کارشناس فلسطین در گفتگو با دانشجو:
محمد هیثم التمیمی روز دوشنبه، سیزدهم خرداد، در یک درگیری در روستای نبی صالح در شمال رام الله مجروح و دوروز بعد در بیمارستان به شهادت میرسد. پدر وی دی گفتگو با خبرنگار خبرگزاری المیادین بیان داشت سرنوشتی که محمد به ان مبتلا شد سرنوشت بسیاری از کودکان فلسطینی تا به الان بوده و خدا میداند چند کودک فلسطینی دیگر به این سرنوشت دچار خواهند شد. وی در ادامه از سازمان ها و محاکم بین المللی گلایه کرد چرا که در جهت محکوم کردن رژیم صهیونیستی و عملیات خشونت بار انها علیه کودکان بی دفاع فلسطینی هیچ اقدامی صورت نمیگیرد. از اینرو به گفتگو با علیرضا سلطانشاهی، کارشناس فلسطین، نشستیم تا به تصویر واقعی تری از وضعیت کودکان فلسطینی در جامعه ی جهانی فعلی دست یابیم.
دانشجو: کودک در جامعه ی جهانی از چه حقوقی باید برخوردار باشد و وضعیت کودکان فلسطینی را در ارتباط با این استاندارد ها و حقوق چطور ارزیابی میکنید؟
کارشناس: هر کودک فلسطینی از سه حق اساسی محروم است. اولین حقوق حق معیشت یا حق حیات است. یعنی کودک بتواند زنده بماند و عاملی حیات او را تهدید نکند. دومین حق بهداشت است، بهداشت از همه ی جهات. برای مثال کودک فلسطینی از بهداشت روان برخوردار نیست چرا که وقتی بمب های اسرائیلی در خانه های مردم غزه فرود می اید کودکان فلسطینی به شدت در هراس و ترس هستند و لرزه ای که بمب های اسرائیلی به جان کودکان می اندازد بسیار در روان او تاثیرگزار خواهد بود. علاوه بر این کودکان فلسطینی از امکانات بهداشت فردی هم برخوردار نیستند. اما حق سوم حق بر آموزش است. مدارس استانداردی برای این کودکان وجود ندارد همین مدارس هم به بهانه های مختلف مورد حمله ی اسرائیلی ها واقع میشود. کتب درسی آنها توسط صهیونیست ها مدیریت میشود و صهیونیست ها بر محتوای آموزشی کودکان فلسطینی نظارت دارند. یک کودک فلسطینی در استفاده از خدمات اموزشی غیر درسی هم با چالش هایی مواجه است که او را با دیگر کودکان سراسر جهان متمایز می سازد. اما با وجود تمام موانع و مشکلات، فلسطین در خاور میانه بالاترین نرخ تحصیلکرده ها را دارد و این نکته عزم و اراده ی کودک، نوجوان و جوان فلسطینی را می رساند که با انواع و اقسام مشکلات توانسته است خودش را در عرصه تحصیل بالا بکشد.
دانشجو: دلیل اینکه سازمان های بین المللی حمایت از کودک، در حمایت از کودکان فلسطینی اقدامی انجام نمی دهند چیست؟
کارشناس: اقای شمس الدین رحمانی در کتاب ماهیت سازمان ملل مفصل بیان کرده است سازمان های بین المللی و مشخصا سازمان ملل متحد و سازمان های تابع آن اساسا با هدف ایجاد حاشیه ی امن برای استکبار و صهیونیسم ایجاد شدند. یعنی هدف از ایجاد این سازمانها مشروعیت بخشیدن به تمام خلافکاری های استکبار و صهیونسم جهانی است. پر واضح است که در جمع شورای امنیت هیچ یک از اعضا اجازه نمی دهند هیچگونه قطعنامه ای علیهشان صادر شود یعنی ابتدائا برای خودشان امنیت ایجاد کردند و ثانیا اگر بخواهند علیه کشور دیگری که مخالف انها است اقدامی انجام دهند اقدام خود را قانونی میکنند به این شکل که مصوبه ای را علیه ان کشور در شورای عالی امنیت سازمان ملل متحد صادر میکنند. اما از طرف دیگر اگر کشور هایی که مورد ظلم واقع شده اند بخواهند مصوبه ای در سازمان ملل متحد داشته باشند به هیچ عنوان این مصوبه نمیتواند در شورای امنیت تصویب شود. این مصوبه ها نهاتا در مجمع عمومی تصویب میشوند که مصوبات مجمع عمومی از ضمانت اجرایی برخوردار نیستند. کما اینکه فعلا در مجمع عمومی الی ماشاءالله قطعنامه علیه اسرائیل داریم ولی هیچ یک ضمانت اجرا ندارد. در واقع اسرائیل به دلیل وجود این ساز و کارها امنیت پیدا کرده است در نتیجه شما نمیتوانید انتظار داشته باشید یونیسف از کودکان فلسطینی حمایت بکند. در حال حاضر عمده ترین برخورد سازمان های بین المللی در برابر اقدامات جنایتکارانه ی اسرائیل علیه کودکان سکوت است. گویا هیچ کسی کشته نشده و هیچ تعدی ، تجاوز و تضییع حقوقی صورت نگرفته است. در نهایت هم اگر چند کشور دست به دست هم بدهند و بخواهند کاری در این راستا انجام بدهند؛ مسیر این کشور ها را به مجمع عمومی میکشانند با عنایت به اینکه تمام قطعنامه های صادر شده توسط مجمع عمومی بدون ضمانت اجراست. برای مثال قطعنامه های زیادی در سازمان ملل و مجمع عمومی در رابطه با فلسطین علیه اسرائیل وجود دارد که به تصویب رسیده اند که برای لازم الاجرا شدن، باید به شورای امنیت بروند در شورای امنیت هم هر قطعنامه ای که بخواهد علیه اسرائیل تصویب شود؛ با ممانعت کشور هایی مثل امریکا، فرانسه و انگلیس که حق وتو دارند مواجه میشوند.
