به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو به نقل از دانشگاه تهران، سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران شامگاه روز شنبه در جمع مسئولان و دبیران تشکل‌های اسلامی، انجمن‌های علمی دانشجویی، کانون‌ها و نشریات دانشجویی دانشگاه تهران که با حضور وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در باشگاه دانشجویان دانشگاه تهران برگزار شد، با اشاره به شعار سال ۱۴۰۳ مبنی بر جهش تولید با مشارکت مردم، گفت: اگر به موضوع مشارکت مردمی پرداخته شود، می‌توان بسیاری از دغدغه‌ها را پاسخ گفت و جهش تولید را رقم زد.
وی افزود: خروجی‌هایی که از هر سیستم سازمانی حاصل می‌شود عنوان تولید به خود می‌گیرد، بنابراین این طور تصور نشود که تولید صرفاً یک سری محصولات فنی است که در کارخانه ایجاد می‌شود. تولید همه برونداد‌ها مربوط به یک فرآیند اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که اگر بخواهیم جهش داشته باشد و متفاوت از روند‌های عادی اتفاق بیفتد، نیازمند مشارکت ذی‌نفعان فرآیند به عنوان بهترین ظرفیت در اختیار مدیران برای جهش تولید هستیم.
رئیس دانشگاه تهران از دانشجویان بویژه اعضای تشکل‌ها و نهادهای دانشجویی به عنوان یکی از مهمترین ذی‌نفعان دانشگاه نام برد و تاکید کرد: در نهاد دانشگاه لازم است به سمت مشارکت اصیل حرکت کنیم. منظور از مشارکت اصیل و واقعی این است که باید شاهد مشارکت افراد هم در تصمیم‌گیری و هم در اجرا باشیم. حداقل مشارکت زمانی اتفاق می‌افتد که سیاست‌ها و تصمیم‌ها و روند‌ها توسط مدیران تعیین شود و صرفاً مشارکت در اجرا را از دانشجویان طلب نمائیم. بلکه مشارکت واقعی و اصیل این است که دانشجویان و فعالان تشکل‌ها و نهادهای دانشجویی را هم در فرآیند تصمیم‌گیری و هم اجرا دخیل کنیم.
استاد دانشکدگان مدیریت دانشگاه تهران از «بلوغ» و «تمایل و انگیزش» به عنوان دو مؤلفه لازم برای مشارکت ذی‌نفعان از منظر علم مدیریت نام برد و بیان داشت: وقتی از بلوغ صحبت می‌کنیم یعنی دانش و تجربه کاری متناسب با آن موضوع باید در افراد وجود داشته باشد که البته این به تنهایی برای مشارکت کفایت نمی‌کند و حتماً انگیزه و تمایل لازم برای حضور در تصمیم‌گیری‌ها و فعالیت‌ها هم باید وجود داشته باشد. چون اگر تمایل و انگیزه وجود نداشته باشد طبیعتاً آن بلوغ هم به اندازه کافی به کار نخواهد آمد.
وی با بیان اینکه در دانشگاه تهران شاهد حضور دانشجویان و فعالان دانشجویی در سطح بالای بلوغ سازمانی و دانش و تجربه هستیم، تصریح کرد:، اما در بخش انگیزش یا تمایل به نظر می‌رسد بخش قابل توجهی از دانشجویان خیلی علاقمند نیستند در فعالیت‌ها و فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی که تحت عنوان کنش‌های اجتماعی از آن‌ها یاد می‌کنیم، مشارکت فعالانه داشته باشند. به نظر می‌رسد این نقیصه به ضعف در ویژگی تمایل و انگیزش آن‌ها برمی‌گردد؛ چراکه قطعاً از نظر بلوغ و دانش و تجربه، دانشجویانی که در دانشگاه تهران مشغول تحصیل هستند، سرآمد هستند و اگر مشکلی هست به تمایلات آن‌ها باز می‌گردد.
