به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، برنامه «گفتگوی فرهنگی» با حضور حسین سلطان محمدی کارشناس و پژوهشگر عرصه رسانه در مورد وِلنگاری شبکه نمایش خانگی روی آنتن رفت.
وی شبکه نمایش خانگی را شبکهای دانست که به صورت انتخابی در داخل خانواده استفاده میشود و هرمحصول فرهنگی که در این بنیان عرضه میشود و اعضای خانواده آن را به صورت فردی و خانوادگی نگاه میکنند، باید خصوصیاتی داشته باشد که اصول انسجام جمعی خانواده به عنوان هسته اول اجتماع را بتواند تقویت کند.
سلطان محمدی ضمن اشاره به فرهنگ و مسیر فکری که از غرب در شبکه نمایش خانگی وارد میشود، بیان کرد: این فرهنگ نگرانیهایی در مورد حفظ ساختار خانواده و تَرَکهایی برای فروپاشی خانواده ایجاد میکند و انسجام پیوند همسری، والدین و فرزندی، پوشش و رفتار را بر هم میریزد.
به گفته این کارشناس رسانه، پر رنگترین آثاری که در مقابل خانواده و جامعه ایرانی در شبکه خانگی ساخته میشود در خیلی از موارد به دلیل ورود به مسائلی است که میتواند در ذهن رسوب کند و درستی پیشنهاد زندگی را بر ذهن جمعی تحمیل کند که برآیند نهایی آن ایجاد نوعی تزلزل فکری و اجتماعی و انشقاق جامعه است.
وی یکی از مشکلات بنیانی در شبکههای خانگی را تحمیل فرهنگ غالب بر بنیان فکری جامعه دانست و گفت: شبکه نمایش خانگی با انبوه آثار شلوغ شده است که خیلی از آنها زائد است.
سلطان محمدی با بیان اینکه همه افراد مختلفی که وارد یک کشور میشوند، قاعده کلی فرهنگ میزبان را رعایت میکنند بیان کرد: آثار نمایش خانگی الگوی ایرانی ندارد و محتوایی که شکل میگیرد مانند مهاجرانی که وارد یک کشور میزبان میشوند از یک فرهنگ تخریبی میآیند و باید طوری توزیع شوند که بنیان فرهنگ جامعه حفظ شود.
این پژوهشگر ضمن اشاربه به زمان ۱۰۰۰ دقیقهای کل داستان که ۹۰ درصد به ترویج و تثبیت راه اشتباه میگذرد، اذعان کرد: حتی در همان جاهایی که این روش و فرهنگ وارد کشور شده است، اینگونه رفتار نمیشود.
وی ادامه داد: در این آثار برنامه ریزی به نحوی است که در طول آن به قدری انباشته میکنیم تا ذهن آرام آرام پُر میشود و ظرفیت سلامت اندیشه بر هم میریزد و در نهایت در چند قسمت پایانی نتیجه گیری میکنیم.
سلطان محمدی از تلاش فرهنگ میهمان و عدم مقاومت فرهنگ میزبان سخن گفت و ادامه داد: ما قاعدهای برای بر هم نزدن بنیان تبیین نکردیم و بنیان فکری را رها کردیم تا هرکس هرچه میخواهد بسازد.
وی در بخشی از صحبتهای خود، ضمن گلایه از پخش "مسابقه مافیا" که در محیطهای فساد نشر پیدا میکند، " عصر جدید " را نمونه بومی خوبی معرفی کرد و افزود: در بسیاری از آثار شبکه خانگی و حتی جشنواره فجر امسال که حدود شش فیلم آغشته به مسائل خود کشی داشت، فرهنگ نا امیدی تروج میشود.
این پژوهشگر از پیشتازی در دهه اول سینمای انقلاب تا رسیدن به تابع بودن، دنباله رو بودن و تا حدی زائد بودن در این دوره سخن گفت و خاطرنشان کرد: ما حتی در آثارمان خوبی شهرها، پیشرفت ساختاری و هویت جامعه را به رخ نمیکشیم و تنها به دنبال طرح نقص و کاستی در آنها هستیم.