اتفاقی که باید پس از ماه رمضان بیفتد

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، پس از سپری کردن ماه‌های پربرکتی، چون رجب، شعبان و رمضان حالا ماه شوال فرارسیده است. شوالی که شاید مانند ماه‌های پیش از خود، مملو از فعالیت‌های عبادی نباشد. بسیاری تصور می‌کنند ذکر نشدن اعمال و ادعیه‌های مختلف در این ماه به معنای متوقف یا کند شدن حرکت انسان در مسیر رسیدن به خدا و عبودیت است. در حالی که احوال بزرگان دینی در ماه شوال نشان می‌دهد، همه عناصر عبادی در این ماه نیز پا برجاست و هیچ عمل واجبی تغییر نکرده است.

حجت الاسلام و المسلمین سید مهدی حائری زاده کارشناس مذهبی و پژوهشگر دینی در این خصوص به خبرنگار ما گفت: ماه شوال خروجی ماه رمضان است. در این ماه، هر آنچه در رجب، شعبان و رمضان برایش تلاش کرده ایم، محقق می‌شود. در شوال است که مشخص می‌شود مومن در ماه‌های قبلی مانند ماه مبارک رمضان چه کرده است. هر آنچه انسان در ماه رمضان جمع کرده است، باید اثراتش را در ماه شوال و دیگر ماه‌ها تا رمضان سال دیگر نشان دهد.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: اثر عبادت در ماه رمضان باید در انسان بماند و موجب تقویت اراده او شود. در ماه رمضان به انسان دستور داده می‌شود که از انجام برخی امور اجتناب کند. انسانی که بتواند برای رسیدن به قرب الهی و کمال، از برخی امور حلال (خوردن و آشامیدن) در ساعاتی از رمضان اجتناب کند، بی تردید در دیگر ماه‌ها از محرمات خواهد گذشت.

این کارشناس مذهبی درباره اثرات ماه رمضان گفت: خروجی ماه رمضان در بعد اخلاقی، رفتاری و تعامل با دیگران خود را نشان می‌دهد. بیشتر آثار عبادت در این ماه عملی است. روایت داریم که در ماه شوال پیامبر اکرم (ص) شش روز بعد از عید فطر را روزه می‌گرفتند؛ روزه‌ای که به نوعی بدرقه ماه رمضان بود؛ بنابراین تأثیر آنچه از ادعیه خوانی در ماه رمضان انجام دادیم، در ماه شوال و سایر ماه‌های سال در عمل ما نمایان می‌شود.

حجت الاسلام و المسلمین حائری زاده در پایان بیان کرد: وظایف انسان در ماه شوال نسبت به ماه‌های دیگر تغییری نمی‌کند. بسیاری از مردم فکر می‌کنند با تلاوت قرآن و ادعیه در ماه رمضان، تمامی وظایف عبادی در کل سال از دوششان برداشته می‌شود. خیر اینگونه نیست؛ مهم این است که مضامین والای این مناجات و دعا‌ها را عملی کنیم.