به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان از اساتید حوزه و دانشگاه، در دومین روز از همایش افتتاحیه «مدرسه مبلغات محافل خانگی» با اشاره به تجربه و علاقه شخصی اش به محافل و مجالس روضه‌های خانگی از دوران کودکی و نوجوانی و نیز انجام فعالیت‌های فرهنگی و تربیتی در مساجد در این مقطع ابراز داشت: هیچ چیز همچون جلسات روضه‌های خانگی که از بچگی برای ما تجربه می‌شد، تأثیر عمیق فرهنگی و تربیتی نداشت.
وی افزود: محبت حضرت اباعبدالله (ع) و خوردن چای شیرین روضه از همان زمان برگزاری روضه‌های هفتگی در وجود ما شکل گرفت. تقید و اهتمام نسبت به برگزاری روضه، خودش بهترین عمل درس آموز برای ما بود و صرف بیان و گفتار نبود و لذا باید تأکید کرد که این گونه برنامه‌ها از دوران کودکی و نوجوانی در فرد نهادینه می‌شود. چه خوب است که تجربه‌های برگزاری روضه‌های خانگی به خصوص در بخش زنانه را جمع آوری و به شکل شایسته‌ای این‌ها را در جامعه بیان کرد و نشر داد.
این استاد حوزه و دانشگاه گفت: نفسِ بلند شدن صدای قرائت قرآن و روضه اهل بیت (ع) در منزل موضوعیت دارد و البته باید توجه داشت که قرآن و اهل بیت (ع) از یکدیگر جداشدنی نیست. این صدای معنوی، خانه را بیمه می‌کند و انسان در این حالت با در و دیوار زنده، زندگی می‌کند و چه خوب است که انسان در خانه‌ای زندگی کند که در آن روضه سیدالشهدا (ع) برقرار است به این جهت که اثر روضه در خانه و سبک زندگی تأثیرات شگرفی به همراه دارد
پناهیان ادامه داد: اساساً اثر روضه بر روی اعضای خانه و خانواده امر مشهودی است، به ویژه تأثیر آن بر روی کودکان مساله‌ای انکارناپذیر به شمار می‌رود، ضمن آن که به لحاظ روانشناسی نیز ثابت شده که مادری که اهل روضه است بچه تازه متولدشده اش به این قضیه واکنش مثبت و احساسی نشان میدهد و همچنین تأثیر آن در طول عمر بر روی زندگی اش وجود دارد.
وی افزود: کودکی که می‌بیند مادرش روضه خانگی برگزار می‌کند، صداقت مادر در عشق به امام حسین (ع) را باور می‌کند و در وجود خودش نیز تأثیر لازم را برجای می‌گذارد، چه آن که اساساً اعتقاد و باور والدین نسبت به اهل بیت (ع) و صفای باطن آن‌ها با همین مجالس و روضه‌های خانگی به بچه‌ها و نسل جدید منتقل می‌شود و این مساله بسیار مهمی است که نباید از آن غافل کرد.
پناهیان همچنین با اشاره به این که برگزاری مجالس روضه خانگی و حضور همسایه‌ها در منزل فرد، خودش مصداق بارز "تعاونوا علی البر و التقوی" است، گفت: تأثیر این مساله بر فکر و دل بچه‌ها مشهود است که در این زمینه بانوان خانه نقش مهمی ایفا می‌کنند، ضمن آن که اساساً مادر نقش تربیتی در خانواده دارد و این نکته‌ای است که حضرت امام (ره) به عنوان یک فقیه و عارفِ انسان شناس همواره بر آن تأکید می‌نمود.
وی خاطرنشان کرد: در جریان تربیت فرزند، بهترین و بیشترین تأثیر را مادر با برگزاری روضه ومحافل خانگی بر فرزندش می‌گذارد، ضمن آن که از آن سو، مادر بی احساس نسبت به مسایل معنوی نیز تأثیر نامطلوب خودش را خواهد داشت.
پناهیان تأکید کرد: بسیار خوب و لازم است که بچه‌ها در منزل برای برگزاری روضه خانگی به خدمت گرفته شده و به آن‌ها مسئولیت خدمت رسانی داده شود چرا که در این صورت حب اهل بیت (ع) به خوبی در وجودشان شکل گرفته و تعمیق پیدا می‌کند.
وی با بیان این که روضه‌ها و محافل خانگی ظرفیت بزرگی است که عمل صادقانه ما را در خدمت به مکتب اهل بیت (ع) تجلی می‌بخشد، گفت: روضه‌های مناسبتی نیز بسیار خوب است، اما اصل روضه، روضه‌های هفتگی است که ما این را از سیره حضرت زهرا (س) در برگزاری مجلس روضه برای عمویشان حضرت حمزه (ع) فرا می‌گیریم.
پناهیان افزود: پیشنهادم این است که اگر نمی‌توانید به هر دلیلی، روضه هفتگی در خانه بگیرید، به شکل هفتگی در روضه‌های خانگی شرکت کنید تا به عنوان مثال سالی یک بار هم روضه در منزل شما برگزار گردد به این خاطر که تکرار و مداومت در این گونه فعالیت‌ها باعث شکل گیری و تقویت اُنس می‌شود و هیچ عاملی همچون اُنس بر روی انسان تأثیرگذار نیست.
وی با اشاره به اهمیت ذکر حضرت اباعبدالله الحسین (ع) در اصلاح زندگی فردی و اجتماعی ادامه داد: هر برنامه‌ای که برگزار می‌کنیم در حوزه اصلاح و فردی، باید از طریق روضه و اهل بیت (ع) باشد و حتی با روضه باید به قرآن و معارف الهی خدمت کنیم.
وی خاطرنشان کرد: به اعتقاد بنده، حتی مؤثرترین فعالیت برای مقابله با بدحجابی و بی حجابی، اهتمام نسبت به برگزاری روضه هاست چرا که کاری که امام حسین (ع) با دل‌ها می‌کند، هیچ چیز دیگری چنین تأثیری ندارد.