در بیانیه انجمن‌اسلامی‌دانشجویان ۱۳۴۸ مطرح شد
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مهران علامی ، دبیر انجمن‌اسلامی‌دانشجویان ۱۳۴۸ در مراسم بزرگداشت روز دانشجو، که در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار شد بیانیه ای را قرائت کرد که متن کامل آن به شرح زیر است:
سلام بر شمیم آزادگی
سلام بر صدای مقاومت
سلام بر مردم مظلوم غزه
چندیست حملات ناجوانمردانه به کودکان و زنان مظلوم فلسطین دل‌هایمان را به درد آوره است. تاریخ ثابت نموده، هیچگاه ظلم و جور حریف ناله‌ی مظلومان نخواهد شد، انجمن اسلامی دانشجویان ١٣۴٨ دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی این حملات بشر ستیزانه را محکوم نموده و معتقد است این درنده خویی، آغازی بر پایان سلطه‌ی فرهنگی غرب و مدعیان حقوق بشر بر جهان خواهد بود و انشاالله شاهد این وعده‌ی صادق خواهیم بود و در کنار برادرانمان در قدس نماز خواهیم خواند.
بیش از دو سال از عمر دولت مردمی میگذر و مردم همچنان چشم انتظار تحول اند. قیمت مسکن نجومی؛ و تهییه‌ی مسکن برای جوانان این مرز و بوم آرزویی دست نیافتی شده است. حال آنکه مسکن از ضروریات زندگی بوده و مهمتر اینکه بر اساس قانون، دولت موظف به تامین آن می‌باشد.
دولتی که قرار بود مرهمی بر معیشت محرومان و علاجی بر درد‌های جوانان باشد، پس از گذشت دوسال هنوز به یک چهارم وعده انتخاباتی خود در خصوص ساخت سالانه یک میلیون مسکن نرسیده است و شرایط پرداخت اقساط همان اندک مسکن ساخته شده را نیز متناسب با توان جوانان تنظیم نکرده است. از وعده 'شما ازدواج کنید مسکن با ما' به توهین مسکن ٢۵ متری رسیده ایم؟ یک ملیون مسکن نخواستیم، حداقل به فکر تامین خوابگاه متاهلی برای جوانان باشید. پشت درب‌های بسته‌ی جلسات بدنبال حل مشکل جوانی جمعیت هستید. به جای این همه، قدمی واقعی در جهت حل مشکلات جوانان بردارید.
جناب آقای رییسی، آن جوانی که قرار بود وسط بازی حالش از قطع و وصل نشدن اینترنت گرفته نشود را، به یادتان هست؟ وعده هایتان در خصوص اینترنت را چطور؟ چه شد آن زیرساخت‌های اینترنتی؟ چه شد آن اینترنت رایگان؟ آیا اکنون که بر مسند ریاست جمهوری تکیه دارید جویای احوال جوانان و اینترنت فیلتردارشان شده اید؟ از آن پژوهشگری که قرار بود ارتباطش با کتابخانه‌های سراسر جهان قطع نشود، چه خبر؟
اگر چه امیدی به شنیدن این سوال از سوی نمایندگان مجلس نداریم، اما برخود واجب میدانیم بپرسیم:
آیا مطرح نمودن کاهش مدت سربازی به دوازده ماه، علی رغم مخالف صریح ستاد کل نیرو‌های مسلح به نزدیک بودن زمان انتخابات و خالی بودن سبد رای آقایان ربطی دارد؟
نگذارید فکر کنیم وعده‌ی سربازی دوازده ماهه نیز همانند چک سفید امضای شفافیت در انتخابات گذشته وصول نشدنیست.
برخی اقدامات وزارت بهداشت، چون تحت پوشش بیمه قرار دادن پنج دهک پایین جامعه هرچند به جد قابل تقدیر بوده و هست، اما طرح‌های بدون زیرساخت، چون دارویار نه تنها دردی را از مردم دوا نکرده است بلکه مسبب افزایش قیمت دارو، کمبود دارو‌های خاص و مکمل‌های دارویی گردیده است.
جناب آقای دکتر عین اللهی، که حتی حاضر نیستید در مجامع دانشجویی علوم پزشکی حضور یافته و انتقادات را بشنوید،
از ابتدا انجمن اسلامی دانشجویان ١٣۴٨ موافق افزایش ظرفیت پزشکی با زیرساخت‌های مناسب بوده است. در تمامی مناظرات و مصاحبات و... موجود هست. در این چند سال افزایش ظرفیت پزشکی صورت گرفت.
دانشجویان گرامی، شما بگویبد:
آیا امکانات آموزشی به اندازه افزایش ظرفیت پزشکی اضافه شد؟
آیا خوابگاه‌ها و امکانات رفاهی به اندازه افزایش ظرفیت پزشکی زیاد شد؟
آیا بیمارستان‌های آموزشی به اندازه افزایش ظرفیت پزشکی زیاد شد؟
امروز در گوشه گوشه کشور، شاهد اعتراض کادر درمانی در بخش‌های مختلف به جهت مسائل معیشتی هستیم، از اینترنی و رزیدنتی گرفته تا پرستاری که گوشه‌ای از انهاست. اخیرا شاهد اتفاقی ناگوار در بیمارستان مفید بودیم.
