ده حقیقت مخفی درباره سه‌گانه «پدرخوانده»

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از بیوگرافی، فیلم سینمایی «پدرخوانده» یکی از محبوب‌ترین و تحسین شده‌ترین مجموعه فیلم‌های سینمایی در تاریخ هالیوود است، اما زمانی که این فیلم سینمایی در حال تولید بود کمتر کسی به آن به عنوان فیلمی که قطعا موفق می‌شود نگاه می‌کرد. از مشاجره بر سر موضوعات کم اهمیت گرفته تا جدال تهیه کنندگان با گروه‌های مافیایی در دنیای واقعی، در اینجا با حقایقی از این فیلم آشنا می‌شوید که ممکن است تا کنون چیزی در مورد آن‌ها نشنیده باشید.

قبول کارگردانی و نویسندگی برای مشکلات مالی

ماریو پوزو نویسنده زاده نیویورک است که پیش از کتاب «پدرخوانده» چندین کتاب را منتشر کرده بود. این کتاب کمتر مورد تحسین قرار گرفت و فروش کمی داشت. به همین دلیل او برای مجله‌های پالپ (مجله‌های زرد) کار می‌کرد. پوزو سپس توجهش به جرائم سازماندهی شده که در دهه ۱۹۵۰ و ۶۰ بسیار رایج شده بود جلب می‌شود و کتابی در این موضوع می‌نویسد. او در سال ۱۹۶۸ امتیاز این کتاب منتشر نشده را به پارامونت پیکچرز می‌فروشد.

کتابی که در سال ۱۹۶۹ به یکی از پرفروش‌ها تبدیل می‌شود. در همان سال هم پیشنهاد کارگردانی فیلم پدرخوانده با اقتباس از این کتاب به کاپولا داده می‌شود که او در ابتدا قبول نمی‌کند، اما جرج لوکاس او را متقاعد می‌کنند که این کار را انجام دهد تا برای کمپانی فیلمسازی تازه تاسیسش (امریکن زوتروپ) جذب سرمایه انجام دهد.

قسمت اول پدرخوانده با نسخه نهایی متفاوت بود

یکی از جدال‌های کاپولا با کمپانی پارامونت بر سر زمان روایت داستان و بودجه بود. استودیو مشتاق به حفظ سرمایه بود و از پوزو خواست که داستان فیلم را به دهه ۷۰ میلادی بیاورد، اما کاپولا مُصِر بود که داستان فیلم همچنان در دهه ۴۰ که مطابق با رمان پوزو بود، روایت شود. او همچنین پیشنهاد کمپانی برای حفظ سرمایه با فیلمبرداری در خارج از نیویورک مخالفت کرد. کاپولا بعد‌ها اعلام کرد که نزدیک بوده چندین بار در طول فیلمبرداری اخراج شود، اما جایزه اسکاری که برای فیلم پاتن دریافت کرده او را نجات داده است. خود کاپولا چندین نفر را که فکر می‌کرد برای فیلم مناسب نیستند اخراج کرد.

جدال برای انتخاب بازیگر ویتو کورلئونه

با وجود اینکه مارلون برانندو یکی از تحسین شده‌ترین بازیگران در قرن بیستم بود، در دهه ۷۰ به بازیگری که سخت می‌شود با او کار کرد مشهور شده بود. از این رو هیچکس در کمپانی پارامونت تمایل نداشت که او را برای نقش ویتو کورلئونه انتخاب کند. استودیو افرادی مثل دنی توماس، برت لنکستر، ارنست بورگناین و آنتونی کوئین را برای این نقش به کاپولا پیشنهاد داده بود، اما کاپولا روی انتخاب براندو اصرار می‌کرد.

استودیو شرط‌هایی را گذاشت و معتقد بود براندو آن‌ها را قبول نمی‌کند از جمله دستمزد پایین و قبول کردن فیلمبرداری آزمایشی. کاپولا به این بازیگر که خلق و خوی تندی داشت حقه می‌زند و به او می‌گوید می‌خواهد مخفیانه از او فیلم بگیرد تا ایده‌هایی مختلف برای یک فیلم را بررسی کند. پس از اینکه استودیو این فیلم آزمایشی را می‌بیند قبول می‌کند که براندو نقش پدرخوانده را بازی کند.

پاراموت برای انتخاب آل پاچینو هم مشتاق نبود

در زمانی که تیم بازیگری فیلم در حال تکمیل شدن بود، آل پاچینو بازیگر جوان و با تجربه بازی در تئاتر‌های نیویورک بود که فقط تجربه بازی در یکی دو فیلم را داشت. در مراحل اولیه فیلم، استودیو نقش مایکل کورلئونه را به وارن بیتی، رابرت ردفورد و جک نیکلسون پیشنهاد داده بود که همگی آن‌ها این پیشنهاد را رد کردند. افرادی مثل مارتین شین و رابرت دنیرو هم برای این نقش تست بازیگری دادند. دنیرو برای نقش سانی کورلئونه هم تست بازیگری داد، اما نهایتا برای نقش ویتوی جوان در «پدر خوانده ۲» انتخاب شد. جیمز کان که به نقش سانی رسید هم قرار بود برای نقش مایکل انتخاب شود، اما در پایان استودیو مجاب می‌شود که آل پاچینو را برای این نقش انتخاب کند.

کلمه مافیا هرگز در فیلم اول آورده نشد

در سال ۱۹۷۰ یک گروه مافیانی به نام خانواده کولومبو که یکی از پنج خانواده مافیایی در نیویورک بودند، از زمان انتشار خبر ساخته شدن فیلم، به آن اعتراض کردند. عوامل فیلم مدعی شدند که چندین بار مورد تهدید قرار گرفته اند. برای مثال شیشه‌های خودروی آلبرت رودی که تهیه کننده فیلم بود شکسته شدند و رابرت ایوانز از روسای کمپانی پارامونت هم مدعی شد که تماس‌هایی به وی شده که او و خانواده اش را تهدید کرده است.

در جلسه‌ای که رودی با رئیس خانواده کولومبو داشت آن‌ها توافق کردند که در صورت بازبینی فیلمنامه (که منجر به حذف کلمه مافیا شد) و دادن سود نخستین نمایش فیلم در نیویورک به سازمان حقوق مدنی ایتالیایی – آمریکایی ها، با ساخت آن موافقت کنند.

لحظات ماندگاری که در فیلمنامه نبودند

در لحظات اولیه این سه گانه شخصیت ویتو با بازی براندو گربه‌ای را در دستش دارد و در مورد تجارت صحبت می‌کند. کاپولا این گربه ولگرد را در اطراف استودیو دیده بود و پیش از آغاز فیلمبرداری آن را به براندو می‌دهد.

تلاش خانواده کاپولا در سه گانه پدرخوانده

شش نفر از اعضای خانواده کاپولا در این فیلم سینمایی در زمینه‌های مختلف نقش آفرینی کردند. خواهرش نقش خواهر کورلئونه را بازی کرد. مادر کاپولا هم به عنوان سیاه لشکر در رستورانی که مایکل کورلئونه، سولوزو و مک کلاسکی را می‌کشد بازی کرد. کارمینه کوپولا که پدر فرانسیس است بعضی از موسیقی‌های این فیلم را نواخته است. او چندین بار هم در فیلم دیده می‌شود. هر دو پسر فرانسیس کاپولا و همینطور دخترش هم در فیلم بازی کردند. البته بازی دختر او که بیشتر از همه بود، مورد انتقاد مخاطبان قرار گرفت.

منبع: Biography.com