یکی از کارشناسان و کنشگران محیط زیست گفت: خشکی تالاب جازموریان میتواند زمینه ساز تشدید بیابان زایی در شرق استان فارس نیز بشود و کارایی سرزمین را به شدت مختل کند.
محمد دوریش، کنشگر محیط زیست در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، گفت: تالاب جازموریان در مرز بین استانهای کرمان و سیستان و بلوچستان و نزدیکی استان فارس قرار گرفته و یک محدوده ۵۰۰ هزار هکتاری را شامل میشود. اگر تاب آوری آن مطلوب نباشد و حق آبه اش تامین نشود، سبب مهاجرت مردم از اطراف تالاب میشود و کشاورزی در کهنوج، جیرفت و دلگان را متاثر خواهد کرد.
درویش با انتقاد از عملکرد دستگاههای مربوط در رسیدگی به شرایط جازموریان افزود: این خشکی میتواند زمینه ساز تشدید بیابان زایی در شرق استان فارس نیز بشود و کارایی سرزمین را به شدت متخل کند. این درحالی است که اگر تالاب جازموریان حال خوبی داشته باشد، میتواند به یکی از قطبهای گردشگری تبدیل شده و به کاهش مهاجرت، افزایش سود پایدار، رشد درآمد صیادیف جذب جمعیت پرندگان مهاجر برای حاصل خیزی خاک و تامین غذای ماهیان، مبارزه با هجوم ملخها و ... منجر بشود.
این کارشناس که به عنوان محقق در زمینه بیابان و شناخت مولفههای بیابان زایی نیز شناخته شده، تاکید کرد: تالاب به ۱۵۰ میلیون متر مکعب آب به صورت سالانه دارد. بعد از این که حق آبه تالاب تامین شد ما باید حق آبه صنعت و کشاورزی از روی این تالاب بپردازیم. اهمیت جازموریان در این جا پیدا میشود که بعد از تامین آب شرب مهمترین حق آبه مربوط به این تالاب است. متاسفانه سدسازیهای متعدد و حفر چاههای عمیق و نیمه عمیق در استان کرمان باعث شده که تالاب به جز در مواقعی که ما با سدسازی رو به رو هستیم خشک باشد.