به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، کتاب «انقلاب کوبا» ویراسته مایرا ایمل به‌تازگی با ترجمه سیما مولایی توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شده است. این‌کتاب هشتمین‌عنوان از مجموعه «چشم‌انداز‌هایی از تاریخ معاصر جهان» است که این‌ناشر ترجمه‌اش را منتشر می‌کند و نسخه اصلی‌اش سال ۲۰۱۳ توسط انتشارات بهشت سبز (Greenhaven press) منتشر شده است.
مجموعه‌کتاب‌های «چشم‌انداز‌هایی از تاریخ معاصر جهان» رویداد‌های تاریخی دنیا را از قرن بیستم به بعد با ارائه تحلیل و از دیدگاه‌های مختلف بررسی می‌کنند. کتاب‌های این‌مجموعه به گفته دست‌اندرکاران تولیدشان، به دانش‌آموزان، دانشجویان و علاقه‌مندان، گزیده‌ای از رویداد‌های مهم تاریخ را ارائه می‌کنند که پیش‌تر منتشر شده‌اند، اما این‌بار پوششی بین‌المللی از آن به دست می‌دهند. این‌کتاب برای طیف وسیعی از مخاطبان طراحی شده‌اند؛ کسانی که می‌خواهند نه‌تن‌ها درباره تاریخ بلکه درباره رویداد‌های جاری، سیاست، حکومت، روابط بین‌المللی و جامعه‌شناسی بیشتر بدانند.
«چرنوبیل»، «انقلاب بلشویکی»، «تصفیه‌های گسترده استالینی»، «بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی»، «جنبش دانشجویی دهه ۱۹۶۰»، «جنگ خلیج‌فارس» و «فوکوشیما» هفت‌کتابی هستند که پیش‌تر در قالب این‌مجموعه ترجمه و منتشر شده‌اند.
در جریان انقلاب کوبا، سال ١٩٦١، فیدل کاسترو اعلام کرد کوبا کشوری سوسیالیستی است. کوبا در دهه ١٩٧٠ توانست به موفقیت‌هایی به‌ویژه در زمینه آموزش و پرورش، خدمات پزشکی و بهداشت دست پیدا کند. شمار زیادی از مردم کار پیدا کردند و برابری و ثبات بیشتری برقرار شد. اما در همان حال آزادی‌های سیاسی کاهش یافت و کسانی که پیرو خط مشی کاسترو نبودند سرکوب شدند. در سال ١٩٨٠ کوبا با مشکل بزرگی روبه رو شد. در نتیجه بسیاری از مردم شغلشان را از دست دادند، مواد خوراکی سهمیه‌بندی شد و زندگی مردم سخت‌تر شد. هزاران نفر از کوبا گریختند و به ایالات متحده پناهنده شوند.
بنا به گزارش دیده‌بان حقوق بشر در ژانویه ٢٠١٢، «کوبا تنها کشوری در آمریکای لاتین است که هر گونه مخالفت سیاسی را کاملاً سرکوب می‌کند.» در این‌گزارش اعلام شده کوبایی‌هایی که از حکومت انتقاد می‌کنند به عنوان جنایتکار محاکمه می‌شوند؛ همه رسانه‌ها در کنترل دولت هستند و هیچ آزادی بیانی وجود ندارد. همچنین شهروندان اجازه خارج‌شدن از کوبا یا بازگشت به کشور را ندارند؛ مگر آن که اجازه رسمی دولتی دریافت کنند که در بیشتر مواقع به آن‌ها داده نمی‌شود.
کتاب «انقلاب کوبا» مجموعه‌مقاله‌ای درباره پیروزی انقلاب کوبا و روزگار مردم این‌کشور پس از این‌مقطع تاریخی در آمریکای جنوبی است. بخش‌بندی‌های کتاب پیش‌رو هم مانند دیگر عناوین مجموعه «چشم‌انداز‌هایی از تاریخ معاصر جهان» است و به‌ترتیب زمینه‌های تاریخی، بحث‌هایی درباره موضوع و روایت‌های شخصی را شامل می‌شود. به این‌ترتیب بخش‌های «انقلاب کوبا» به این‌ترتیب‌اند: «زمینه تاریخی انقلاب کوبا»، «بحث‌هایی درباره انقلاب کوبا» و «روایت‌های شخصی».
