مهدی نرم دست لطفی دبیر اسبق تشکل اسلامی جنبش اتحاد دانشجویان دانشگاه دامغان در گفتگو با خبرنگار استانها خبرگزاری دانشجو گفت: به مسئله روند رسیدگی به تخلفات کارمندان و اساتید و همچنین شکایات دانشجویان باید نگاه ویژه شود، بعضی مسائل درست شدنشان به نگاههای شخصی افراد مربوط است، روندهایی وجود دارد مثل روند طولانی رسیدگی به شکایات که باعث میشود مسائل تشدید شود و مسئولین دانشگاه به مرور با دل قرص به کار خود ادامه دهند.
وی افزود: مطابق دستورالعمل رسیدگی به تخلفات اداری، در صورت شکایت یا اعلام اشخاص (چه مردم چه کارمندان)، روند رسیدگی باید آغاز شود. حتی انصراف شاکی یا اعلامکننده، مانع رسیدگی هیات نخواهد بود. آنها موظفند موارد اتهام را مشخصا و به صورت کتبی به کارمند ابلاغ و از تاریخ ابلاغ ۱۰ روز مهلت برای دفاع آنها مشخص کنند.
لطفی گفت: حداکثر مدت رسیدگی هر هیات به پرونده متهم از تاریخ ارجاع یا وصول پرونده یا اعلام اتهام تا زمان صدور رأی سه ماه و در صورت ضرورت چهار ماه است و عدم رسیدگی هیاتها در مهلت مقرر، سهلانگاری محسوب میشود. حالا بعد از این روال اگر طرفین خواستند میتوانند اعتراض و در مقام قضایی اعلام شکایت کنند؛ اما در مسئله شکایت ما از دانشگاه دامغان این روال بسیار طول کشیده است و خود دانشگاه دامغان از تشکیل هیات در تمام موارد خودداری کرد و الان بیش از ۲ سال از ثبت شکایت در دانشگاه میگذرد.
دبیر اسبق تشکل اسلامی جنبش اتحاد دانشجویان دانشگاه دامغان اظهار کرد: پرونده شکایت دانشگاه دامغان چند بخش دارد که بخشی از آن مختومه و بخشی دیگر در حال رسیدگی است، یکی از آنها شکایت دانشگاه دامغان از اعضای شورای مرکزی تشکل در سال ۱۴۰۰ بود و دیگری در دادگاه علیه اینجانب، مطرح شد که در هر دو مورد به نفع دانشجویان به پایان رسید.
وی افزود: ما هم شکایات و گزارش تخلفات را به دفتر بازرسی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ارسال کردیم، اعلام کردند چون مسئله جدی است پرونده مختومه نمیشود و حق رسیدگی محفوظ است، در نهایت پرونده را به بخشهای ذی صلاح و هیات تخلفات استان سمنان ارجاع دادند.
مطالبهای از جنس قانون "انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات"
لطفی بیان کرد: در اواخر دولت دوازدهم با توجه به قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، مطالبهای از طرف دانشجویان شدت گرفت با این هدف که دانشگاه موظف است بودجه و عملکرد خودش را شفاف اعلام کند.
دبیر اسبق تشکل اسلامی جنبش اتحاد دانشجویان دانشگاه دامغان گفت: تشکل دانشجویی جنبش اتحاد در دانشگاه دامغان در خصوص برخی از مسائل کلی دانشگاه اعتراض داشت، از یک مقطع زمانی به بعد معلوم شد مسئله کلی نیست و مثل اینکه اتفاقاتی در حال رخ دادن است که دانشگاه مخفی میکند و با منتقدین برخورد میشود.
وی افزود: اوایل اسناد را در اختیار ما قرار نمیدادند، مثلا وقتی خواستیم تا قراردادهای سلف را منتشر کنند گفتند در سایت دانشگاه قرار دارد در صورتی که نبود؛ تقریباً بعد از ۲ سال، بخشی از اسناد درخواستی منتشر و بیشتر با عمق فاجعه مواجه شدیم.
لطفی ادامه داد: درخواست کردیم تا بودجه عملکرد فرهنگی مشخص شود، اول مدارک را تحویل ندادند و بعد فایل اکسل دراختیارمان گذاشتند که نوشته بود در فلان سال ۵۰۰ میلیون هزینه شده است؛ زمانی که برخی از خانههای اکسل را باز کردیم متوجه شدیم حداکثر برآورد ۲۰۰ و خوردهای میلیون بوده است.
