گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- محمد قائدی*: مدیریت نیروی انسانی یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های آموزش و پرورش در مدت اخیر بوده است. کمبود و در حین حال مازاد نیرو در مناطق مختلف، عدم تناسب نسبت معلم به دانش آموز و همچنین نابرابری جنسیتی معلم به ویژه در دوره ابتدایی مصداق‌هایی از این مشکلات است به نحوی که نسبت معلم مرد به زن در دوره ابتدایی در شهر تهران ۸ به ۹۲ درصد بیان شده.
دلیل اصلی این مشکلات نبود نظام جامع رصد و پایش نیروی انسانی در آموزش و پرورش دانسته می‌شود که نتایج نامطلوبی را برای آموزش و پرورش به وجود آورده است. این عدم آگاهی از تعداد معلم مورد نیاز در سال تحصیلی ۱۴۰۲_۱۴۰۳ باعث شد تا کلاس‌ها تا اوایل آبان ماه بدون معلم سپری شوند و با ارائه راهکار‌هایی مانند استفاده از دانشجومعلمان سال آخر، مدیر آموزگار، معلمان چند پایه (سه الی چهارپایه) در روستا‌ها تا حدی این چالش کنترل شود، اما آنچه پیش آمد متضرر شدن دانش آموزان در پایه‌های مختلف تحصیلی بود.
با بررسی مصاحبه‌های مختلف هنوز هم می‌شود عدم وجود آمار دقیق را درک کرد؛ امروز فردی سخن از جذب ۱۰۰ هزار نفری دارد و دیگری روز بعد از جذب ۹۲ هزار نفری سخن می‌گوید، این خبر‌ها مصداق دیگری از نداشتن آمار دقیق از وضعیت نیروی انسانی در این دستگاه عریض و طویل است.
یکی دیگر از دلایل این مشکلات را می‌توان تغییرات مدیریتی در سطح مرکز نیروی انسانی آموزش و پرورش دانست، در دستگاهی با دارا بودن حدود نیمی از کارمندان دولت، تغییرات مداوم مدیریتی باعث شده است اشراف بر آمار با چالش مواجه شود البته پیشنهادات مختلفی برای حل فوری این چالش‌ها به آموزش و پرورش ارائه شده است؛ به طور مثال استفاده از نیروی مازاد سایر وزارتخانه‌ها و یا پخش فیلم آموزشی به جای حضور معلم گونه‌ای از این پیشنهادات است که از دریچه لنز معلمی خارج و نقد‌های جدی مانند بی توجهی به رابطه مربی و متربی و تاکید صرف تدریس را با خود به همراه دارد. امید است آموزش و پرورش نیازمند استفاده از راهکار‌هایی از این دست نباشد.
* محمد قائدی، معاونت سیاست ورزی مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان
انتشار یادداشت به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.