دانشگاه‌های بزرگ با غرفه‌هایی کوچک در نمایشگاه نفتی‌ها / وقتی تحریم بهانه آشتی صنعت و دانشگاه می‌شود

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محیا معصومی- خبرهایش به گوش‌مان رسید؛ دقیقا در روز‌های کرونایی قرار بود یک نمایشگاه حضوری برپا شود، نمایشگاهی در حوزه صنعت نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی. نمایشگاهی به بزرگی چندین سالن سربسته با غرفه‌های متعدد در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران.

باخبر شدیم که در این نمایشگاه کنار شرکت‌های اختصاصی حوزه نفت، تعداد بی‌شماری از شرکت‌های دانش‌بنیان و حتی دانشگاه‌های فعال این حوزه نیز حضور دارند و از این راه برای طرح‌های خود سرمایه‌گذار می‌طلبند. در بازه زمانی برگزاری نمایشگاه (۳ تا ۶ بهمن ماه) صبح یک روز سرد، همراه با تصویربردار و عکاس راهی نمایشگاه شدیم. پلاکارد‌هایی مختلف در مقابل درب ورودی نمایشگاه نصب شده بود که هم نحوه بازدید مجازی را اعلام می‌کرد و هم تاکیدی بر حضور با کارت دعوت داشت.

 

صف علاقه مندان و مهمانان برای ورود به نمایشگاه طولانی بود؛ آن هم بدون هیچگونه رعایت پروتکل بهداشتی. تصمیم گرفتیم با کارت خبرنگاری از درب دیگری فارغ از حراست، انتظامات و صف‌های طولانی وارد شویم. مستقیما به سالن ۱۰ و ۱۱ رفتیم تا درجریان حال و هوای دانشگاه‌ها و پارک‌های علم و فناوری آن‌ها قرار بگیریم و ببینیم در این روز‌های تحریم با چه دستاورد‌هایی به نمایشگاه آمدند.

از تونل ضدعفونی کننده ورودی سالن عبور کردیم، سالن بسیار کوچک و کم رونق بود. جمعیت زیادی به چشم نمی‌خورد و معمولا غرفه‌داران به مطالعه بروشور‌ها و اطلاعات غرفه خود یا همسایه مشغول بودند؛ البته در این سالن، غرفه‌هایی همچون پژوهشگاه صنعت نفت، دانشگاه صنعت نفت یا صندوق نوآوری و شکوفایی، بزرگ و پرجمعیت به چشم می‌آمدند.

 

پژوهشگاه صنعت نفت و صرفه‌جویی‌های ارزی آن
غرفه پژوهشگاه صنعت نفت توجه ما را به خود جلب کرد و در صحبت با مسئولان غرفه متوجه حضور جعفر توفیقی، رئیس پژوهشگاه شدیم. فرصت را غنیمت شمرده و با وی همکلام شدیم. از طرح‌ها و دستاوردهایشان سوال پرسیدیم، تحریم را بهانه سوال کردیم که تاکنون این پژوهشگاه به عنوان یک پژوهشگاه تخصصی حوزه نفت با شاکله دانشگاهی چه سهمی در حوزه نفت و گاز کشور داشته است؟ توفیقی به صراحت اعلام کرد که پروژه‌های سال ۹۷ و ۹۸ آن‌ها حدود ۵۰۰ میلیون دلار به اقتصاد نفت کمک کرده و درحقیقت صرفه‌جویی ارزی داشته است.

دانشگاه‌های بزرگ با غرفه‌های کوچک
سالن دانشگاهیان رونق و جذابیت خاصی برای مخاطبان نداشت و هرچه به انتهای سالن نزدیک‌تر می‌شدیم، سالن تاریک‌تر و درهم‌ریخته‌تر می‌شد. در همین میان چشم‌مان به غرفه‌های دانشگاه‌های بزرگ همچون صنعتی امیرکبیر، تهران، تربیت مدرس یا صنعتی اصفهان خورد که غریبانه در گوشه‌ای از سالن با چند بنر ساده خودنمایی می‌کردند. تا قبل از ورود به نمایشگاه برای گفتگو کردن با چنین دانشگاه‌هایی برنامه می‌چیدیم، اما وقتی غرفه‌هایشان را دیدیم تمام انگیزه‌مان رفت. برای همین دنبال غرفه دیگری برای صحبت و معرفی دستاوردهایشان بودیم که با دو جوان سراغمان آمدند.

 

طرح امیرکبیری‌ها در دوران تحریم فشار کار صنعت را کم می‌کند
جوانانی از دانشگاه صنعتی امیرکبیر که به واسطه دوربین و میکروفون در دست ما تقاضای حمایت داشتند. از اندازه و مکان غرفه‌شان گلایه‌مند بودند و سعی داشتند با همت خود سرمایه‌گذاران یا اصحاب رسانه را به خود جذب کنند نه با جلوه غرفه‌شان. چند دقیقه‌ای از وقت‌مان را به صحبت با آن‌ها اختصاص دادیم و دریافتیم که در دل همین غرفه کوچک و کم رونق، چه دستاورد و طرح کاربردی وجود دارد. شرکت‌شان نوپا بود و تازه‌کار، اما ایده‌شان ناب بود و کاربردی؛ به گونه‌ای که تاکنون با استقبال صنعت روبه‌رو شده بودند.

 

سامان تیموری از شرکت دانش‌بنیان پاترونت اعلام کرد که با حمایت مدیریت توسعه فناوری دانشگاه صنعتی امیرکبیر پلتفرم جامعی را در حوزه دیجیتال کردن فرآیند زنجیره تامین صنعت انرژی راه‌اندازی کردند. درواقع با تحریم‌های ظالمانه وقتی تامین اقلام ابزار دقیق در کشور با مشکل مواجه شد آن‌ها به میدان آمدند تا ابزار‌های موجود برند‌های مختلف کشور را شناسایی و مدیریت شده در اختیار صنایع قرار دهند و فشار این کار از روی دوش صنعت برداشته شود.

تحریم صنعت و دانشگاه را پیوند داده است
پس از آن دوباره گشتی در سالن زدیم و با دانشگاه‌های صنعت نفت و خوارزمی صحبت کردیم. جهانبخش دانشیان، رییس مرکز پژوهشی نفت دانشگاه خوارزمی تحریم‌ها را بهانه‌ای دانست تا در حوزه‌های ازدیاد برداشت و اکتشاف، صنایع بیشتر از توانمندی‌های دانشگاه‌ها بهره بگیرند و در این بین دانشگاه خوارزمی هم سهمی دارد.

 

بیرون آمدیم تا هوایی تازه کنیم؛ روبه‌روی سالن ۱۰ و ۱۲ سالن اصلی نمایشگاه صنعت نفت بود که جمعیت زیادی در آن رفت و آمد داشتند، هیاهو و جنب‌وجوش علاقه مندان در ورودی این سالن ما را ترغیب کرد که در این سالن هم گشتی بزنیم، اما بازدید ما در این سالن تنها چند دقیقه کوتاه طول کشید، چون جمعیت و هیاهوی سالن به قدری زیاد بود که نگران سلامتی خود و غرفه‌داران در این روز‌های کرونا شدیم.

 

بازدید و صحبت‌هایمان تا نزدیک ظهر طول کشید و وقتی به خود آمدیم، دیدیم جمعیت بیش از پیش درحال ورود یا بازدید از نمایشگاه است. به صحبت‌ها و بازدید‌های کوتاه و مختصر خود بسنده کردیم و تصمیم گرفتیم برای حفظ سلامتی خود و همراهان‌مان از تجمعات دوری کنیم.