آیتالله مدنی از جمله این شخصیتها و ائمه جمعهها بود که نقش مهمی در سروسامان دادن اختلافات داخلی تبریز و کاهش شدید فعالیت گروههای چون حزب خلق مسلمان و مجاهدین خلق داشت و به همین دلیل در لیست ترور سازمان قرار گرفت.
گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو_امید فعال؛ حدود ۱ ساعت از انفجار در نماز جمعه تبریز میگذرد، شاهدان میگویند در حدود بیست الی سی نفر مجروح و به بیمارستانهای تبریز منتقل شدند؛ در میان انتقالیافتگان، پیکر بیجان «میر اسدالله مدنی دهخوارقانی» نیز دیده میشود. ولولهای به جان اهالی تبریز افتاده و برخی از گمانهزنیها، خبر شهادت آیتالله مدنی امام جماعت تبریز را تأیید میکند.
۱ ساعت و ۳۰ دقیقه از لحظه انفجار گذشته و حوالی ساعت ۳ بعدازظهر است، مهندس طاهری، استاندار وقت تبریز در پیامی رادیویی ضمن اعلام خبر شهادت آیتالله مدنی، مردم را به آرامش دعوت و تأکید میکند: «بار دیگر منافقین خونخوار تنی چند از ریشسفیدان و مبارزان ما را به شهادت رساندند. غافل از اینکه با این شهادتها مردم ما با عزم راسختری به ادامهی راه پرخون خود ادامه خواهند داد.»
مرحوم هاشمی رفسنجانی نیز در خاطرات سال ۱۳۶۰، خود در این زمینه میگوید: «در نماز جمعه، شخصی نارنجک به خود بسته بود، به آیتالله مدنی بین دو نماز چسبیده و به او نزدیک شده بود. خود را به آیتالله مدنی چسبانده و با انفجار نارنجک خودش کشته و آیتالله مدنی شهید میشوند. احمد آقا خمینی تلفن کرد و اطلاع داد که آیتالله علی مشکینی را موقتاً برای نماز جمعه در نظر گرفته و آقای مشکینی با روحیه فداکاری پذیرفتهاند.»
عامل این عملیات انتحاری، جوانی ۲۳ ساله به نام «مجید محمد علیزاده نیکو» بود که در نشریه مجاهد شماره ۲۰۶ مورخ شهریور ۱۳۷۷ چاپ سازمان مجاهدین خلق (منافقین) آمده است: مجید نیکو در روز جمعه ۲۰ شهریورماه ۱۳۶۰، با اقدام به عمل فدایی حسینی، آخوند مدنی، نماینده {حذفشده به دلیل توهین} [امام] خمینی در آذربایجان و همدان را همراه با ۱۷ تن از پاسداران {حذفشده به دلیل توهین} به هلاکت [شهادت] رساند.
سازمان مجاهدین خلق به این نتیجه رسیده بود که مردم تحت تأثیر گفتار و اندیشه اشخاص متنفذ نظام از قبیل آیتالله مدنی حاضر به گسست پیوند خود با حکومت نیستند؛ لذا باید قبل از هر چیز مبلغین و منبریهای حکومت را از میان برداشت.
رویارویی شهید آیتالله مدنی با انجمن حجتیه چه قبل از انقلاب و بعد از آن، نشاندهنده جریان شناس بودن و آشنایی وی نسبت به انقلاب اسلامی است؛ آیتالله مدنی پیرامون انجمن حجتیه پس از انقلاب تأکید میکند که «حق ندارید از اینها (انجمن حجتیه) استفاده بکنید؛ اگر هم کارها بخوابند، نباید دست بهطرف آنها دراز کنیم و اینها جریان خطرناکی هستند.»
به نقل از مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آیتالله مدنی از جمله این شخصیتها و ائمه جمعهها بود که نقش مهمی در سروسامان دادن اختلافات داخلی تبریز و کاهش شدید فعالیت گروههای چون حزب خلق مسلمان و مجاهدین خلق داشت و به همین دلیل در لیست ترور سازمان قرار گرفت.