رئیس دانشگاه تهران با تاکید بر شناسایی علل چرایی اینکه در مقاطعی از زمان شاهد تمایل زیاد دانشجویان در خصوص مشارکت در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی نیستیم، خاطرنشان کرد: اراده دانشگاه و وزارت علوم این است که باید شرایطی را ایجاد کنیم و حتی در جا‌هایی فعالیت‌های کنشگری را تحریک کنیم که دانشجویان در فضای دانشگاه مؤثرتر عمل کنند. در شورای فرهنگی دانشگاه در مباحث مختلف اعم از انتخابات، روز دانشجو و فعالیت‌هایی که به تناسب جریانات کشور است؛ همواره به ترغیب نمایندگان دانشجویی برای ارائه برنامه پرداخته‌ایم و این اطمینان را داده‌ایم که مدیریت دانشگاه حداکثر مساعدت را برای اجرای برنامه‌های آن‌ها به عمل خواهد آورد.
مقیمی از برگزاری تریبون‌های آزاد دانشجویی در صحن دانشگاه، حضور فعالانه تشکل‌های اسلامی در محیط اجتماعی و میادین شهر تهران برای گفتگو با شهروندان درباره راهکار‌های ارتقای مشارکت سیاسی و اجتماعی و دیگر فعالیت‌ها به عنوان نمونه‌های بارز فعالیت‌های دانشجویی یاد کرد و افزود: این فعالیت‌ها بازتاب خیلی خوبی هم داشته‌اند؛ ولی همه ما می‌دانیم که این‌ها کافی نیست و تا رسیدن به نقطه مطلوب خیلی فاصله داریم و بایستی ایجاد تمایل و انگیزش در بین دانشجویان را بیشتر مورد توجه قرار دهیم.
رئیس دانشگاه تهران در آسیب‌شناسی فضای فعالیت‌های دانشجویی بیان داشت: در مقاطعی یک حرکت افراطی صورت می‌گیرد که نمونه آن را در پاییز ۱۴۰۱ شاهد بودیم که باعث انسداد فعالیت‌های سیاسی در محیط‌های اجتماعی مانند دانشگاه شده و سرخوردگی ایجاد می‌شود و این ناشی از آن است که بعضاً چارچوب‌ها و مقررات در مطالبه‌گری‌ها رعایت نمی‌شود و به جای اینکه دانشگاه و دانشجو خاستگاه این مطالبات باشند، تحت تأثیر گروه‌ها و نهادهای بیرونی و گاهی اوقات رسانه‌های معاند قرار می‌گیرند، که این فضا را برای تعامل مسدود می‌کند. باید تلاش کنیم اگر مطالبه‌ای هست خاستگاهش در دانشگاه باشد چراکه وقتی خاستگاه این مطالبات خارج از دانشگاه می‌شود، برای مشارکت اصیل مانع ایجاد می‌کند و شرایطی به وجود می‌آید که منجر به سرخوردگی دانشجویان می‌گردد و در نتیجه به جای مشارکت واقعی و فعالانه، ارتباط دانشجویان با هم و با مدیریت‌ها در سطوح مختلف دانشگاه و هم با تشکل‌هایی که فعالیت‌های اجتماعی را در راستای وفاداری به نظام و انقلاب اسلامی دنبال می‌کنند، نوعی فضای تقابلی ایجاد شود.
وی با بیان اینکه هیچ کسی خواهان این نیست که محیط دانشگاه یک محیط راکد و خموده باشد، خاطرنشان کرد: زمانی جامعه ما جامعه پویایی است که دانشگاه و دانشجو سرزنده و پویا باشد و مشارکت اصیل در دانشگاه شکل بگیرد. رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در دوره‌های مختلف بار‌ها نهیب زده‌اند که باید با مشارکت فعالانه دانشجویان در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی، فضا را از حالت رکود و خمودگی خارج نمود. ما آمادگی داریم در یک فضایی کارشناسانه با حضور اساتید و دانشجویان بنشینیم و با شناسایی آسیب‌ها، به عواملی که در برهه‌هایی از زمان باعث ایجاد فضای رکود در دانشگاه شده است، به آسیب شناسی بپردازیم و راهکار‌ها برای مشارکت اصیل و واقعی را برای جهش در تولید برونداد‌های اثربخش در دانشگاه را ارائه نمائیم. البته اعتقاد دارم که فقط بازگشت به قانون و چارچوب‌های قانون است که می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد.