پس از موفقیت پروژه دراگون؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، با پرتاب موفقیت‌آمیز فضانوردان ناسا با فضاپیمای دراگون شرکت اسپیس‌ایکس به ایستگاه فضایی بین‌المللی و برگشت آن‌ها، سفر فضایی یک گام جلوتر پیش رفت. اما موضوع اینجاست با محقق شدن سفر فضانوردان به سیاره‌ای مثل مریخ و گذراندن دوره‌های طولانی بی‌وزنی در خارج از نیروی گرانش زمین، عواقب جدی از جمله نرمی استخوان، آتروفی ماهیچه (یک بیماری عصبی-عضلانی نادر که با از دست رفتن نورون‌های حرکتی و تحلیل رفتن عضلات همراه است) و کاهش اکسیژن مغز انسان‌ها را تهدید خواهد کرد. علاوه براین، فضانوردان در جاذبه کم مستعد ابتلا به سندروم عصبی- چشمی می‌شوند که یک بیماری مرتبط با تاری دید، سردرد و دیدن نقطه‌ها در چشم است.
در همین راستا، زن ایرانی‌الاصل جوان و باهوش یک لباس جاذبه همراه طراحی کرده است که به فضانوردان در آینده کمک می‌کند از مضرات جاذبه کم در امان بمانند. این لباس از سیستم خلاء قابل حمل بهره می‌برد تا فشار منفی اعمال کند، جریان خون را به سمت بخش تحتانی بدن هدایت می‌کند و موجب ایجاد نیرو‌هایی می‌شود که شرایط زمین را برای بدن تداعی می‌کند و موجب حفظ تراکم استخوان و عضلات می‌شود.
نیکی اشعری این دانشمند ایرانی، فارغ‌التحصیل رشته مهندسی زیستی دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیگو، ضمن گذراندن دوره طرحش در موسسه تحقیقات بالینی آلتمن در لاهویا (در جنوب کالیفرنیای آمریکا)، این لباس فضایی را طراحی کرده و به همین دلیل نیز دو گرنت (کمک مالی) از ناسا و یک کمک از سوی آلن هارگنز، مدیر آزمایشگاه فیزیولوژی بالینی ارتوپدی سن‌دیگو و رئیس سابق بخش فیزیولوژی فضایی در مرکز تحقیقات ایمز ناسا، برای پیشبرد پروژه خود دریافت کرد.
اشعری در این مورد می‌گوید: ما این «لباس گرانشی سیار» در قالب یک بلوز و شلوار پوشیدنی طراحی کرده‌ایم، به طوری که کاملا مجهز به سیستم خلاء قابل حمل، سیستم فشار و کنترل حرارتی، سیستم خاموشی ایمن و سیستم نگهدارنده نخاعی است.
روی زمین به واسطه نیروی جاذبه، با نیروی مقاومتی مواجه هستیم که به حرکت کردن‌مان کمک می‌کند. اما در فضا این نیروی مقاومت وجود ندارد و همین امر استخوان‌ها را مستعد شکستگی و نرم شدن می‌کند. فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی از تردمیل و سایر تمرینات ورزشی برای شبیه‌سازی نیروی گرانش یا جاذبه زمین استفاده می‌کنند. با این حال، این کار‌ها فقط بخشی از نیروی مقاومتی را ایجاد می‌کنند که ما روی کره زمین تجربه می‌کنیم.
اما شلواری که این دانشمند ایرانی طراحی کرده، حرکت آزادانه‌تری را برای فضانوردان ایجاد می‌کند و نسبت به اتاقک‌های فضایی، نیروی گرانش بیشتری تولید می‌کند. پارچه این شلوار را از الیاف هیپروتکس درست شده که هوا از آن رد می‌شود و فشار، دما و رطوبت از کمر به پایین فضانورد را به خوبی تنظیم می‌کند تا مشکلی برای او در حالت بی‌وزنی پیش نیاید.
سال گذشته، اولین پیاده‌روی تمام زنان فضانورد در فضا به تاخیر افتاد، زیرا ناسا نتوانست لباس فضایی کافی و متناسب با سایز آن‌ها را بسازد. اما لباس فضایی که نیکی اشعری طراحی کرده، به شکلی است که برای تمامی سایز‌های بدن قابل استفاده است و دیگر لازم نیست براساس سایز فضانوردان تهیه شود.
ارسال نظرات