با تاکید بر رسیدگی قانون محور به هرگونه قصوری، و همینطور جدای از جو سازی عده‌ای رسانه نما که سعی در ایجاد تقابل و نفرت میان مردم و کادر درمان را داشته و در جهت به حاشیه راندن مطالبات به حق پرستاران تلاش نموده اند، آیا وزارت بهداشت صدا مطالبات مدافعان سلامت را شنید؟
بهتر بپرسم، آیا اصلا وزارت بهداشت گوش شنوا دارد؟
جناب آقای وزیر، اگر چه افتتاح بیمارستان‌های چندین طبقه اقدام مثبتی است، اما این طبقات بیمارستان نیستند که درد هارا دوا میکنند، زحمات کادر درمان است، دردشان را دوا کنید
بنده به عنوان کوچیک‌ترین عضو از تشکیلات انجمن اسلامی دانشجویان ۱۳۴۸ دانشگاه وظیفه می‌دانم به نوبه خودمون از زحمات بی‌وقفه هیئت رئیسه دانشگاه تشکر کنم، هرچند در برخی معاونت‌ها بسیار اندک بود، اما جای تقدیر و تشکر دارد. یه تشکر ویژه هم میکنیم از جناب دکتر زالی ریاست محترم دانشگاه که برای شنیدن نکات دانشجویان و کمک به اقشار دانشجویی از هیچ کمکی دریغ نکردند.
آقا دکتر زالی از اقدام دیر به هنگام، اما جسورانه جنابعالی در خصوص تحول در معاونت آموزشی دانشگاه بسیار ممنونیم، هرچند سال‌ها طول کشید، اما نشان دادید آموزش هنوز هم در این دانشگاه حرف اول را می‌زند.
جناب آقای دکتر زالی، دو سال پیش دقیقاً در همین مراسم پرسیدیم، ملاکتان برای انتصاب معاون دانشجویی فرهنگی چیست؟ مجدد سوال میکنیم ملاکتان چیست که بعد از دو سال هنوز هم بر آن تاکید دارید.
معاونی که وقت نسبتا گرانبهای خود را برای دانشجو نمی‌گذارد و برای ارتباط با دانشجو رابط مشخص می‌کند هیچ جایگاهی در این دانشگاه ندارد. از وضعیت رفاهی، خوابگاه‌ها، وضعیت سرویس‌ها و ... دیگر خجالت میکشیم چیزی بگوییم، تا کی دانشجویان ما می‌بایست دغدغه سرویس و خوابگاه و بروکراسی مسائل فرهنگی را داشته باشند. برای یک محتوا در مراسم، ده بار مدیر فرهنگی تماس میگیرن و درخواست محتوا رو دارن. برای یک کار کوچک در خوابگاه‌ها مصوبه شورای فرهنگی، شورای تخصصی، و کمیته تخصیص بودجه هست، از کاغذ بازی فاصله بگیرید و امید کسانی که دغدغه‌ی فرهنگی را دارند ناامید نکنید.
آقای دکتر خدادوست، از فردی با خصوصیات اخلاقی، چون شما که همواره مدعی حمایت از دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی بوده‌اید انتصاب برخی مدیران که برای دانشجو هیچگونه ارزشی قائل نیستند، سخت عجیب است، دقیقاً با چنین انتصاباتی چه اهدافی را برای دانشجویان و جامعه دانشجویی در نظر دارید؟
جای خالی حجت الاسلام و المسلیم حاج آقا خدیوی نماینده نهاد هم زیاد به چشم میخورد، در جمع ما حضور ندارند، اما نکته مان را عرض میکنیم، انشاالله نمایندگان این بزرگوار حرف مارو به ایشون منتقل کنند.
حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا خدیوی، آیا می‌دانید در این دانشگاه اساتیدی در گروه معارف هستند که نه تنها در شأن دانشگاه علوم پزشکی نیستند بلکه موجب وهن اسلام و نظام اسلامی نیز می‌باشند، بهتر نیست ابتدا فکری به حال اصلاح اساتید گروه معارف کنید و سپس به فکر تاسیس حوزه علوم اسلامی برای تربیت دانشجویان باشید؟
درخصوص دانشجویان بین الملل هم، آنچه که عیان است چه حاجت به بیان است ...
یک توصیه برادرانه، روزگاری در این مملکت شخص اول کشور بر ترک موتور با لباس سربازی در میادین جنگ حاضر میشد، اما نمیدانیم در این چند سال چه اتفاقی افتاده، که یک معاون ساده دانشگاه برای حضور درجلسات نیاز به ماشین با پرستیژ بالا دارد. خواهشی که دارم از اقشار متوسط و ضعیف جامعه فاصله نگیرید.
نه در کاخ و نه در حجره نه پشت میز‌ها گم بود
علی با کفش‌های وصله دارش بین مردم بود
و من الله توفیق
ارسال نظرات