به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، «بنیادهای قرن آمریکا: نقش بنیادهای فورد، کارنگی و راکفلر در اوجگیری قدرت آمریکا» اثرایندرجیت پامار با ترجمۀ محمد معماریان در انتشارات امیرکبیر منتشرشد.
کتاب دربارۀ نقش یک بنیاد بزرگ بشردوست آمریکایی نوشته شده است البته از نگاه نویسنده و با دیدی واقعبینانهتر میتوان آنها را بنیادهای بنگاهی نامید. بنیادهای آمریکایی از دیدگاه نویسنده در این کتاب، چه لیبرال باشند چه محافظهکار، کماکان نقشهای مهمی در حفظ، تحکیم و اصلاح هژمونی ایالات متحده و مبارزه با مخالفانشان ایفا میکنند.
کتاب تحلیلی نظری و تاریخی در اختیار خوانندگان میگذارد تا به کمک آن بتوانند خاستگاههای وضع پرتلاطم فعلی، کشمکشهای شبکههای سرآمد در داخل آمریکا و مسیر حرکت قدرت آمریکا در امور دنیا را متوجه شوند.
در این کتاب که نویسنده نفوذ بنیادهای آمریکایی بر امور خارجی ایالات متحده، از دهۀ ۱۹۳۰ تا «جنگ علیه ترور»، را تحلیل کرده است، استدلال میکند که بنیادهای بشردوست، یکی از ابزارهای کلیدی در خلق «قرن آمریکا» یا امپراتوری آمریکا بودهاند: هژمونیای که عمدتاً از طریق نفوذ فرهنگی و فکری ساخته شده اند.
در کتاب مقدمهای ویژه ترجمه فارسی آن از سوی نویسنده دیده میشود که به بهانۀ نخستین چاپ این اثر به زبان فارسی نوشته و در کتاب منتشر شده است.
در بخشهایی از این کتاب میخوانید:
«بهسختی میشود باور کرد که بشردوستی، در لغت بهمعنای «عشق به همۀ نوع بشر»، میتواند بدخیم هم باشد. مثلاً وقتی خبر اهدای میلیونها دلار بنیاد راکفلر و بنیاد بیل و ملیندا گیتس را به طرحهای بهداشت و سلامت میخوانی، گفتن آنکه «این ابتکارها شاید چیزی غیر از آن باشند که به نظر میآیند» کاری در حد توهین به مقدسات است…»