«اینسو و آنسو» در ژانر موسیقی ایرانی منتشر شد
«اینسو و آنسو» عنوان یکی از تازه‌ترین آلبوم‌های منتشر شده در حوزه موسیقی ردیف دستگاهی ایران است که با هنرمندی مسعود جاهد، فاروق آزادیان و محمد نصرتی پیش روی مخاطبان قرار گرفته است.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، آلبوم «اینسو و آنسو» با تنظیم محمد نصرتی، نوازندگی نی مسعود جاهد، نوازندگی تار و سه تار و تهیه کنندگی فاروق آزادیان منتشر شد.
«رنگ ابوعطا» اثر حسن کسایی، «پیش درآمد دشتی» اثر رضا محجوبی، «تمرین دشتی» اثر ابوالحسن صبا، «پیش درآمد ماهور» اثر درویش خان، «رنگ ماهور» اثر درویش خان، «رنگ دشتی» اثر حبیب سماعی، «زرد ملیجه، در قفس» اثر ابوالحسن صبا با نوازندگی پیانو سامان احتشامی قطعاتی هستند که در این آلبوم گنجانده شده‌اند.
محمد نصرتی تنظیم کننده این آلبوم نوشته است:
«نام این آلبوم را گذاشتیم: اینسو و آنسو، زیرا اینسو، اینجا در این زمان ماییم نسل امروز که وارث و میراث‌دار گذشتگانیم و گاهی به آن متکی می‌شویم و گاهی هم از آن گریز می‌زنیم و هر از گاهی احساس خود بودن می‌کنیم. در مقابل و در آن‌سوی ما، نسل دیروز گذشتگانی اند بی‌بدیل که خالق آثار ماندگارند، آثاری که هنوز بوی تازگی می‌دهند و وقتی کنار کار‌های جدید قرار می‌گیرند، در قیاس یک سرو گردن بالاترند. این سطح هنری از سر اتفاق نیست، بلکه زاییده یک اندیشه و جریان فکری است، به همین دلیل ما موسیقیدانان امروز با این منبع و آثار هنری با احترام برخورد می‌کنیم.
وقتی ایده و پیشنهاد تنظیم و ارکستراسیون چند قطعه قدیمی اجرا شده با تار و نی به من داده شد بلافاصله با عشق پذیرفتم با اینکه اجرا جدید بود، اما فضای کار بوی قدیمی اش را داشت. گفتم بد نیست که من هم با رنگ آمیزی خاص خودم و ترکیب این دوساز کهن با عناصر و عوامل موسیقایی جدید، فضایی را به وجود بیاورم که هماهنگ با ذائقه امروز باشد. نتیجه اش آن شد که می‌شنوید.
«رنگ ابوعطا» اثر حسن کسایی، «پیش درآمد دشتی» اثر رضا محجوبی، «تمرین دشتی» اثر ابوالحسن صبا، «پیش درآمد ماهور» اثر درویش خان، «رنگ ماهور» اثر درویش خان، «رنگ دشتی» اثر حبیب سماعی، «زرد ملیجه، در قفس» اثر ابوالحسن صبا با نوازندگی پیانو سامان احتشامی قطعاتی هستند که در این آلبوم گنجانده شده‌اند.
محمد نصرتی تنظیم کننده این آلبوم نوشته است:
«نام این آلبوم را گذاشتیم: اینسو و آنسو، زیرا اینسو، اینجا در این زمان ماییم نسل امروز که وارث و میراث‌دار گذشتگانیم و گاهی به آن متکی می‌شویم و گاهی هم از آن گریز می‌زنیم و هر از گاهی احساس خود بودن می‌کنیم. در مقابل و در آن‌سوی ما، نسل دیروز گذشتگانی اند بی‌بدیل که خالق آثار ماندگارند، آثاری که هنوز بوی تازگی می‌دهند و وقتی کنار کار‌های جدید قرار می‌گیرند، در قیاس یک سرو گردن بالاترند. این سطح هنری از سر اتفاق نیست، بلکه زاییده یک اندیشه و جریان فکری است، به همین دلیل ما موسیقیدانان امروز با این منبع و آثار هنری با احترام برخورد می‌کنیم.
وقتی ایده و پیشنهاد تنظیم و ارکستراسیون چند قطعه قدیمی اجرا شده با تار و نی به من داده شد بلافاصله با عشق پذیرفتم با اینکه اجرا جدید بود، اما فضای کار بوی قدیمی اش را داشت. گفتم بد نیست که من هم با رنگ آمیزی خاص خودم و ترکیب این دوساز کهن با عناصر و عوامل موسیقایی جدید، فضایی را به وجود بیاورم که هماهنگ با ذائقه امروز باشد. نتیجه اش آن شد که می‌شنوید.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
خبرهای مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.