ماجرای تصویر سیاه‌وسفید زنان در «سرزده»

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، بهادر اسدی کارگردان سریال «سرزده» که این شب‌ها از شبکه یک سیما روی آنتن می‌رود درباره ترکیب بازیگران بومی استانی و همچنین بازیگران پایتخت و تصنعی شدن و خارج زدن برخی از بازی‌ها بیان کرد: اگر بازی‌ها خارج می‌زند یک دلیلش شرایط تولید سریال است، ما زمانیکه سریال را می‌ساختیم در زمان شروع کرونا بود و حتی نمی‌دانستیم فردا روزی هم وجود دارد یا خیر.

وی ادامه داد: البته می‌دانم این توضیح من برای سریال زیرنویس نمی‌شود، اما ما سریال را در بدترین شرایط شیوع کرونا ساختیم. شرایطی که بازیگران، باقی عوامل و حتی خود من تمرکز کافی نداشتند و کرونا به شدت روی شرایط تولید تاثیر منفی داشت.

اسدی در پاسخ به تاثیر کارگردانی خودش روی بازی‌ها یادآور شد: برخلاف شما باقی خبرنگاران به یکدست بودن بازی‌ها اشاره کرده بودند. از طرفی ما سریال را در یکی از استان‌ها ساختیم و این حق بچه‌های شهرستان است که چه با بازی خوب و چه با بازی بد و متوسط در سریال حضور داشته باشند و اتفاقاً هارمونی رنگ بازیگران خیلی خوب است. آنچه شما می‌گویید به این کمک می‌کند که بیننده فقط بنشیند و بازیگر چهره ببیند و اتفاقاً بازیگرسالاری را در پی دارد.

وی در پاسخ به اینکه چرا نقطه قوت سریال در استفاده از بازیگران بومی در خروجی نهایی و کارگردانی سریال دچار یک نقطه ضعف شده است، توضیح داد: افرادی که شما می‌بینید تئاتری هستند و بازیگر تئاتری شهرستان وقتی در مقابل بازیگران چهره تهرانی قرار می‌گیرد خواه ناخواه کمی بازی‌هایش بیرون می‌زند، چون می‌خواهند خود را به این بازیگران چهره برسانند، اما ما زمان نداریم که این اتفاق در عمل رخ بدهد.

کارگردان «سرزده» اضافه کرد: به ویژه با شرایطی که اکنون وجود دارد و بودجه‌هایی که صداوسیما هزینه می‌کند نمی‌توان برای هر کاری از یک حدی بیشتر صرف کنید. با این حال روی هم رفته کاری که ما کردیم در مدت زمانی که داشتیم و در موقعیت و شرایطی که از آن برخوردار بودیم از نظر من منطقی و قابل قبول بود.

وی درباره تفاوت بودجه‌های مرکز و استان نیز گفت: ما از صداوسیما و بخش‌های مختلف استان خراسان رضوی کمک گرفتیم و خودشان بخش زیادی از هزینه‌ها را متقبل شدند. با این حال برآورد این سریال‌ها یک سوم یا دو سوم سریال‌هایی است که در مرکز ساخته می‌شود. ما برای این سریال هزینه زیادی کردیم مخصوصاً سریالمان پلیسی بود و این فضا هزینه خودش را می‌طلبد به ویژه در قسمت‌های پایانی جذابیت‌های کار را در این حوزه خواهید دید.

کارگردان «سرزده» در پاسخ به چرایی تفاوت‌های این فیلمنامه با دیگر آثار زامیاد سعدوندیان در مقام فیلم‌نامه‌نویس و تغییرات احتمالی فیلمنامه نیز گفت: این فیلمنامه ۲ سال پیش با نام «مرثیه» نوشته شد بود. آقای سعدوندیان از همان روز ابتدایی فیلمبرداری در کنار من بوده است و ما بدون اجازه او هیچ چیز را تغییر ندادیم به جز تغییرات اندکی که کارگردان بنا به شرایط تولید اعمال می‌کند، چون همه آنچه شما می‌بینید در این سریال دکور است از بیمارستان تا خانه‌ها و دیگر لوکیشن‌های سریال.

