماه ۹۸ انجام شد، سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای به عنوان قائم مقام شرکت مذکور تمام تعهدات شرکت ملی آزاد راه اعم از تعهدات مربوط به کارگران و بحث نظارت را برعهده گرفت.
یکی از کارکنان عوارضی قزوین در گفتگو با خبرنگار ما میگوید: متاسفانه شرکت سپندار سامانه پرداخت الکترونیکی عوارض آزادراهی به عنوان طرف قرارداد شرکت دولتی «ساخت و توسعه» که زیرمجموعه وزارت راه وشهرسازی است و باید ۳۰ درصد از پرسنل عوارضیهای دولتی را ساماندهی میکرده، همواره به دنبال تنبیه پرسنل بوده و به هرنحوی سعی کرده با کارگران تسویه کند.
از دادگاه هفت تپه چه خبر؟
این جلسه از دادگاه متهمان ارزی هفت تپه، به صورت علنی و با حضور فعالان اجتماعی و کارگری برگزار شد. ناگفته نماند که برگزاری غیرعلنی جلسه اول این دادگاه به بهانه پیشگیری از شیوع ویروس کرونا، انتقادات بسیاری از سوی فعالان کارگری و رسانهای به همراه داشت. حتی کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه نیز از این بابت نارضایتی خود را اعلام کردند و خواستار برگزاری علنی سایر جلسههای این دادگاه شدند.
محسن صباغی، یکی از فعالان اجتماعی است که در سومین جلسه دادگاه متهمان ارزی هفت تپه حضور داشته است. صباغی در خصوص جزئیات هر آنچه که در این جلسه دادگاه گذشته، در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشته است: در صحبتهای حسینی، وکیل کحال زاده اشاره شد که با توجه به غیرفعال بودن کارت بازرگانی شرکت هفت تپه، امید اسدبیگی (مدیرعامل شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه) دست به دامان کحال زاده شد و با کارت بازرگانی شرکت معتمد پارسه شروع به کار کرده که در اولین حرکت، برای ورود کارخانه چغندر قند با ظرفیت ۱۸ هزار تن، ۶۰۰ میلیون دلار ارز دولتی دریافت کرده و بعد از آن مشخص شد که هیچ چیزی هم وارد نشده است.
در کرمانشاه هم اتفاقاتی افتاد، طی سالهای اخیر اهالی يكى از مناطق حاشيهاى كرمانشاه که عمدتا فقیر هستند، بر روی زمینهای خودشان که قولنامهای از اوقاف تهیه کردند، آلونکهایی ساختند؛ اما اختلاف شهرداری و اوقاف کار دستشان داد.
شبانه ماشینهای شهرداری به جان آلونکها افتاد و خراب کرد هر چه که مردم داشتند. این بین هم پیرزنی از داغ بی خانمانی دق کرد و مرد.