جنگ بزرگ یا فوبیای واهی؟

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بهزاد سمیعی؛ در چند روز اخیر تحرکاتی نظامی در منطقه غرب آسیا و به خصوص خلیج فارس صورت گرفت. همزمان اظهار نظر‌های مختلفی از جانب منابع نظامی، دیپلماتیک و رسانه‌ای در خصوص احتمال تنش سخت میان ایالات متحده و ایران ابراز گردید که به شائبه‌ها دامن زد.

رسانه‌های آمریکایی معتقدند جمهوری اسلامی قصد دارد تا در ایام سالگرد ترور سردار سلیمانی اقدامی علیه آمریکا انجام دهد و به همین منظور موشک‌های میانبرد به عراق انتقال داده است. (انتقال موشک‌های میانبرد برای هدف قرار دادن اهداف با فاصله بالای ۵۰۰ کیلومتر به کار می‌رود).

همزمان سردار قاآنی فرمانده نیروی قدس سپاه در جلسه غیرعلنی مجلس از انتقام نسبت به ترامپ، پمپئو و مارک اسپر که در به شهادت رسانیدن فرمانده سابق نیروی قدس نقش داشتند سخن گفته و آن را قطعی می‌داند.

رئیس جمهور ایران نیز علنا ساقط شدن ترامپ از سیاست و زندگی را در آینده نزدیک پیش بینی کرد و وزیر امور خارجه اش هم از خطر جنگ در توییتر گفت و بر اساس اخبار موثق نیرو‌های نظامی ایرانی نیز سطح آمادگی خود را به طور قابل توجهی افزایش داده اند.

در مقابل ایالات متحده، ناو نیمیتز را از خلیج فارس خارج کرده و تعداد معدودی بمب افکن B۵۲ به منطقه اعزام کرده است. البته لازم است ذکر شود هواپیمای B ۵۲ خطری برای جمهوری اسلامی ندارد و برای بمباران مناطق فاقد پدافند هوایی موثر (شاید عراق یا لبنان) استفاده می‌شود.

اما واقعیت پشت پرده چیست؟
به باور راقم این وجیزه، جمهوری اسلامی و متحدانش در روز‌های باقی مانده تا اتمام دولت ترامپ قصد هیچ گونه درگیری ندارند مگر آن که حمله طرف مقابل را قطعی شده دانسته و ناچار مبادرت به ضربه پیش دستانه نمایند.

سیاست راهبردی جمهوری اسلامی همواره، مصون نگه داشتن خاک ایران از کوچک‌ترین گزند تنش نظامی بوده و همچنین تنبیه دشمنانش را با بهره گیری از بازوان و متحدان نیابتی خود در منطقه دنبال کرده است.

در مقابل آمریکا نیز به نظر می‌رسد قصد درگیری مستقیم ندارد زیرا مسئولان پنتاگون می‌دانند درگیری با محور مقاومت چه تبعاتی برای آن‌ها دارد لکن شواهد و قرائن بعید نمی‌نماید که ترامپ و نتانیاهو قصد ماجراجویی‌هایی را داشته باشند.

رژیم صهیونیستی نیک می‌داند که از طرف متحدان ایران محاصره شده و قابلیت از بین بردن آن‌ها را ندارد و به همین دلیل همواره مترصد بوده تا با پشتیبانی آمریکا به خود جمهوری اسلامی ضربه بزند توان راهبردی اش را نابود و یا تضعیف سازد.

هیچ کدام از روسای جمهور آمریکا نخواستند یا نتوانستند با این میل سران تل آویو همکاری کنند، اما ترامپ با ایشان متفاوت بوده و با توجه به ناکامی در انتخابات و کوشش جهت ابقا در قدرت شاید با خواسته آن‌ها در این مقطع همراهی نماید.

مسئولان صهیونیست به خوبی توجیه اند که جو بایدن وارد درگیری نظامی با ایران نخواهد شد و روی کار آمدن او محور مقاومت را تهاجمی خواهد کرد و به همین سبب آن‌ها روز‌های باقی مانده تا یکم بهمن ماه را فرجه‌ای طلایی و غیرقابل تکرار می‌پندارند تا یک درگیری نظامی بین ایران و آمریکا ایجاد کنند.

بنابراین ایران نیز از کانال‌های مختلف به ایالات متحده و موتلفانش هشدار داده است که اگر کوچکترین تجاوزی از جانب هر بازیگری اتفاق افتد گستره واکنش او علاوه بر اسرائیل و پایگاه‌های آمریکا در منطقه، دامن عرب‌های حاشیه خلیج فارس (به خصوص امارات، سعودی و بحرین) را نیز خواهد گرفت.

در نتیجه باید گفت ایام آتی بسیار حساس اند و اگر در این ۱۷ روز اتفاق خاصی شکل نگیرد، جمهوری اسلامی و متحدانش از روز شروع کار بایدن به طور جدی تلاش برای ضربه زدن به رژیم صهیونیستی و امارات و ایضا انتقام از آمران و عاملان ترور سردار سلیمانی را در دستور کار قرار خواهند داد.

بهزاد سمیعی - کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.