به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، فرازی از دعای سوم صحیفه سجادیه در مورد ملائکی است که در رابطه و زمان باران مشغول فعالیت هستند.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی خُزَّانِ الْمَطَرِ وَ زَوَاجِرِ السَّحَابِ وَ الَّذِی بِصَوْتِ زَجْرِهِ یُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ، وَ إِذَا سَبَحَتْ بِهِ حَفِیفَةُ السَّحَابِ الْتمَعَتْ صَوَاعِقُ الْبُرُوقِ وَ مُشَیِّعِی الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ، وَ الْهَابِطِینَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ، وَ الْقُوَّامِ عَلَى خَزَائِنِ الرِّیَاحِ، وَ الْمُوَکَّلِینَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ وَ الَّذِینَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِیلَ الْمِیَاهِ، وَ کَیْلَ مَا تَحْوِیهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا
درود بر خزانهداران باران و حرکت دهندگان ابر و فرشتهای که به صدای فریادش، غرّش رعدها شنیده میشود؛ و هنگامیکه ابر خروشان، به وسیلۀ او به حرکتی شتابانه درآید، شعلههای برق درخشیدن گیرد؛ و درود بر فرشتگانی که برف و تگرگ را بدرقه میکنند؛ و فرشتگانی که همراه قطره باران، چون ببارد، فرود آیند؛ و درود بر آنان که سرپرست خزینههای بادند و آنان که بر کوهها گماشته شدهاند؛ بنابراین از انجام تکلیف کنار نمیروند؛ و درود بر آنان که وزن آبها و اندازۀ بارانهای سیلآسا و رگبارهای متراکم را به آنها شناساندهای.