گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، امیرحسین خاتونی؛ وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَیْنَاهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمَى عَلَى الْهُدَى فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُونِ بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ، خیزش جدی مقاومت فلسطین در روزهای اخیر، به نوعی یکی از تجلیها و نمودهای آیه مبارکه مذکور است.
«ضربهٔ کاری حماس، غافلگیری اسرائیل»
طوفانالأقصی، به حق که طوفان بود؛ اما نه طوفانی که حتی ذرهای پیشآمد داشته باشد، نه طوفانی که پیشبینی آن ممکن باشد و نه طوفانی که قبل لحظهٔ اوج گرفتن، ذرهای گرد و غبار بلند کند.
سکوت، سکوت؛ در آنی و کمتر از آنی و من حیث لا یحتسب، صاعقه، تعبیر ما نیست، توئیت شخص نتانیاهو نخست وزیر رژیم موقت است. قریب به مضمون اینچنین است: از من سوال میشود که آیا هشداری دریافت نکرده بودید؟ «من نه تنها هیچ هشداری دریافت نکردم که حتی امان و شاباک (نهادهای امنیت داخلی و اطلاعات ارتش) گزارش داده بودند که در بازدارندگی خوبی مقابل حماس هستیم!»
دستمریزاد!
عملیات فریب تا کجا پیش رفته که این طوفان یا بهتر است بگوییم صاعقه الاقصی برقی از سر صهیونجماعت پرانده که خیلی جاها خودزنی کردهاند و تا بخواهند خودشان را جمع و جور کنند، با لباس خواب از خانههای غصبی خود فرار کرده و یا اسیر شدهاند.
این بت اعظم نظامی و اطلاعاتی درهم شکسته شده است. در اولیهترین و سادهترین فرضهای موجود، اسرائیل سالها باید ترمیم و تحلیل کند که چه شد و از کجا خورد!
«بازتاب بینالمللی حملات»
همهجا از موفقیت این حمله خوانده و شنیدهاید، اخبار هم از جنایات و ظلم این قوم آپارتاید لبالب است. بیداری جهانی هم تا حدودی حاصل شده و چهرههای مطرح جهان که هنوز وجدان دارند به این نسلکشی اعتراض کردهاند و به تبع آن تهدید هم شده اند!
یادمان نرود این همان اسرائیل است که سران بازنشسته آلمان نازی را به اتهام دست داشتن در هولوکاست در اقصی نقاط جهان ترور میکرد و یا بعد از ربایش، در اسرائیل به میز محکمه مینشاند!
اینگونه وحشیگری و ابا نداشتن از هیچ سازمان و نهاد و سیستمی، کشوری را به بار آورده که تا جان دارد و پول، توجیه میکند و کشتار، از بمباران بیمارستان بگیر تا مثله کردن شهدا، آنچه بیش از همه اهمیت دارد، آینده این نبرد است.
«تصمیم جبهه مقاومت چه خواهد بود؟»
حزبالله علاقه چندانی به گسترش نبرد ندارد، بسیار حساب شده و طبق اصل چشم در برابر چشم و با انتشار بیانیه رسمی، انتقامگیری میکند، اما ورود جدی ندارد.
انصارالله یمن که دمپایی حوثیهایش به جهان عرب میارزد، از همان فاصله موشک شلیک میکند و پهپاد میفرستد. حاشا به غیرت امارات متحده عربی که به گفتهٔ فرانس۲۴، دوشادوش جنگندههای اسرائیلی در بمباران شرکت کرده بود.
گروههای مقاومت عراقی با رویهای متفاوت نسبت به حرکت دولت عراق در دادن رأی ممتنع به قطعنامه آتشبس، هر کدام با توان خود مراکز ذینفع ایالات متحده را مورد آماج حملات راکتی قرار میدهند.
خبرهای ضد و نقیضی از آماده باش رزمندگان حشدالشعبی و انتقال به سوریه نیز به گوش میرسید که با توجه به عدم تمایل ارتش اسرائیل به ورود رسمی زمینی به غزه، بعید است به ورود رزمندگان منجر شود.
«تعیین تکلیف حمله زمینی»
خط و نشان نهایی برای اسرائیل و حامیانش کشیده شده است؛ ورود زمینی نقطهٔ بدون بازگشت خواهد بود و اسرائیل هم خوب این را میداند. آنها میگویند تعویق به دلیل شرایط جوّی، شما بخوانید اختلاف داخلی، ترس، تردید و نداشتن دید کافی که با چه چیزی طرف هستند.
هم در بین سران اسرائیل و هم بین مشاوران نظامی آمریکایی که الحمدلله کم هم نیستند، حملات معدود زمینی هم بدون موفقیت، جزئی و در سکوت کامل که احتمال پیوستن ایران و حزبالله را حتی الامکان پایین بیاورند.
همه دعوت به خویشتنداری میشوند، اما کسی از قلدریهای ۷۵ ساله این رژیم منحوس چیزی نمیگوید. تا جنگ به اسرائیل کشیده شد همه با دورویی خواستار توقف کشتار غیرنظامیان هر دوطرف شدند! والله مدیونید اگر تصور کنید وجدان این بزرگواران قبل از این خواب بوده!
«نبرد به کجا منتهی خواهد شد؟»
تنها ترس من این است که در آینده به جای «نبرد آزادسازی فلسطین و نابودی اسرائیل» به این خیزش عظیم عنوان «نبرد X روزه» جدید تعلق بگیرد.
این چرخه خشونتبار همینطور که ادامه پیدا کند دیگر فلسطینیای باقی نخواهد ماند که بخواهد از طوفانالاقصی و دستاوردهای آن با افتخار یاد کند.
این قمار نابودی اسرائیل شاید ملتهای غیرهمراه را همراه کند و یکبار برای همیشه تن به نابودی این زائده سرطانی جهان دهند.
مرگ یکبار، شیون یکبار؛ خون قربانیها و شهدای فلسطینی گردن کسانی است که به کمتر از نابودی اسرائیل و سازش راضی شوند.
همین جانهای از دست رفته مؤید وحشیگری و لزوم ورود جدی قدرتهای بالاتر از حماس است وگرنه تا بوده همین بوده.
هرچند سال یکبار تهاجم جدی از طرف مقاومت و مقابله اسرائیل؛ آنها که هم اخلاق و شرف نمیشناسند. حمام خون راه میاندازند، پیشروی با همین فرمان ممکن است به یک تراژدی تلخ ختم شود.
طوفان الأقصی فینفسه بینظیر بود، اما امیدواریم ارزش نتیجهای که در ذهن تصمیمگیران است را داشته باشد، چون این موش کثیف برای بقا و به اسم بازدارندگی، صغیر و کبیر را از دم تیغ میگذراند؛ خلاصه اینکه ظلمی نمانده که بشر خاکی مرتکب نشده باشد و فسادی نمانده که در آن متبحر نشده باشد.
یا ایها المنتظر
أَلَیسَ الصُّبْحُ بِقَرِیب؟
امیرحسین خاتونی؛ معاونت سیاست ورزی بسیج دانشجویی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.