دانشجو: راهکار خروج از این بن بست از نظر شما چیست؟
کارشناس: راه حل این مشکل اقدام تشکل ها و سازمان های حقوق بشری مردم نهاد است. همچنین وجود یکسری محاکم که منع قانونی نداشته باشند. برای مثال اگر قاضیان آزادی، در دیوان بین المللی دادگستری لاهه وجود داشته باشند؛ میتوانند در این راستا اقدامات مفیدی انجام دهند. مثل قضیه ی دیوار حائل نژادپرستانه که چند تن از این قضات، اسرائیل را محکوم کردند و دستور به اجرای حکم دادند ولی به دلیل رویکرد شورای امنیت این حکم اجرایی نشد. اما صرف اینکه متنی صادر شود و اسرائیل را محکوم کند هم ارزشمند است. البته کشور ها هم میتوانند اقدام اثرگذار در این راستا داشته باشند مثل بلژیک که در محاکم ملی خود علیه جنایتکاران جنگی اسرائیلی پرونده تشکیل داد و آنها را محکوم کرد و در این کشور قانونی وجود دارد که اگر محکوم زمانی وارد بلژیک شود دستگیر و مجازات میشود. به عنوان نمونه آریل شارون را در بلژیک محکوم کردند و آریل شارون تازمانی که زنده بود بلژیک نمیرفت.
دانشجو: آیا اقدام حقوقی با حکم لازم الاجرا در حمایت از کودکان فلسطینی تا به حال صورت گرفته است؟
کارشناس: اقدام قابل قبولی متاسفانه تا به حال انجام نشده است. هیچ اقدامی که اشخاص یا دولت یا نظامیان صهیونیستی، غیابی یا حضوری محاکمه شوند و مجازات شوند تا الان من سراغ ندارم. ولی در حال حاضر ابزار رسانه میتواند با دادن ضریب القای بالا، صهیونیست ها را تحت فشار قرار دهد یعنی همینکه جنایت اسرائیلی ها را به اطلاع افکار عمومی دنیا برسانیم؛ باعث میشود مردم و سازمانهای مردم نهاد بعضی کشور ها به صورت خود جوش به حرکت در بیایند، تظاهرات کنند و دولت اسرائیل را تحت فشار قرار دهند و این میتواند رفتار اسرائیل را تغییر بدهد. برای نمونه در جنگ پنج روزه اسرائیل شدیدا مورد هجمه رسانه ها واقع شد. به دلیل اینکه سه تن از فرماندهان جنبش جهاد اسلامی را به همراه خانواده هایشان به شهادت رساند. هجمه رسانه ها علیه اسرائیل، باعث شد بعد از اگر بخواهند فرمانده ای را مورد اصابت قرار دهد فقط او را هدف قرار دهد و سراغ زن و بچه نمیرود تا بعد تر توسط رسانه ها مورد فشار قرار نگیرد. هر چند این مسئله جنایت های اسرائیل علیه کودکان فلسطینی مثل به اسارت گرفتن آنها و کشتار آنان را نفی نمیکند اما نمیتوان نقش مهم رسانه ها را در کاهش رفتار های غیر انسانی اسرائیلی ها علیه کودکان فلسطینی نادیده گرفت.
محمد التمیمی یکی از 28 کودکی است که از ابتدای امسال توسط رژیم اشغالگر قدس به شهادت رسیدند. علاوه بر این بیش از 170 کودک فلسطینی در 23 زندان رژیم صهیونیستی اسیر هستند همچنین آمار نشان میدهد، سالانه بیش از 2000 کودک فلسطینی توسط رژیم اشغالگر قدس بازداشت میشوند. کودکانی که به جرم فسطینی بودنشان از حقوق اساسی برخوردار نیستند و وضعیت زندگی انها با استاندارد های جهانی زمین تا اسمان فرق میکند.
ارسال نظرات