به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ نامگذاری معابر شهری یکی از وظایف مشخصی است که بر عهده اعضای شورای اسلامی و شهرداریها نهاده شده است.
بسیاری از کوچهها، خیابانها و معابر و میدانهای مختلف شهرها و روستاهای دور و نزدیک در کشور به نام شهیدان دفاع مقدس و همچنین شهدای انقلاب اسلامی نامگذاری شدهاند و این قبیل نامگذاری ها در اصل برای زنده نگه داشتن نام و یاد شهدا و الگوسازی برای مردم از شیوه زندگی آنها صورت میگیرد.
شهدایی که روز و روزگاری خود در همین کوچه پس کوچهها قدم زدند و رفت و آمد داشتند و نامگذاری کوچه و خیابانی که احتمالا پدر و مادر وی ساکن آن محدوده هستند هم تقدیر و تشکر کوچک و اندکی از آنها به پاس تربیت چنین فرزند از خود گذشتهای محسوب میشود.
شاید هم دیدن نام شهید در معابر مختلف برای پدر و مادر وی که در آن محدوده در تردد هستند، امید و دلخوشی کوچکی باشد که بدانند رشادت و ایثارگری فرزند شهید آنها و ماجرای از جان گذشتگی والدین شهدا که از جان شیرین فرزند دست کشیدهاند، هرگز از ذهن شهروندان پاک نخواهد شد.
در کنار والدین شهدایی که پیکر فرزند شهید آنها به دستشان رسیده است، کم نیست تعداد پدر و مادرانی که بعد از گذشت دهها سال همچنان چشم انتظار رسیدن خبری از فرزند خود هستند و نامگذاری کوچه و معابر به نام شهدای گمنام هم تسلی بخش دل این والدین صبور و بردبار است.
تغییر نام برخی از معابر شهری تهران و حذف نام شهدا، در دوره گذشته فعالیت اعضای شورای اسلامی شهر تهران و مدیریت شهری حاکم، موضوع مهمی بود که در قدم نخست انتقاد رهبر معظم انقلاب را به دنبال داشت و پس از آن و با پیگیری خبرنگاران و اصحاب رسانه کار به قوه قضاییه رسید و اسماعیلی سخنگوی وقت آن روزهای دستگاه قضا درباره آن پاسخ داد.
اسماعیلی تصریح کرد: خوشبختانه افکار عمومی جامعه و کسانی که خود را مدیون شهدای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و مدافع حرم میدانند نسبت به این اقدام عکسالعمل نشان دادند و خودشان همت کردند.
به گفته سخنگوی اسبق دستگاه قضا، توجیهاتی را نیز برخی دستاندرکاران مربوطه بیان کردند که اصلاً قانع کننده نبود و اقتضا میکند که نام و عنوان شهید در جای جای کوچه و خیابانهای ما بدرخشد.
اسماعیلی افزود: بعضا میگویند دستهای پشت پرده هست و مشغول بررسی هستند ولی تا الان پرونده قضایی در این ارتباط تشکیل نشده است.
برخی از جوانان طی حرکتی آتش به اختیار، کوچهها و معابری که شهرداری تابلوهای مزین به نام شهدا را از آنها جمعآوری کرده بود را دوباره به تابلوهای جدید با نام شهید مربوطه زینت دادند و این حرکت آنها از طرف مردم و برخی از مسئولان بسیار خوشایند و مورد پسند واقع شد.
حقیقت امر این است که اگر امروزه امنیت، آرامش و آسایشی در معابر مختلف برای مردم وجود دارد مدیون و مرهون از جان گذشتگی شهدایی است که هم تعداد افراد تحصیل کرده و با استعداد در بینشان کم نبود و هم نامگذاری یک کوچه یا خیابان به نام شهدا کوچکترین اقدامی است که در راستای زنده نگهداشتن یاد و نام آنها میتوان انجام داد.
اعضای شورای اسلامی شهر تهران در این دوره باید مراقب باشند که نه تنها اشتباهات اعضای دوره قبل را در تغییر نام معابر شهری و حذف نام شهدا مرتکب نشوند بلکه کوچهها و میادینی که نامی مناسب ندارند را به نام شهدای گرانقدر تغییر نام بدهند و این مطالبه به حق رهبری و مردم را محقق کنند.