آقای رئیسی چه شده در مراسمی بدون حضور دانشجویان شرکت می‌کنید؟ / هنوز هم می‌خواهند تشکل‌های دانشجویی سیاسی نباشد!

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، هم زمان با برگزاری مراسم آغاز سال تحصیلی جدید که امروز با حضور رئیس جمهور در دانشگاه تهران برگزار شد، جمعی از دانشجویان این دانشگاه در اعتراض به عدم اختصاص تریبون به تشکل‌های دانشجویی در این مراسم جهت بیان مطالبات و انتقادات خود تجمع کردند.

هنوز هم اراده‌هایی در درون دولت وجود دارد که می‌خواهد تشکل‌های دانشجویی سیاسی نباشند

در این تجمع غلامی، مسئول سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه تهران گفت: جنبش دانشجویی در دوران معاصر همواره به عنوان یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین نیرو‌های عرصه سیاست شناخته می‌شود. نقش جریان دانشجویی در مبارزات سیاسی قبل از انقلاب پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار جمهوری اسلامی بر کسی پوشید نیست.

وی افزود: تسخیر لانه جاسوسی که توسط دانشجویان انجام شد از طرف حضرت امام انقلاب دوم خواهد شد، انقلابی هم پای آنچه در ۲۲ بهمن سال ۵۷ به نتیجه رسید. جریان دانشجویی در دوران دفاع مقدس شهدای ارزنده‌ای همچون محسن وزوایی را تقدیم این آب و خاک کرد تا بعد از همه این اوصاف بعد از جنگ درست زمانی که حرکت به سمت توسعه در دولت سازندگی کلید خورد و فرآیند اصلاحات و عادی شدن ایران و هضم آن در جامعه جهانی آغاز شد اولین گام‌ها برای سیاست گذاری از دانشگاه و دانشجو نیز برداشته شد چرا که اولین و محکم‌ترین سد راه توسعه و هضم شدن ایران در جامعه جهانی جنبش دانشجویی بود.

غلامی بیان کرد: از دهه ۷۰ تا به امروز همواره بخشی از بدنه حاکمیت به دنبال سیاست زدایی از دانشگاه بوده و این درست برخلاف رویکرد امامین انقلاب است. امام خمینی دانشگاه را مبدا تحولات و سعادت ملت را در گرو دانشگاه می‌دانستند و همچنین رهبری همواره بر سیاسی بودن و حساس بودن دانشگاه و دانشجو نسبت به وضعیت کشور تاکید کرده اند. با این وجود با آمدن آقای رئیسی ما این انتظار را داشتیم که رویکرد سیاست زدایی از دانشگاه و اینکه دانشگاه سیاسی نباشد کنار گذاشته شود، اما مراسم آغاز سال تحصیلی نشان داد که امید ما واهی بوده است و هنوز هم اراده‌هایی در درون دولت وجود دارد که می‌خواهد تشکل‌های دانشجویی سیاسی نباشند و در مقابل جامعه و اتفاقاتی که می‌افتد و همچنین در مقابل وضع موجود سکوت کنند.

وی تصریح کرد: علی رغم پیگیری‌های صورت گرفته برای اختصاص تریبون به نمایندگان تشکل‌های دانشجویی در مراسم آغاز سال تحصیلی جدید، اما این اتفاق نیفتاد؛ البته به ما گفته شد که رئیس جمهور پس از اقامه نماز جماعت با دانشجویان نشست صمیمی خواهد داشت، اما ما این پیشنهاد را نپذیرفتیم.

در ادامه امیرحسین رحیم زاده، دبیر مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران با اشاره به این حدیث که دو روز مومن شبیه هم نیست گفت: آقای رئیسی هم در جلساتی که در دانشگاه تهران آمده مصداق این حدیث است؛ منتهی هر روز بعدتر از دیروز.

وی افزود: آقای رئیسی در جلسه ۱۶ آذر سال ۹۸ که نمایندگان تشکل‌های دانشجویی صحبت‌های مفصلی کردند و به بیان انتقادات خود پرداختند به انتقادات آن‌ها پاسخ داد و آن جلسه را می‌توان جلسه مناسبی دانست، اما در جلسه دوم که در خرداد ماه ۱۴۰۰ که به دانشگاه آمد شاهد رفتار نامناسبی با دانشجویان بودیم؛ به گونه‌ای که نمایندگان تشکل‌های دانشجویی که قرار بود به طور مفصل به بیان نظرات و انتقادات خود بپردازند در حین برگزاری برنامه زمان آن‌ها به نصف کاهش یافت و همچنین بعد از صحبت دانشجویان مراسم به میتینگ ستاد انتخاباتی آقای رئیسی تبدیل شد و به هیچ یک از انتقادات و سوالات دانشجویان پاسخ ندادند.

