به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، طی روز‌های اخیر اخباری مبنی بر اینکه تعداد ۵۴ کاروانسرای ایران در فهرست میراث جهانی قرار گرفته است، بر روی خروجی رسانه‌های جمعی قرار گرفت.
در این خبر آمده است؛ در چهل و پنجمین کمیته میراث جهانی یونسکو که در شهر ریاض عربستان برگزار شد سرانجام در مجموع ۵۴ کاروانسرا ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت جهانی شد.
ثبت گسترده کاروانسرا‌های ایران مایه مباهات است که قطعاً می‌تواند موجب صنعت توریسم و گردشگری برای کشورمان شود، اما آنچه باعث ناراحتی میراث دوستان در لارستان شده، جای خالی کاروانسرا‌های موجود در این بخش از کشورمان در فهرست ثبت جهانی است.
طرح موضوع ثبت جهانی ابنیه‌های تاریخی شهر لار بار‌ها از سوی فعالان فرهنگی و رسانه‌ای مطرح شده، اما شوربختانه تاکنون اثر مثبتی در این باب مشهود نبوده است.
اکنون که موضوع ثبت کاروانسرا‌های تاریخی ایران و آنهم با این حجم انبوه طرح شده، این سوال بوجود می‌آید که چرا هیچ یک از چندین کاروانسرا‌های باستانی لارستان در این لیست قرار ندارد.
کاروانسرا‌های نو و گلشن در مرکز بافت تاریخی و تجاری شهر لار، شاخص‌ترین این کاروانسرا‌ها در خطه لارستان محسوب می‌شود که هم به لحاظ تاریخی و هم به لحاظ معماری دارای اهمیت است و قطعاً با کمی اهتمام مسئولان و رفع موانع احتمالی می‌توانست در جمع فهرست ثبت جهانی قرار بگیرند.
لازم است مدیران میراث فرهنگی استان فارس و لارستان برای شفاف سازی و پاسخ به افکار عمومی درخصوص چرایی عدم قرارگیری کاروانسرا‌های لارستان در فهرست ثبت جهانی توضیح دهند و از طرفی بدنبال تهیه طرح اصلاحیه‌ای برای الحاق کاروانسرا‌های لارستان به لیست ثبت جهانی اضافه کنند.
آنچه باعث نگرانی بیشتر می‌شود، سهم اندک استان پهناور فارس در فهرست ۵۴ تایی کاروانسرا‌های جدید ثبت شده است. چراکه علاوه بر لارستان در سایر شهر‌های فارس نیز کاروانسرا‌های متعدد زیادی وجود دارد و قابلیت قرارگیری در این فهرست را دارند. استان یزد در فهرست اخیر ۶ سهمیه را به خود اختصاص داده که نشان از درایت و پیگیری مسوولان آن استان دارد.
آنچه درخواست میراث دوستان در لارستان است، توجه به آثار تاریخی موجود در این منطقه اعم از مرمت و بهسازی، پیگیری ثبت ملی و جهانی، اختصاص بودجه برای نگهداری و رسیدگی به آنهاست.
ارسال نظرات