چندی پیش یکی از متخصصان حوزه مسکن که سالها هم منتقد عدم عرضه زمین بود، به صراحت اعلام کرد که پشت سر اصرار مکرر فعلی برای الحاق اراضی، رانتخواری گسترده افراد خاصی است که زمینهای اطراف شهرها را خریدهاند و حالا در پی الحاق آنها به شهر هستند.
اکنون که قانونی بودن ساترا مورد تأیید است، خوب است نگاهی به عملکرد این سازمان در اجرا بیاندازیم و ببینیم که آنچه در قانون آمده، تا چه حد با آنچه در عمل رقم خورده، قرابت دارد.
هر ساله آیتالله خامنهای رهبر انقلاب اسلامی، در ماه رمضان با دانشجویان و نمایندگان تشکلهای دانشجویی دیدار میکنند. در این دیدار دانشجویان، گزارش سالانه اقدامات خود و مواضعشان را در محضر ایشان بیان میکنند. این متن، خرده روایتی از مباحث اقتصادی مطرح شده در این جلسه است.
با نزدیک شدن به پایان سال، تعیین حداقل دستمزد کارگران به دغدغهای جدی تبدیل شده است. در حالی که قدرت خرید کارگران کاهش یافته، اصلاح قانون کار و اجرای عدالت مزدی بیش از پیش ضرورت دارد.
از لحظهای که پا به حسینیه گذاشتم، حس عجیبی داشتم. اینجا فقط یک سالن ساده نبود؛ فضایی بود که سالها دانشجویان در آن با ولیامر خود سخن گفته بودند. جمعیتی پرشور، فضای معنوی و سخنانی که قرار بود راه آینده را روشن کند... دیداری که هر جملهاش، درسی تازه بود.
قطعی مکرر اینترنت وقتی با تعطیلیهای مستمر همراه میشود پرسشهای متعددی را در ذهن ایجاد میکند. چرا کیفیت اینترنت پایین است؟ قیمت اینترنت چه قدر است؟ و چه قدر باشد؟ و.... پرسشهایی که ما را به این امر مهم متوجه میکند اهمیت به زیرساختها در این زمینه چه قدر ضروری است.
حکمرانی انرژی در جمهوری اسلامی ایران با چالشها و فرصتهای زیادی مواجه است. برای دستیابی به اهداف خود در حوزه انرژی و توسعه اقتصادی و اجتماعی، نیازمند رویکردهای نوین، همکاریهای بیننهادی و سیاستگذاریهای جامع است. با اتخاذ این رویکردها، ایران میتواند به یک الگوی موفق در حکمرانی انرژی تبدیل شود و نقش مؤثری در عرصه جهانی ایفا کند.
متن و حاشیۀ برآمدۀ از دیدار تحقیرآمیز زلنسکی و ترامپ بهانهای شد تا افکار عمومی دولتمردان جهان، به ویژه اروپاییها، متوجه این امر شود که زمان آن رسیده تا به امنیت عاریهای از سمت امریکا پایان دهند.
پایان سال نزدیک است و تعیین دستمزد کارگران دوباره داغ میشود، موضوع مهمی که فشار و مشکلات اقتصادی و ارتباط نزدیک آن با رضایت مردمی اهمیتش را بیش از پیش کرده است. به راستی اتخاذ سیاستهای رنگارنگ و موقت در امور کلان تا کی قرار است تعیین کنندۀ سفرۀ مردم باشد؟!
تریبونها را قطع کنید. گاهی لازم است تریبوندارها خاموش شوند تا صدای جامعه را بشنویم! تا بدانیم درد واقعی، چیست؟ تا مسئله را از نامسئله تشخیص دهیم، تا اولویتها را جابهجا نکنیم. اینقدر تریبونها صدایشان بلند است که برای شنیدن مسائل واقعی جامعه ناچاریم گوشها را بسیار تیز کنیم.
چرا به فکر مهاجرت میافتیم؟ آیا پاسخ به این سوال هم مثل پاسخ همیشگی ما به تمام چالشهای کشور ،صرفا مشکل اقتصادی است! به نظر میرسد نه! مسئله، ریشهی عمیقتری دارد. آن قدر عمیق که آن را نمیبینیم.
جنبش دانشجویی حرکتی بود که تحولات مهمی را در ایران بعد از انقلاب رقم زد، اما مانند هر پدیده اجتماعی دیگر گاهی گرفتار آفاتی چون سکون شدهاست. سکونی که ذات حرکت را دچار چالش میکند. حال پرسش اصلی اینجاست که جنبش دانشجویی توانسته در مسیر گام بردارد یا دچار رخوت و آفت شده است؟