رحیم زاده اظهار کرد: امروز نیز که شاهد سومین حضور آقای رئیسی در دانشگاه هستیم می‌بینیم که حتی به دانشجویان اجازه صحبت کردن ندادند و در واقع آقای رئیسی دوباره از اسم دانشگاه سوء استفاده کرد.

دبیر مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران تصریح کرد: نکاتی که دانشجویان در خرداد ماه سال ۱۴۰۰ در دیدار با آقای رئیسی به آن‌ها اشاره کردند همه آن‌ها امروز رقم خورده که یکی از مهمترین این مسائل انتصابات سیاسی و غیر شایسته سالارانه است. از این رو سوال این است که روند امروز چه فرقی با روند دولت غرب گرای لیبرال غیرانقلابی دارد؟

وی در پایان تصریح کرد: اینکه آقای رئیسی می‌گوید من تمایل خوبی به دانشجویان دارم در عرصه عمل رخ نداده است.

همچنین در این مراسم بیانیه مشترک مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران و بسیج دانشجویی این دانشگاه در اعتراض به نحوه برگزاری مراسم آغاز سال تحصیلی با حضور رئیس جمهور که متن این بیانیه که توسط نصر اصفهانی، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه تهران قرائت شد که به شرح زیر است:

فَلَا تُکَلِّمُونِی بِمَا تُکَلَّمُ بِهِ الْجَبَابِرَةُ وَ لَا تَتَحَفَّظُوا مِنِّی بِمَا یُتَحَفَّظُ بِهِ عِنْدَ أَهْلِ الْبَادِرَةِ وَ لَا تُخَالِطُونِی بِالْمُصَانَعَةِ، وَ لَا تَظُنُّوا بِی اسْتِثْقَالًا فِی حَقٍّ قِیلَ لِی وَ لَا الْتِمَاسَ إِعْظَامٍ لِنَفْسِی، فَإِنَّهُ مَنِ اسْتَثْقَلَ الْحَقَّ أَنْ یُقَالَ لَهُ أَوِ الْعَدْلَ أَنْ یُعْرَضَ عَلَیْهِ، کَانَ الْعَمَلُ بِهِمَا أَثْقَلَ عَلَیْهِ.

آن سان که با جباران سخن مى‌گویند با من سخن مگویید و از من پنهان مدارید آنچه را از مردم خشمگین به هنگام خشمشان پنهان مى‌دارند. به چاپلوسى و تملق با من آمیزش مکنید و مپندارید که گفتن حق بر من گران مى‌آید.
امام علی (ع)

جناب آقای رییسی، رئیس جمهور محترم!
بیش از هرچیز ابتدا لازم است علت حضور شما در دانشگاه را جویا شویم. آیا قرار است شما در مراسمی با عنوان «آغاز سال تحصیلی دانشجویان» برای کارکنان و اساتید دانشگاه سخنرانی کنید؟ اگر چنین است که ای‌کاش عنوان و مکان مراسم را عوض کنید. شرف المکان بالمکین! شان سخنرانی در دانشگاه به تخاطب با دانشجویان است. شما قبل از ریاست‌جمهوری چندین بار در دانشگاه حاضر شدید و برخلاف دولت قبل که در راستای سیاست‌زدایی از دانشگاه سعی در حذف صدای جنبش دانشجویی داشت، تریبون تشکل‌های دانشجویی را به رسمیت شناختید. حال چه شده که علی‌رغم انتظاراتی که از شما می‌رفت در مراسمی بدون حضور دانشجویان و تریبون نمایندگان آن‌ها شرکت می‌کنید؟

جناب آقای رییسی!
در مراسمی که سابقا در مسجد دانشگاه تهران برگزار شد، گوشزد کردیم که در میان مواضع شما یک ایده منسجم و کلان سیاسی وجود ندارد. با وجود تمام اقدامات ضروری و مهمی که در مدت اخیر در راستای شعار خود یعنی «دولت مردمی» انجام داده‌اید، برخی اقدامات مبهم شما در انتصابات اخیر باعث شد تا نگرانی‌های قبل از انتخابات دوباره پررنگ شوند.

انتخاب مجدد افرادی که در جایگاه‌های مهم مورد آزمون واقع شده، کارنامه مطلوبی نداشته و مواضع سیاسی شما هم نشان دهنده مردود دانستن عملکرد این افراد است، با چه منطقی صورت می‌گیرد؟ انتصاب افرادی که نسبتی با جایگاه مربوطه از حیث تخصص و تجربه نداشته‌اند، چه دفاعی دارد؟ عدم وجود ایده روشن و منجسم در حکمرانی منجر به این شده است که با عنوان «دولت مردمی» اقدامات نمایشی انجام شود. حال آنکه برای مردم انتخاب افراد از گفتمان‌های مختلف سیاسی اولویت ندارد؛ بلکه تنها چیزی که می‌تواند کشور را از وضعیتی که دولت دوازدهم رقم زد نجات دهد، انتخاب شایسته‌ترین افراد در جایگاه‌های مهم دولتی است.