درد اصلی: چرا شما دانشجویان به دنبال این موضوعها رفتید؟
دبیر اسبق تشکل اسلامی جنبش اتحاد دانشجویان دانشگاه دامغان تصریح کرد: وقتی موضوع را مطرح کردیم گفتند ۵۰۰ میلیون محقق نشده و ۳۰۰ میلیون تومان هزینه شده است، اگر همین موضوع را بپذیریم خودش ۲۰۰ میلیون اختلاف دارد؛ نهایتاً بیان کردند معاونت قبلی دورهاش تمام شده است و ما در جریان نیستیم، ما مطرح کردیم مگر میشود اداری و مالی چیزی نداند.
وی افزود: در هر جایی به مسائل دانشجویان میرسیدیم و دانشگاه باید هزینه میکرد، میدیدیم میگویند پول نداریم یا مشکل داریم؛ از گرنت بگیرید تا سلف و بودجه فعالیت فرهنگی و پول خوابگاه. در عین حال، میدیدیم خرجهای عجیبی برای خودشان انجام میدهند مثل ماجرای خرید قلم نوری که حتی واکنش بسیج دانشجویی و دانشجویان دیگر را به دنبال داشت. به دانشگاه گفتیم درآمدهای اختصاصی را اعلام کنید که انجام نشد و خودمان از سایت سازمان برنامه و بودجه، بخشی را پیدا کردیم و متوجه شدیم میلیونها تومان با موسسههای مختلف قرارداد دارند.
لطفی گفت: یک نمونه دیگر، بنده هنگام ورد به خوابگاه ابوذر دانشگاه، به داخل کانالی که به صورت خندق دور تا دور خوابگاه حفر شده بود افتادم. مطرح کردیم چرا حفاظ برای این کانال نگذاشتید و چراغها خاموش بودند و ایمنی رعایت نشده بود؟ درنهایت به دادگاه رفتیم و در این مورد هم دانشگاه با جلب رضایت، پرونده را مختومه کرد. یکی از کارشناسان پرونده مدعی بود دانشگاه، خودش پیمانکاری پروژه را برعهده گرفته بود و میبایست پیمانکار متخصص در خصوص حفر کانال برق، عهدهدار پروژه میشد اما دانشگاه حتی حاضر نشد قرارداد حفر کانال را در اختیار ما بگذارد.
مدیریت عجیب در آن زمان همراه با تصمیمات سلیقهای بود!
وی اظهار کرد: به دلیل رسانهای کردن این موارد دانشگاه از دانشجویان شکایت کرد، اصل درد این بود که چرا شما دانشجویان به دنبال این موضوعها رفتید، خلاصه متوجه شدیم در دانشگاه مدیرت عجیبی وجود دارد.
دبیر اسبق تشکل اسلامی جنبش اتحاد دانشجویان دانشگاه دامغان عنوان کرد: وجه اشتراک رئیسان اخیر دانشگاه تصمیم به صورت سلیقهای است و منافع اقتصادی را بین هم تقسیم میکنند و برای ارتقای یکدیگر زحمت میکشند، حتی خطاها را پوشش میدهند، به فعالیتهای سیاسی و فرهنگی داشنجویان تا جایی که به ضررشان نباشد کاری ندارند؛ الان جنبش اتحاد، کانونهای فرهنگی و مذهبی و همچنین کرسیهای آزاد اندیشی یا محدود و یا عموما تعطیل شدهاند.
لطفی گفت: بصیری رئیس سابق دانشگاه با اعتراض دانشجویان عزل شد و بعد از فارغ التحصیلی ما، آقای اسلامی به عنوان کسی که حراست و معاونت فرهنگی را تجربه کرده بود به ریاست دانشگاه منصوب شد، در حقیقت کل دانشگاه را در اختیار گرفتند و بحران به اوج خودش رسید؛ اگر قرار بود کاری انجام نشود هیچکس نمیتوانست جلوشان را بگیرد.
تبرئه شدن دانشجویان در پرونده شکایت دانشگاه
وی افزود: دانشگاه گفت تمام موارد که در شکایت دانشجویان مطرح شده دروغ، نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی است، بچههای جنبش اتحاد را تهدید شدند که شما را یا منحل میکنم و یا برایتان حکم میزنم؛ از بنده در دادگاه شکایت کردند که تبرئه شدم و در کمیته انضباطی هم دیگر بچهها تبرئه شدند.
