گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، رؤیا راعی؛ دشمنی رژیم آمریکا با مردم ایران داستان چند سال اخیر نیست، بلکه قدمتی ۷۰ساله دارد. از زمانی که مردم این مرز و بوم تصمیم گرفتند زمام امور یکی از منابع خدادادی- نفت؛ طلای سیاه- را به دست بگیرند و آن را ملی کنند، ایالات متحده حتی سر کار بودن نخست‌وزیری متمایل به این رژیم را هم برنتافت و با کودتا، او را برکنار کرد. این رویه از فردای انقلاب شکوهمند اسلامی تشدید شد و رژیم آمریکا در طول بیش از ۴ دهه گذشته از اعمال هر گونه فشار ممکن به کشورمان دریغ نکرده است؛ با شکست غائله‌های نیابتی اوایل انقلاب، مستقیما در جنگ تحمیلی رژیم بعث علیه ایران مشارکت کرد و به‌رغم شکست مجدد از دفاع مقدس ایران اسلامی، به سایر فشارها بویژه تحریم‌های بسیار شدید اقتصادی روی آورد.
البته از چند سال قبل، آمریکایی‌ها راهبرد آنچه فشار حداکثری و تحریم‌های فلج‌کننده خوانده‌اند را در پیش گرفته‌اند و به این منظور از جنگ ترکیبی(هیبریدی) بهره می‌برند. دستکاری افکار عمومی بوسیله امپراتوری رسانه‌ای، یکی از ساحت‌های مهم این جنگ است که مع‌الاسف با وطن‌فروشی رسانه‌های پارسی‌زبان ضدانقلاب در حال پیگیری آن هستند.
دولت آمریکا پس از شکست‌های پی‌در‌پی در سازمان ملل، رو به اقدامات جنایتکارانه در تهدید جان مردم عادی از طریق تروریسم اقتصادی آورده است. این رژیم بتازگی ۱۸ بانک ایرانی را در فهرست تحریم‌ها قرار داده است؛ فهرستی که انتها ندارد و بیش از آنکه کارکرد اقتصادی داشته باشد، جنبه تبلیغاتی دارد. البته این به معنای آن نیست که تحریم‌های رژیم آمریکا صرفا جنبه تبلیغاتی دارد، چرا که بخش‌های مهمی نظیر دارو متأثر از خباثت این رژیم است.
«ریچارد نفیو» مقام ارشد رژیم آمریکا در کتاب «هنر تحریم‌ها» مدعی می‌شود هدف از تحریم‌ها «وارد کردن درد» و «کاهش آستانه مقاومت» است. بانیان تحریم‌های ایران که برخلاف شدت گرفتن گریم آنها از سوی غرب‌گرایان داخلی با پیروزی «جو بایدن»؛ از قضا غالبا از حزب دموکرات آمریکا هستند، سیاست دوگانه‌ای در پیش گرفته‌اند؛ از یک سو درگذشت فلان هنرمند را تسلیت می‌گویند و از طرف دیگر از واردات داروهای حیاتی کودکان و سالخوردگان جلوگیری می‌کنند. اگر چه آمریکا مدعی است تحریم‌های ایران مانع صادرات کالا‌هایی مانند تجهیزات پزشکی، درمانی و دارویی به کشور به طور مستقیم نمی‌شود اما محدودیت‌های ناشی از شدت یافتن تحریم بانک‌ها منجر به بروز مشکلاتی در ورود و خروج ارز از کشور یا به کشور شده و به دنبال آن، واردات دارو یا تامین مواد اولیه آن را با چالش و محدودیت اساسی مواجه کرده است. در نتیجه بیماران ایرانی برای تهیه دارو با مشکلات فراوانی رو‌به‌رو شده‌اند.
این اقدامات آمریکا آن هم در شرایطی که تمام کشور‌های دنیا در حال دست و پنجه نرم کردن با بیماری «کووید-19» و ویروس کرونا هستند، چیزی جز نادیده گرفتن حق حیات، حق سلامت، حق دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، حق دسترسی به غذا و دارو به عنوان حقوقی که در اسناد حقوق بشری بار‌ها مورد تأکید قرار گرفته و از نظر حقوق بشری حق مسلم انسان‌هاست، نیست.
بند الف ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر صراحتا به حق سلامت اشاره کرده است. در این ماده آمده است: هر کس حق دارد سطح زندگی، سلامتی و رفاه خود و خانواده‌اش را از حیث خوراک و مسکن و مراقبت‌های طبی و خدمات لازم اجتماعی تأمین کند و همچنین حق دارد در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیو‌گی، پیری و تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد، از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.
رؤیا راعی - کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.