نداشتن ایده منسجم برای تحقق دولت مردمی به انتصابات محدود نمی‌شود؛ روشن و شفاف نبودن برخی مواضع سیاسی و اقتصادی و عدم توضیح آن‌ها و بسترسازی ارتباط دولت با اصناف و اقشار مختلف نیز نشان دهنده این ابهامند.

جناب آقای رییسی!
وضعیت دانشگاه و نسبتش با حاکمیت دچار آسیب‌های جدی‌ست که اگر رفع نشود نمی‌تواند به عنوان رکنی مهم، کمک‌کننده در جریانات کشور باشد. نکاتی در این خصوص برای طرح در مراسم آغاز سال تحصیلی آماده کرده بودیم که تریبونی برای ارائه نیافتیم و در اینجا به مختصری از مواردی که قصد بیانشان را داشتیم می‌پردازیم.

مساله اول، عدالت آموزشی:
جای تعجب است که با گذشت چند ماه از روی کار آمدن جناب عالی همچنان جایگاه‌های مهمی همچون وزارت آموزش‌و‌پروش خالی است. وزارتی که تصمیماتش بیشترین اثر را بر روی وضعیت آموزشی کشور می‌گذارد. وضعیتی که به شدت دچار بی‌عدالتی و انحصارگرایی شده است.

بیش از ۸۹ درصد قبولی‌های کنکور به پنج تا شش استان کشور اختصاص دارد که درصد قابل توجهی از آن به مدارس غیردولتی و پولی برمی‌گردد. عدالت آموزشی بحث مهمی است که در سند تحول نیز یکی از راهبرد‌های اصلی را به خود اختصاص داده است، با این حال با گذشت زمان شاهد هیچ اقدام رو به جلویی در این حوزه نبوده‌ایم و رفته رفته فاصله طبقاتی منجر به نابهنجاری‌های عمیق‌تر در سیستم آموزشی کشور شده است. جای سوال است که با وجود چنین معضل مهم و عمیقی، هنوز فردی خبره برای وزارت آموزش‌وپرورش معرفی نشده است؟

مساله دوم، روند جذب هیئت علمی در دانشگاه‌ها:
متاسفانه در روند انتخاب و انتصاب افراد در هیات‌های علمی شاهد دسته‌بندی و جناح‌بندی‌های سیاسی هستیم. جذب اعضا به جای اینکه براساس استعداد و توانمندی‌های واقعی افراد صورت بگیرد، درگیر روند‌های جناحی و غیرمتعارف شده است و متقاضیان جذب از فرصت‌های یکسان و عادلانه‌ای برخوردار نیستند. اگر وضعیت به همین منوال پیش رود، باند بازی‌های سیاسی و حزبی جایگزین شایسته سالاری‌های علمی و اخلاقی خواهد شد و تبدیل دانشگاه به گسلی برای نزاع‌های سیاسی، قطعا خللی بزرگ در مسیر پیشرفت‌های علمی آن است.

مساله‌ی سوم، شورای عالی انقلاب فرهنگی:
نگران کننده بودن وضعیت شورای عالی انقلاب فرهنگی به‌عنوان نهادی که باید شاهد تاثیرگذاری‌اش در یکی از اصیل‌ترین و اساسی‌ترین آرمان‌های انقلاب، یعنی فرهنگ می‌بودیم، بر کسی پوشیده نیست. در این میان نقش مقام ریاست جمهوری در جایگاه رئیس این شورا بی‌شک تعیین کننده بوده و بی‌توجهی به این شورا در دوره‌های گذشته توسط این جایگاه را می‌توان از مهمترین عواملی دانست که امروز اثرگذاری این شورا نه در حوزه فرهنگ، نه در دانشگاه و نه در سایر زمینه‌های فعالیت آن مشاهده نمی‌شود.

آقای رئیسی، اگر ادعای تحول در دولت خودتان را دارید بدون شک مطلعید که امام خمینی (ره) دانشگاه را مبدا تحولات می‌دانست و بخشی از مسیر تحقق چنین دانشگاهی از همان شورای انقلاب فرهنگی میگذرد که رهبری صریحا در دیدار با اعضایش تاکید کردند "حضور شخص رییس جمهور و رییس قوه مقننه" در این شورا باید ضمانتی بر اجرای آن باشد. مادامی که عزمی جدی برای تشکیل این جلسات و بهره‌مندی از نظرات دلسوزان حقیقی و فعالین واقعی فرهنگی در کشور و همچنین پیگیری مصوبات این شورا در نهاد‌های حاکمیتی وجود نداشته باشد، هیچ تغییری در وضعیت عملکردش رخ نخواهد داد.

