نبود دانش فنی مشکل اصلی صنعت نساجی است / پشت پرده ارتباط مافیای واردات با گرانی چادر

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو- مائده باقرزاده؛ دکتر اکبر خدامی، عضو هیئت علمی دانشکده نساجی دانشگاه صنعتی اصفهان در گفتگو با خبرنگار فرهنگی دانشجو درباره ضعف‌های صنعت نساجی کشور و کارخانه‌های تولید پارچه چادر مشکی؛ یکی از علل نرسیدن کارخانه‌های نساجی به کیفیت مطلوب را ضعف در تحقیق و توسعه‌ی کار علمی می‌داند. وی با مثالی ضعف کلی در سازمان صنعت نساجی کشور را این‌گونه بیان می‌کند: «برای ساخت یک اتاق باید از سازمان نظام مهندسی مجوز و تاییدیه‌هایی گرفته شود، اما در ایران شخصی که می‌خواهد کارخانه‌ی نساجی را بنا نهد و سرمایه‌گذاری‌های بسیاری نیز برای آن انجام می‌دهد، حتی یک مهندس ندارد تا کار به لحاظ فنی پیش رود؛ و در نتیجه کار‌ها به صورت ناقص انجام می‌شوند».

وارد کردن دانش فنی
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان ضمن رد کردن این که ما از ابتدا دانش فنی تولید پارچه مشکی داشتیم، این ادعا را شعاری خواند و گفت که ما قابلیت تولید نخ، رنگرزی و بافندگی پارچه چادر مشکی را نداشتیم و مرحوم مهندس دانایی و تیم‌شان در کارخانه حجاب شهرکرد به کمک کره‌ای‌هایی این کار را انجام دادند که بیش از یک سال در ایران بودند و علم و فن تولید پارچه چادر مشکی را به این کارخانه منتقل کردند. وی این طرح را دارای ایراداتی می‌دانست که باید دلایل آن از کارخانه حجاب شهرکرد پیگیری شود. کارخانه‌ی حجاب ذیل مجموعه‌ی بنیاد مستضعفان بوده که یک نهاد مردمی محسوب می‌شود و ابعاد این طرح باید برای مردم تشریح شود.

 

عملکرد تولیدی کارخانه حجاب شهرکرد
خدامی در پاسخ به این سوال که چرا با وجود داشتن دانش فنی هنوز تولیدات پارچه چادر مشکی کارخانه حجاب ده درصد نیاز کشور را تامین می‌کند و این که مشکل از کجاست، گفت: «تیم‌های بسیار قوی در کارخانه حجاب حضور داشتند که در کنار کره‌ای‌ها ایستادند و کار کردند و به این مرحله رسیدند که تولید باکیفیت داشته باشند. داشتن دانش فنی درست! اما من فقط یک سوال دارم؛ حمایتی که باید از لحاظ مالی صورت می‌گرفته، انجام شده است یا خیر؟»

 

وی در ادامه بر لزوم حمایت مالی تاکید، و اشاره کرد که دستگاه‌ها وارد شد و تولید با کیفیت داشتند، ولی ضعف کار در ورود محصول به بازار بود. به عقیده‌ی او برای تولید ادامه‌دار برنامه‌ریزی خوب نبوده است.

 

 

هم‌چنین بر نبود عزم جزم برای جلوگیری از دلالی‌هایی که تولید کشور را فلج می‌کنند تاکید کرد و تضاد منافع را عامل این دلالی‌ها دانست که به تبع خود عدم اشتغال، عدم درآمدزایی و عدم توسعه پایدار را برای کشور به ارمغان می‌آورند.

 

کیفیت محصولات تولیدی
این عضو هیئت علمی ضمن این که توانایی تولید پارچه چادر مشکی را در اختیار هر کارخانه‌ای نمی‌دانست، ادامه داد: «اصل تولید نخ پارچه چادر است و بعد تکمیل و رنگرزی‌اش را باید سیستم‌های مدرن کنترل کنند که دما و پی‌اچ مشخصی دارد که در نهایت باید مشکی مشکی باشد تا از محور سیاه و سفید انحراف نداشته باشد وگرنه هر خطایی در فرایند باعث می‌شود کیفیت مطلوب درنیاید. خوش‌بختانه حجاب شهرکرد به این دانش رسیده و اگر این را می‌گویند باید نمونه محصول بیرون بدهند».

 

او مسئله‌ی مهمی که مغفول مانده است را ذیل بحث آر اند دی (R&D) مداوم روی محصولات بیان کرد که واحد تحقیق و توسعه باید روی این مسئله کار کند و بازخورد به خط تولید بدهد و در نهایت با ارزیابی کیفیت متوجه شود مشکل از کجا حادث شده است، سپس سیستم را اصلاح کنند. زیرا با تغییرات مخالفت می‌شود و این کم‌جرئتی به دلیل ضعف علمی آن‌هاست.

 

مافیایی که ارزان می‌خرد
خدامی علل گران تمام شدن پارچه‌ی چادر مشکی را نه در گران بودن مواد اولیه، که در گران بودن تجهیزات و دانش فنی تولید آن دانست و اذعان داشت: «پارچه چادر مشکی جنسش پلی استر است. پلی استر گران نیست، دانش فنی تولیدش بالاست، ولی هزینه مواد اولیه این‌قدر نیست و دلیل گران تمام شدن هزینه‌ی پارچه چادر مافیاست؛ همه هم می‌دانند تلویزیون هم گفته مافیاست. مافیایی که ارزان می‌خرد گران به مردم می‌فروشد».

 

 

وی علت ارزان‌تر بودن تولید در کشور‌های خارجی را در این دانست که آن‌ها تمام تجهیزات را در اختیار دارند و در مقیاس انبوه تولید می‌کنند.

 

کار بخش دولتی تمام شده است
خدامی در پایان مسئولیت‌ها را متوجه بخش خصوصی کرد و در این قسمت تنها مطالبه‌اش از دولت این بود که اجازه بدهد بخش خصوصی کارش را بکند و تنها سعی داشته باشد نوسان قیمت را کنترل و برایش برنامه‌ریزی کند.