گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، لیلا زمانی؛ بارها تاکید رهبری مبنی بر انتخاب اصلح را شنیده و خوانده ایم. معیارهای دقیقی نیز تعیین شده که حجت را بر ما تمام می کند. اما گاهی در انتخاب اصلح دچار تردید و ابهام میشویم. خصوصا زمانی که فرد اصلح، مقبولیت عمومی نداشته باشد و مورد غفلت واقع شده باشد یا شرایط به گونه ای باشد که فردی صالح از فرد اصلح، رأی بالاتری داشته باشد. اینجاست که در ذهن یک دوگانه ایجاد میشود که آیا باید به همان فرد اصلح رأی بدهم حتی اگر رأی کمتری داشته باشد یا اینکه ببینم صالح مقبول کدام است و او را انتخاب کنم؟
اگر بر اساس بیانات مقام معظم رهبری بخواهیم نظر بدهیم، معیاری تحت عنوان مقبولیت عمومی در ملاکهای شناخت اصلح، ذکر نشده است و عین کلام ایشان، عنوان اصلح است؛ نه صالح مقبول. حال اگر با این اوصاف، ما نیز فرد اصلح را تنها بگذاریم، معلوم است رأی بسیار کمتری خواهد داشت. بهتر نیست برای اصلح تبلیغ کنیم و خودمان نیز به او رأی بدهیم؟ مقبولیت، دیدگاه عمومی، رأی عوام،... هیچ کدام تاثیری در صلاحیت ندارد. اما فرد اصلح اگر خوب شناسانده شود و برنامه هایش به درستی بین اکثریت مردم، تبیین شود، ملت نیز خواهند فهمید که چه فردی لایق و شایسته خدمت به آنهاست. اصلا بیایید به این سوال پاسخ بدهیم... اگر مقبولیت را بر صلاحیت ترجیح دهیم، دیگر چه انتقادی میتوان بر سقیفه داشت؟
پس ما باید بهترین را انتخاب کنیم؛ انتخاب اصلح. اصلا مگر یاران امام حسین علیه السلام، ٧٢ نفر نبودند؟ پس ما موظف به انجام وظیفه ایم. حال اگر تعدادمان کم باشد، با تبیین صحیح مواضع و کارآمدی فرد اصلح، برای او مقبولیت نیز ایجاد خواهیم کرد. زمان امام حسین علیه السلام هم یک سری از شیعیان دیدند که سلیمان بن صرد خزائی، طرفداران بیشتری [به اصطلاح رأی بیشتری] دارد. سلیمان، زعامت شیعه را داشت و افراد زیادی با او همراه بودند اما صالح بود. امام حسین علیه السلام، اصلح بود با رأی کمتر. همین شد که صالح مقبول را به اصلح، ترجیح دادند و شد آنچه که می دانید.
حال گاهی اوقات ما بدون در نظر گرفتن معیارها و بدون مقایسه بین کاندیداها، یک انقلابی صالح را اصلح میدانیم!! خب بر چه اساسی، این صالح را اصلح تشخیص داده ایم؟ حتی مدنظر داشته باشید که اصلح در انتخابات الف، شاید صالح در انتخابات ب باشد؛ چون شرایط، موقعیت کشور و اسامی کاندیداها تغییر میکند.
پس با به روز کردن نگاهمان به انتخابات، تحلیل و بررسی دقیق برنامه های کاندیداها و بدون تعصب خاص بر یک کاندیدا، اصلح را برگزینیم. شاید این سوال پیش بیاید که اگر به اصلح رأی دادیم و انتخاب نشد، چه؟ پاسخ این است که ما تکلیفی در قبال نتیجه نداریم و اگر قرار بود در هر برهه از زمان، پیروان ائمه نیز چنین دیدگاهی داشته باشند و با ترس از کنار گذاشته شدن، دست از حمایت اصلح بردارند، یقینا امروز چیزی از اسلام نمانده بود. ضمن اینکه شاید کسی که به او رأی داده ایم، انتخاب نشود اما حداقل وقتی مشکلات و معضلات را میبینیم، عذاب وجدان نخواهیم داشت که کاش اصلح را انتخاب میکردم، شاید رأی می‌آورد. ما در برابر رأی خود مسئولیم و تاکید می‌کنم که با تبلیغ و حمایت هوشمندانه از اصلح، میتوان او را به مقبولیت عام نزدیک تر کرد.
لیلا زمانی - دانشجوی حقوق و فعال سیاسی دانشگاه حکیم سبزواری
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.