گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زهرا سلیمانی؛ شبکه آموزش دانش آموزان(شاد) با شعار عدالت برای همه دانش آموزان الزامی شد! آقای وزیر آموزش و پرورش؛ آن روز که در ساختمان شهید رجایی تهران برای این طرح موسوم به شاد به خود می بالیدید، هرگز به کودکان سیستان و خوزستان و کردستان و...فکر کردید؟
آیا آن لحظه که خبر سقوط کودکی برای تهیه گوشی که به آن روز افتاده بود را شنیدید، لحظه ای متاثر شدید؟ آیا لحظه ای به بار روانی شاد برای مردم کم برخوردار فکر کردید؟ آیا شاد برای همه شادی آورد یا فقط برای پدر پولدارها؟! شعارتان را برای خودتان نگه دارید که شاد امروز اشد بی عدالتی است!
آقای وزیر، چرا برنامه شاد را برای همه الزامی کردید؛ در حالیکه برخی مناطق کشورتان آنتن هم وجود ندارد چه برسد به اینترنت! مگر شما در کجای این کشور و با چه معیشتی زندگی می کنید که متوجه این موضوع نیستید که برخی خانواده ها توان تهیه گوشی برای فرزندانشان را ندارند، نمی توانند... آقای وزیر، چرا در آن لحظه ها از میدان انقلاب به پایین را نگاه نکردید و نگاهتان فقط انقلاب به بالا بود!
آقای وزیر آموزش و پرورش چطور است که در جایی از این مملکت خودروی نیم میلیاردی تهیه می کنند و تسهیلات می دهند، چرا شما برای آینده سازان کم برخوردارتان فکری نمی کنید، اگرچه دیر شده، چه کودکانی که این روزها در حسرت اند و چه شرمندگی پدرها که خانه ها را تبدیل به ماتمکده کرده است. چقدر برنامه شاد معنیش اینجا در نهایت پارادوکس است.
مگر در اصل 30ام قانون اساسی هزینه تحصیل دانش آموزان تا پایان 12 سال وظیفه حکومت نبود؟ پس چرا اینجا نه خبری از قانونیست و نه بندی که ببندد این زخم ها را...؟ جامعه ای که داعیه اسلامی بودن دارد، عدالت اصلی ترین رکنش است شما چگونه دارید جامعه را اداره می کند که هرگز این بی عدالتی ها را نمی بینید و مدام گسترشش می دهید...
مقام معظم رهبری در دیدار اخیر خود مجدد بر عدالت این روزهای آموزش و پرورش تاکید کردند،شما چه کردید آقای وزیر؟ عدالت چرا باید لقلقه زبان هایی باشد که این چنین بیگانه اند با این ارزش؟ کاش واژه ها و مفاهیم خود انتخاب می کردند بر چه زبان هایی جاری شوند!
برقرار نشدن عدالت در آموزش و پرورش به فرموده مقام معظم رهبری نتیجه اش شکاف طبقاتی در آینده است، آیا لحظه ای به اهمیت آموزش و پرورش در مناسبات اجتماعی نسل های آینده تامل کردید؟
برنامه شاد نیز فرزند معلول متولد شده از نظام آموزشی ایران با ساختار متمرکز است، سیستم آموزشی که فقط پایتخت را مدنظر قرار می دهد و یک نسخه برای کل کشور بدون در نظر گرفتن تفاوت ها و ظرفیت های هر منطقه، می پیچد! شاد امروز دست روی نقاط حساس زندگی مردمان این خاک گذاشته،اقتصاد و معیشت!
دیگر مهم نیست دانش آموزان چه توانایی بدون نظر گرفتن جایگاه اجتماعیشان دارند، امروز اگر پدرت پولدار باشد و گوشی هوشمند داشته باشی و نت پرسرعت دانش آموز توانمند و نمونه ای هستید! قرار بود در کرونا و بوجود آمدن شرایط سخت معیشتی دست گیر مردمان آسیب دیده این بحران باشیم نه اینکه خود نمکی باشیم بر این زخم عمیق و تازه!
آقای وزیر! آموزش و پرورش باید متولی عدالت باشد چرا که نبود عدالت در آموزش و پرورش یعنی نابود شدن این ارزش در آینده،شاد شما جدای از تمام مشکل هایی که دارد یک ارزش را که میتوان از آن به می توان عنوان ستون جامعه علوی نام برد نشانه گرفته است،شما در برابر له شدن این ارزش و تمام اشک هایی که جاری شد مسئولید...! هم شما و هم آن جامعه روی کاری که برای مردمان کم برخوردارش تلاش نکرد و به فرزندان خود آموخت اگر پول نداشته باشی حتی نمی توانی درس بخوانی اصل سی و اصل یکصدم قانون اساسی هم فقط نقشی بر کاغذ است تو فقط باید پول داشته باشی!
شاید اینطور به نظر بیاید که بازنده این بی عداتی در قالب شاد دانش آموزان کم برخوردار باشند ولی خیر اینگونه نیست،بازنده اصلی این بی عدالتی جامعه ای است که از با استعداد ترین انسان های خود که بخاطر عدم برخورداری از امکاناتی که می توانست اتخاذ بکند ولی نکرد محروم می شود...محروم شدن از ظرفیت های انسانی قویی چیزیست که هر جامعه ای را به نابودی می کشاند... آقای وزیر! لطفا دیگر در تلوزیون خانه ما دیده نشو کت و شلوار اتو کشیده ات از چیزهایی حکایت می کند که قلبمان را به درد می آورد!
جای آوردن حدیثی از امام صادق (ع) اینجاست که فرمودند:
الناس معادن کمعادن الذهب و الفضه ما کان له فی الجاهلیته اصل فانه له فی السلام اصل»»
مردم معدن هایی مثل طلا و نقره اند،در زمان جاهلیت برای این معدن اساس و پایه ای نبود،ولی در اسلام دارای اساس و پایه است.
آقای وزیر و تمام آنان که کرسی های محوریترین دستگاه کشور را دارا هستید حواستان به گنج ها و ولی نعمت هایتان باشد...مبادا استعدادی به دلیل اینکه در فلان منطقه ی دورافتاده است از شکوفایی باز بماند.
زهرا سلیمانی - فعال بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان پردیس آیت الله کمالوند خرم آباد
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.