دبیر اسبق تشکل اسلامی جنبش اتحاد دانشجویان دانشگاه دامغان ادامه داد: در متن شکایت مواردی را نوشته بودند و خطاب به بنده گفتند ما تذکز دادیم گوش نکردید، پاسخ دادیم قبول نکردید و در نهایت شایعه درست کردید، دادگاه هم گفت شکایت وارد نیست.
لطفی گفت: به آقای کریمی که دانشجوی این دانشگاه بود و اتفاقا یکی از شاکیها هم هست، در دفاع پایاننامه نمره ۱۴ دادند؛ هومن قیاسوند یکی دیگر از دانشجویان بود، اینقدر اذیتش کردند گفت من دفاع نمیکنم و با مدرک سازمان انرزی اتمی به خارج رفت.
وی افزود: در داوری مجدد نمره آقای کریمی نزدیک ۱۷ شد، حتی یکی از اساتید گفت من تحت فشار مجبور شدم به شما ۱۴ بدهم، رئیس دانشکده در جلسهای اعلام کرد این دانشجو یا باید اخراج شود و یا نمره ۱۴ بگیرد، سر همین قضیه کل هیات داوری ۱۴ دادند.
دبیر اسبق تشکل اسلامی جنبش اتحاد دانشجویان دانشگاه دامغان بیان کرد: یکی از اساتید میگفت فرض کنید دانشگاه ۳ استاد دارد و ۱۶ شاگرد میگیرید، مطمئنا دانشجویان حتی اگر قبول شوند نمیتوانند با این اساتید پایاننامه بردارند، به سختی غربال میشوند و چند نفر برای دفاع پایاننامه باقی میمانند و دانشگاه هم از دانشجویان پولش را میگیرد.
پرونده شکایت ما بیشتر از ۲ سال طول کشیده است
لطفی تاکید کرد: حرف ما این است که این روال دانشگاه باید تغییر کند، یا ما دروغ گفتیم یا راست، این دقیقا مشخص و پیگیری شود، رسیدگی به پرونده شکایت ما بیشتر از ۲ سال طول کشیده است؛ اگر دانشجو اعتراضی دارد طبق قانون رسیدگی کنند، عوارض طول کشیدن یک اعتراض و نحوه برخورد، برای یک دانشجو زیاد است.
وی گفت: قانون یک چیزی میگوید، آقایان در وزارت علوم و دانشگاهها برای رسیدگی به شکایات چیز دیگر میگویند؛ دو بخش در وزارت علوم وجود دارد که مسئول رسیدگی به شکایت دانشجویان است، یکی هیات تخلفات و دیگری دفتر بازرسی و رسیدگی به شکایات، دو مسئول مختلف دارد که دفتر بازرسی به یک سری از شکایات رسیدگی نمیکند و هیات تخلفات تازه چند روز قبل بخشی از پرونده را به سمنان ارسال کرد، یعنی از هیچ طرف خبری از نتیجه نیست.
لطفی افزود: دانشجویان دانشگاه دامغان از عواقب شکایت میترسیدند تا حرف بزنند، شورای صنفی و بقیه جاها را خفه کردند، مصاحبه دبیرهای شورای صنفی در دروههای مختلف الان موجود است که میگویند ما نامه میزنیم جواب نمیدهند، سوال میپرسیم فلان برخورد صورت میگیرد.
وی بیان کرد: دانشجوی دانشگاه دامغان احساس ناامیدی و رهایی داشت و به صورت کلی دانشگاه دامغان نسبت به دیگر دانشگاههای استان التهاب زیادی را تجربه کرد.
دبیر اسبق تشکل اسلامی جنبش اتحاد دانشجویان دانشگاه دامغان در پایان گفت: باید شکایتها با دقت و به موقع رسیدگی شود، بنده با یکی از مسئولین اداره کل رسیدگی به تخلفات صحبت میکردم، میگفت یکی از کارمندان حدود ۳ سال به یک پرونده رسیدگی نکرده بود، خیلی عجیب است چرا باید این اتفاق بیفتد که در بخش حراست و سایر بخشهای وزارت علوم خیلی راحت به پرونده رسیدگی نشود؟
بیشتر بخوانید:
سهل انگاری در امور ایمنی، احتمالی قوی برای علت حادثه معدن طزره دامغان + فیلم