در بخش اول ۷ دیدگاه درج شده که به این‌ترتیب‌اند: «انقلاب کوبا: بازنگری کوتاه»، «تهاجم یکشنبه گذشته به کوبا پنهان در رمز و راز»، «آغاز مبارزه شورشیان کوبایی با رژیم باتیستا»، «دیکتاتور کوبا از کشور فرار می‌کند»، «کجا، کوبا؟ همچنان که نفوذ سرخ‌ها گسترش می‌یابد بعضی از شرکت‌های آمریکایی کوبا را ترک می‌کنند و دیگران در جستجوی راه گریزند»، «به رهبری کاسترو کوبایی‌ها سرنوشتشان را در دست می‌گیرند» و «هجوم جلای وطن‌کرده‌های کوبایی به میایی».
۱۱ دیدگاه از دیدگاه‌های مندرج در کتاب هم در بخش دوم آن چاپ شده‌اند. این‌دیدگاه‌ها هم از این‌قرارند: «شکست باتیستا از انقلاب کاسترو غیرمنتظره نیست»، «بلوغ نیرو‌های شورشی در سیرامائسترا»، «بهره‌گیری از تبلیغات در پیروزی شورشیان نقش داشت»، «دهقانان قلب تپنده انقلاب کوبا»، «به انقلاب کوبا خیانت شد»، «مردم کوبا پیشران انقلاب بودند»، «بعضی عوامل استثنایی انقلاب کوبا»، «تاثیر کمونسیم کاسترو در سیاست خارجی»، «دولت کوبا مسئول دشمنی ایالات متحده با کوبا نیست»، «حمله به خلیج خوک‌ها از آغاز محکوم به شکست بود» و «مصرف‌گرایی دلیل اصلی موج مهاجرت کوبایی‌ها در سال ۱۹۸۰ است».
بخش سوم کتاب هم که دربرگیرنده «روایت‌های شخصی» است، ۴ دیدگاه یا مقاله را با این‌عناوین شامل می‌شود: «خاطره یکی از رهبران شورشی از اولین پیروزی»، «افسر سیا جزئیات حمله به خلیج خوک‌ها را بازگو می‌کند»، «دختر یکی از مهاجران کوبایی از کوبا دیدن می‌کند» و «روزنامه‌نگاری شاهد لحظه پیروزی انقلاب کوباست».
در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:
برای درک کامل موضوع باید به خاطر آورد که هوبرت ماتوس، فرمانده پادگان شهر کاماگوئی، در زمان سخنرانی کاسترو همراه با چند افسر دیگر به اتهام توطئه برضد رژیم دستگیر شده بود. گفته می‌شد ماتوس که در گذشته آموزگار مدرسه بود بلندپروازی‌های شخصی داشت. توجیه او و همکاران فرصت‌طلبش در ضدیت با انقلاب بر این استدلال تکراری استوار بود که کمونیست‌ها در حال در دست‌گرفتن حکومت بودند. فیدل کاسترو با اعلام آشکار این‌نکته که این افسران در اصل روستایی نیستند و با ستایش همزمان از سربازان روستایی و گل سرسبد انقلاب خواندن آن‌ها در واقع بر ریشه روستایی رژیم تاکید می‌کرد و این باور خود را به گوش همه می‌رساند که در صورت درگیری نهایی، این سربازان روستایی‌اند که در برابر دشمن از انقلاب پاسداری خواهند کرد...
۲. کارگران کشاورزی
از دید سیاسی، مهم‌ترین نکته‌ای که باید در مورد روستاییان کوبایی در نظر داشت این است که «اکثریت جمعیت غیرشهری کوبا را مزدبگیر‌ها تشکیل می‌دهند.» بنا به آمار سال ۱۹۵۳ «جمعیت فعال اقتصادی» در کوبا ۱۹۷۲۲۶۶ نفر بود. از این تعداد ۲۲۱۹۳۹ نفر یا ۱۱/۳ درصد زمینداران و گله‌داران، و ۵۶۷۷۹۹ نفر یا ۲۸/۸ درصد کارگران کشاورزی روزمرد بودند. به عبارت دیگر، حدود ۴۰ درصد از کوبایی‌هایی که شغل پردرآمدی داشتند در بخش کشاورزی کار می‌کردند و در میان این‌گروه کارگران روزمرد تقریبا سه برابر زمینداران یا روستاییانی بودند که روی زمین‌های کشاورزی اجاره‌ای کار می‌کردند...