در پیام حضرت امام خمینی (ره) به مناسبت شهادت آیتالله مدنی آمده است: «اگر با به شهادت رسیدن مولای متقیان، اسلام محو و مسلمانان نابود شدند، شهادت امثال فرزند عزیزش مدنی همآرزوی منافقان را برآورده خواهد کرد. اگر خوارج سیاهبخت از شهادت، ولی اللّه الاعظم طرفی بستند و به حکومت رسیدند، این گروهک خائن نیز به آمال خبیث خود که سقوط حکومت اسلامی و برقراری حکومت آمریکائی است میرسند. آنان لعنت خدا و رسول و ننگ ابدی را برای خود و اینان عذاب ابدی خدا و نفرت و لعنت قادر متعال و امت اسلام را برای خود و همپیمانان و اربابان خونخوار خویش به بار آوردند.»
آیتالله مدنی از جمله شهدای محراب است که توسط سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به شهادت رسیده است و مهمترین ترورهای انتحاری که منافقین مسئولیت آنها را به عهده گرفتهاند عبارتند از:
۱. آیتالله سید اسدالله مدنی؛ امامجمعه تبریز به همراه ۱۷ تن از مردم در تاریخ ۲۰ شهریور ۱۳۶۰ توسط منافق مجید نیکو؛
۲. شهید کچویی، رئیس زندان اوین در تاریخ ۸ تیر ۱۳۶۰ توسط منافق کاظم افجهای؛
۳. شهید آیتالله هاشمینژاد در مشهد در تاریخ ۷ مهر ۱۳۶۰ توسط منافق هادی علویان؛
۴. آیتالله دستغیب امامجمعه شیراز به همراه ۱۲ تن از مردم در تاریخ ۳۰ آذرماه ۱۳۶۰ توسط منافق گوهر ادبآواز؛
۵. مرحوم آیتالله احسانبخش امامجمعه رشت (ناموفق) در تاریخ ۲۶ فروردین ۱۳۶۱ توسط منافق علی پورابراهیمی؛
۶. شهید آیتالله صدوقی امامجمعه یزد در تاریخ ۱۱ تیر ۱۳۶۱ توسط منافق محمدرضا ابراهیمزاده؛
۷. شهید آیتالله اشرفیاصفهانی امامجمعه کرمانشاه در تاریخ ۲۳ مهر ۱۳۶۱ توسط منافق محمدحسین خداکرمی؛
۸. به شهادت رساندن مردم تهران در تاریخ ۴ بهمن ۱۳۸۰ توسط منافق آرام گفتاری؛
۹. درگیری با عشایر در منطقه تختگاه اسلامآباد در تاریخ ۲۴ فروردین ۱۳۸۰ توسط لادن بادیانی و فهمیه صادقی.
همواره سازمان مجاهدین خلق به دنبال ترور افراد تأثیرگذار نظام بوده و هست. امام خمینی (رحمهُ الله) دراینباره فرمود: «همانطوری که در صدر مشروطه روحانی کار را کرد و اینها زدند و کشتند، ترور کردند، همان نقشه است، آنوقت ترور کردند سید عبدالله بهبهانی را، کشتند مرحوم نوری را و مسیر ملت را از آن راهی که بود، برگرداندند به یک مسیر دیگر، همان نقشه الآن هست که مطهری را میکشند.»
بررسی تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی ایران بهویژه این چهار دهه انقلاب، نشاندهنده آن است که دشمنان این سرزمین برای رسیدن به اهداف و مقاصد خصمانه خود، همواره به سمتوسوی حذف فیزیکی شخصیتهای انقلابی، ایجاد رعب و وحشت در جامعه، تخریب اماکن حساس دولتی و… گام نهادهاند و این موضوع در دهه شصت نیز به اوج خود رسید. دشمنان سعی دارند تا از طریق ترور شخصیتهای تأثیرگذار، ایران را از مسیر رشد و پیشرفت دور سازند.