به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، ستاد خبری سیویکمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران: اینکه انسان چگونه در هستی، میزید و چه مواجههای با پدیدارهای آن دارد، همواره یکی از بحثهای اساسی در تاریخ تفکر بشری بوده است. به سبب همین مباحث «سکونت کردن» اکنون فعلی بحث برانگیز است.
به رای خردمندان سکونت کردن فعلی است که در ذات خود ساختن را نیز به همراه دارد. انسان بهطور طبیعی ابتدا میسازد و بعد سکونت میکند. یعنی «بودن» اش در هستی مستلزم ساختن و خلاقیت است و فراموش کردن این ساختن و این خلاقیت، سکونت کردن را به «اقامت کردن» تنزل معنا میدهد.
سوال این است که ما ساکن جهانیم یا مقیم آن؟ هرچند که بالاخره انسان باید از جهان مادی بار سفر بربندد، اما آموزههای دینی ما نیز مدام تاکید بر سکونت کردن میکنند و نه صرفا مقیم بودن. معنای سکونت کردن و زیست خلاقه را میتوان از آموزه کاشتن در این دنیا و درو کردن در جهان برین دریافت.
طبیعتا فرهنگ و عنصر محوری آن یعنی کتاب، ما را از اقامت کردن نجات داده و سکونت در هستی را برایمان به ارمغان میآورد و این «سکونت در هستی» مولفه جامعه و اجتماعات انسانی پایدار است. ذیل همین موضوع میتوان مباحثی، چون همبستگی اجتماعی را نیز دریافت.
رازها و رمزهای سکونت کردن در دل ابنا بشر نهفته است و شاید، چون میلی غریزی باشد برای برآوردن نیازهای اولیه؛ اما طبیعی است که این رازها مدتی در سایهها جای بگیرند و یا پنهان شوند. اینجاست که انسان به اموری نیازمند میشود که امکان مداخله در مواجهات خود با مولفههای هستی را داشته باشند و به کشف دوباره امکانهای معرفتی بپردازند. جشنهای فرهنگی از جمله این امورند و، چون امکان دخالت در وضعیت را دارند نامشان را «رویداد» میگذارند.
جشن ملی هفته کتاب در ایران یک رویداد است با برنامه اصلی کشف دوباره امکانهای معرفتی. ایرانیان از سپیدهدم تاریخ همیشه به فرهنگ شهره بودهاند. یعنی ساکنان جهان بودهاند و نه مقیمان آن و فرهنگ ساکنان جهان، میراثی برای بشریت است. هفته کتاب امکان بازسنجی این میراث را برای ما روشن میکند و همه ما را ذیل آن گرد میآورد. پس این جشن در ذات خود امکان همبستگی اجتماعی را دارد. ستاد خبری سیویکمین دوره این رویداد، تلاش میکند تا راوی و مروج این همبستگی باشد. ترویج این همبستگی توانایی خواندن آینده را برای همه ما فراهم میکند. تا پایان این رویداد با ما باشید.