در یک بررسی آزمایشگاهی؛
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، یک مطالعه آزمایشگاهی از مدرسه پزشکی آیکان نشان می‌دهد کووید-۱۹ باعث اتساع قابل توجه رگ‌های خونی ریه به‌ویژه در مویرگ‌ها می‌شود. این اتساع رگ که باعث کاهش فشار خون می‌شود به کاهش میزان اکسیژن‌رسانی در نارسایی ریوی ویروس کرونا کمک کرده و این سوال را ایجاد می‌کند که چرا این بیماری نسبت به سندروم دیستروس حاد تنفسی (ARDS) متفاوت عمل می‌کند.
در سندروم دیستروس حاد تنفسی کلاسیکی، التهاب ریوی منجر به آسیب رگ‌های خونی می‌شود. سپس ریه‌ها با مایع پر و سفت شده و اکسیژن رسانی مختل می‌شود. بسیاری از بیماران با التهاب ریه کووید-۱۹ نشان می‌دهند که غلظت بسیار کم اکسیژن بطور ویژه با درجه سختی ریه مطابقت ندارد. این قطع ارتباط بین تبادل گاز و حرکت مکانیک ریه در التهاب ریه کووید-۱۹ این سوال را ایجاد می-کند که آیا مکانیسم کاهش اکسیژن در کرونا با بیماری‌های حاد تنفسی کلاسیکی متفاوت است یا خیر؟
محققان در ارزیابی ابتدایی خود جریان خونی مغزی بیماران مبتلا به کووید-۱۹ که از کپسول تهویه استفاده می‌کنند و وضعیت ذهنی آن‌ها تغییر یافته را بررسی کردند. آن‌ها از روش داپلر ترانس کرانیال روباتیک (TCD) استفاده کردند تا یک مطالعه حباب که روشی فراصوت و بدون درد است را انجام دهند. نکته قابل توجه این است که دستگاه تشخیصی که برای مطالعه مغز استفاده می‌شود می‌تواند درباره پاتوفیزیولوژی یک بیماری ریوی نیز مفید باشد.
طی این مطالعه، محلول نمکی به رگ بیمار تزریق شده و از روش داپلر ترانس کرانیال استفاده می‌شود تا حضور میکروحباب‌ها در رگ‌های خونی مغز را بررسی کنند. در شرایط عادی این میکروحباب‌ها به سمت راست قلب حرکت می‌کنند و وارد رگ‌های خونی ریه می-شوند. در نهایت این حباب‌ها به علت اندازه بزرگتر از منافذ مویرگ‌های ریه عبور نکرده و فیلتر می‌شوند. اگر میکروحباب‌ها در رگ‌های خونی مغزی تشخیص داده شوند بدین معناست که یا در قلب حفره‌ای وجود دارد که خون بدون گذشتن از ریه از سمت راست قلب به چپ منتقل شده یا مویرگ‌های ریه بطور غیرطبیعی گشاد شده‌اند.
در این مطالعه مقدماتی، ۱۸ بیمار با کپسول‌های تهویه مبتلا به التهاب ریه کووید-۱۹ تحت مطالعه حباب قرار گرفته اند. ۱۵ نفر از کل افراد (۸۳ درصد) میکروحباب‌های قابل ردیابی داشتند و این نشانگر وجود رگ‌های خونی غیرطبیعی ریه است.
تعداد میکروحباب‌هایی که توسط روش داپلر تشخیص داده شده‌اند با هیپوکسیمی (کمبود اکسیژن) ارتباط دارد و نشان می‌دهد که اتساع عروق ریه ممکن است هیپوکسیمی نامتناسب مشاهده شده در بسیاری از بیماران کووید-۱۹ را توضیح دهد. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که تنها ۲۶ درصد بیماران مبتلا به سندروم دیستروس حاد تنفسی کلاسیک میکروحباب داشتند. علاوه بر این، تعداد این میکروحباب‌ها با شدت هیپوکسیمی ارتباطی نداشته و بدین معناست که اتساع عروق ریوی یک مکانیسم غالب در این نوع بیماری‌ها نیست.
البته ویروس به روش‌های گوناگون بر تخریب عروق ریه اثر می‌گذارد. این مطالعه به توضیح پدیده عجیب دیده شده در برخی از بیماران کووید-۱۹ به نام «هیپوکسیمی خوشحال» نیز می‌پردازد. در این حالت با اینکه میزان اکسیژن بسیار پایین است، اما به نظر نمی‌رسد که بیمار مشکل تنفسی داشته باشد. اگر این یافته‌ها در مقیاس بزرگتر تایید شود، انتقال میکروحباب‌های ریوی بطور بالقوه می‌تواند بعنوان نشانگر شدت بیماری یا حتی نقطه پایانی در آزمایشات درمانی برای التهاب ریه کووید-۱۹ به شمار آید.
ارسال نظرات