اسدی اضافه کرد: ما در زمان شیوع کرونا مجوز نداشتیم وارد بیمارستان شویم و مجبور شدیم تصویربرداری سریال را در بیشتر لوکیشن‌ها به خارج از شهر ببریم تا محیط کار شلوغ نباشد.

وی درباره ضعف‌های اجرایی کار در زمان کرونا و اینکه در قصه سریال هم بار‌ها از کرونا یاد می‌شود، اما به طور مثال بازیگر در خود بیمارستان ماسک ندارد، گفت: بیمار بستری شده در بیمارستان مرگ مغزی است و کرونا ندارد با این حال بازیگر مقابل او شیلد دارد، اما لحظه‌ای که صحبت می‌کند شیلد خود را برمی‌دارد. از طرف دیگر فاصله اجتماعی هم رعایت شده است و همچنین بازیگر نقش پزشک ما واقعاً خودش پزشک است و ما از او مشاوره می‌گرفتیم که چه باید کرد. حتی دستگاه‌هایی که برای دکور استفاده کردیم با مشورت‌های پزشک انجام شده است.

کارگردان «سرزده» اضافه کرد: با این حال فکر می‌کنم باید سختی‌های بازیگری را که جلوی دوربین می‌برید در نظر گرفت. از بازیگری که در این شرایط آلزایمر می‌گیرد و دیالوگ‌هایش را فراموش می‌کند و یا دیگر مشکلات حوزه تولید.

اسدی درباره تصاویر بازیگران زن که در برخی صحنه‌ها سیاه و سفید می‌شود نیز پاسخ داد: زمانیکه ما سریال را ساختیم رنگ و نور آرایش و گریم زنان کمی پررنگ بود و الان که پخش می‌کنیم با شرایط سازمان صداوسیما مطابقت ندارد ما هم سعی کردیم ماسک بیندازیم و به این ترتیب گریم‌ها را کمرنگ کردیم.

وی درباره دلیل استفاده از این نوع گریم اغراق‌شده عنوان کرد: ما بیشتر گول دوربین را خوردیم، ما با سیستمی فیلمبرداری کردیم که ابتدا سیاه و سفید فیلمبرداری می‌شود و بعداً به آن رنگ داده می‌شود. البته ما در مانیتور رنگی می‌بینیم، ولی به هر حال گول دوربین را خوردیم.

اسدی درباره آگاهی‌اش نسبت به استاندارد‌های تلویزیون نیز توضیح داد: استاندارد‌ها را می‌دانستیم، ولی به نظر من این گریم آنقدر پررنگ نبود که بخواهیم کمرنگ کنیم با این حال ما موظف هستیم وقتی سریالی را برای شبکه‌ای می‌سازیم قوانین آن را رعایت کنیم. از طرفی زمانیکه این سریال را ساختیم نمی‌دانستیم فردا روزی هم وجود دارد یا نه و در بدترین شرایط سریال را ساختیم که این شرایط در عدم تمرکز بازیگران و حتی خود من و دیگر عوامل موثر بود.

وی در پایان درباره چالش‌های تولید این سریال تصریح کرد: سختی‌های زیادی داشتیم از جمله اینکه مردم ما را در خانه‌هایشان راه نمی‌دادند. در حالی که در شهری کار می‌کردیم که پر از دوستداران سینما بودند و به هنر احترام می‌گذارند، اما همه مردم ترسیده بودند. خیلی متفاوت است که در زمان جنگ و در شرایط بحرانی بخواهید کاری را دکوپاژ کنید و یا در زمان آرامش. فکر می‌کنم همین که بازیگران این سریال آمدند و کار را در همین شرایط توانستیم به این خروجی برسانیم من خودم به تنهایی خدا را شاکرم، چون واقعاً شرایط سختی داشتیم.