به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در طی قرن گذشته، رسانههای تصویر متحرک به شکل بیسابقهای شیوههای داستانگویی ما انسانها را زیرورو کردهاند. تأثیر شگرف فیلم و تلویزیون در تجارت و فرهنگ انکارناپذیر است. حالا با ورود یک فناوری جدید، یعنی دیجیتال، در عمل با دمکراتیزه شدن این پرقدرتترین شکل داستانگویی، استفاده از آن برای هر کسی امکانپذیر گشته است.
برایان مک کرنا بیش از 25 سال است که درباره فناوریهای رسانهای مینویسد و بنیانگذار و سردبیر مجله سینمای دیجیتال است. او از مؤلفان خلق مضمون دیجیتال (مکگرا ـ هیل) است و از 1988 تا 1999 سردبیر مجله ویدیوگرافی و شماره سالگرد بیستمین سال انتشار عصر ویدیوگرافی (1996) بود. مککرنا همچنین پایهگذار روز دوم نشست سینمای دیجیتال در کنفرانس گردهمایی سالانه انجمن ملی شبکههای تلویزیونی و از بنیانگذاران انجمن سینمای دیجیتال است.
وی در این کتاب در واقع نگاهی میاندازد به آنچه که در سالهای اخیر شاهدش بودهایم: انقلاب سینمای دیجیتالی، فناوریای که با سرعت و فراگیری باورنکردنی و بیسابقه در تاریخ رسانهای بشر در حال تثبیت جایگاه خودش است. تعریف ساده، روشن، و یگانهای برای سینمای دیجیتال وجود ندارد؛ معمولاً سینمای دیجیتالی چهار مرحله را در بر میگیرد: گرفتن تصاویر (فیلمبرداری)، پساتولید، توزیع، و نمایش دیجیتالی فیلمهای سینمایی. اگرچه فیلم ممکن است در یکی یا چند تا از این مراحل باشد یا اصلاً نباشد، ولی همچنان بخش مهمی از انقلاب سینمای دیجیتالی است.
سینمای دیجیتال همچنین واژهی است که به همان اندازه میتواند در رابطه با فیلمهای هالیوود مورد استفاده قرار گیرد که در رابطه با فیلمسازی غیرمتعارف و مستقل قابل اطلاق است، و نیز میتواند هر کاری، از تولیدات نسبتاً ارزان ساختهشده با دوربینهای ویدیویی نیمهحرفهای تا فیلمهای تولیدشده با بودجههای بسیار سنگین و پر از جلوههای ویژه و دارای پیشرفتهترین فناوریهای موجود را شامل شود. نکتۀ مشترک در بین تمام این تولیدات، انعطافپذیری تصویر دیجیتال در بیان هر آن چیزی است که میتواند به ذهن متبادر شود یا در قوه تخیل انسان شکل بگیرد و اگر دوست داشت، آن را بر اساس توانایی مالیاش تجسم بخشد.
این کتاب در 320 صفحه توسط انتشارت سوره مهر عرضه شده و در دسترس علاقمندان به سینما قرار گرفتهاست.