مساله چهارم، ملزم بودن نهاد‌های حاکمیتی به ارتباط با دانشگاه:
حتی با فرض آنکه شورای عالی انقلاب فرهنگی بتواند نقش خود به‌عنوان سیاست‌گذار اصلی تربیت نیروی انسانی متعهد و کارآمد و همچنین طراحی سازوکار‌های هدفمند ساختن خروجی دانشگاه‌ها را به درستی ایفا کند، همچنان بار عظیمی به عهده نهاد‌های دولتی در شکل‌دهی بستر‌های مناسب برای جهت‌دهی این خروجی در راستای نیاز‌های اصلی کشور و رفع مشکلات متعدد فعلی و همچنین دست یابی به اهداف تعیین شده در اسناد عالی، چون سند عالی توسعه علمی کشور است.

از یاد نبرده‌ایم که قبل از انتخابات با دعوت از تشکل‌های دانشجویی در مسجد دانشگاه تهران حاضر شدید و وعده به میدان آوردن دانشگاه و نقد به حاشیه راندن آن را مطرح کردید. فارغ از آنکه این شیوه برگزاری مراسم ابتدای سال تحصیلی در دانشگاهی که نماد آموزش عالی است سنخیتی با شعار شما ندارد، سوال ما این است در چند ماه اخیر چه اقداماتی برای رفع چنین آسیبی که خودتان مطرح کردید انجام دادید؟

از شما به‌عنوان رئیس‌جمهوری که با ادعای انقلابی بودن و احیای دولت مردمی روی کار آمدید و در همین دانشگاه از بازگرداندن دانشگاه به جایگاه حقیقی‌اش سخن گفتید، انتظار می‌رفت در برابر جریانی که سال‌هاست پروژه سیاست‌زدایی از دانشگاه را دنبال می‌کنند بایستید. متاسفانه نشما هم ادامه‌دهنده روند برگزاری مراسم نمایشی در دانشگاه بودید و به رغم پیگیری‌های متعدد و درخواست رسمی تشکل‌های دانشگاه تهران، حاضر نشدید شنونده نکات نمایندگان دانشجویان باشید. جایگزین کردن اقدامات نمایشی‌ای همچون پیشنهاد فرصت صحبت در مسجد دانشگاه با تریبون رسمی پرسش و پاسخ نمایندگان تشکل‌های دانشجویی و حذف پوشش خبرگزاری‌های غیردولتی برای چنین مراسمی، از دیگر اقدامات بدیع این دولت بود که توهین به شان دانشجو و دانشگاه به حساب می‌آید.

جناب آقای رئیسی!
اینجا دانشگاه است! مرکزی که حضرت امام (ره) از آن به عنوان مبدا تحولات و مقدرات کشور یاد کردند. در هشت سال گذشته به طرق مختلف شاهد بی‌توجهی و عدم اهتمام مسئولین به دانشگاه و دانشجویان بودیم. دانشجویان در تمام این سال‌ها علی‌رغم بی‌توجهی‌ها از سوی دولت همواره حضور خود را در صحنه اثبات کردند؛ چه آن زمان که از برجام به عنوان کلید حل مشکلات کشور یاد می‌شد و چه روز‌هایی که دانشجویان در کنار کارگران به دنبال احقاق حق بودند. کارنامه حضور دانشجویان در اتفاقات مختلف مشخص است و با عوض شدن دولت‌ها تغییر نخواهد کرد. آن چیزی که در این سال‌ها نامشخص بوده نسبت دولت‌ها با کسانی است که شهید بهشتی از آن‌ها به عنوان موذنین جامعه یاد می‌کند. تحولات در کشور زمانی رخ می‌دهد که رابطه دولت با دانشگاه نیز متحول شود؛ و السلام.

همچنین در این تجمع دانشجویان با سر دادن شعار‌ها و همچنین پلاکارد‌هایی با محتوای دانشجوی مسلمان صدای مستضعفان، دانشگاه سکولار رهاورد استکبار، دانشجو می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد، آزادی اندیشه بی دانشجو نمی‌شه، ما در عدالت عقیمیم، حاشا که دانشجو میدان سیاست را خالی کند، نشست فرمایشی نمی‌خوایم نمی‌خوایم، استقلال آزادی دانشگاه سیاسی، حاشا که کند خالی میدان سیاست را آن کس که خودش را دید در قامت دانشجو، اقدام انقلابی رفع فساد و لابی و اصلاح اقتصادی خواسته یک ملت است اعتراض خود را به عدم اختصاص تریبون به تشکل دانشجویی در مراسم آغاز سال تحصیلی دانشگاه‌ها اعلام کردند.