به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، با شروع جشنواره دریای سرخ عربستان و نیز حواشی ۳ فیلم ایرانی در ورود به آن این موضوع در جنبه‌های مختلفی باید مورد بررسی قرار گیرد.
جشنواره دریای سرخ عربستان تا کنون در ۴ دوره با هدف رشد صنعت فیلم سازی و حتی مالی این کشور برگزار شده است، کشوری که عاری از تمدن هنری و ذاتی است، حالا پس از آن که در چند سال اخیر قانون ممنوعیت سینما را حذف کرده است، دست به برگزاری جشنواره‌ی عظیم و پر زرقو برقی زده که بسیاری از چهره‌ها در سراسر دنیا به آنجا کشیده است.
بیشتر بخوانید:
در چهارمین دوره خود فیلم «ساعت ۶ صبح» مهران مدیری هم در این جشنواره شرکت دارد، فارق از پشت پرده حضور این فیلم در این جشنواره که پیش از آن خبرگزاری دانشجو به تحلیل پرداخت، موضوعات دیگری نیز به میان میاید!
مسئولین یا سینماگران؟ مسئله این است!
باید فکر کنیم چرا بسیاری از سینماگران و هنرمندان ما به جای اشتیاق شرکت در جشنواره‌های داخلی به دیده شدن در جشنواره‌های خارجی روی می‌آورند؛ فارغ از اینکه ابعاد هنری و شخصی یک هنرمند به میان است و درصدی از بار این جنبه را به دوش می‌کشد، مسئولین نیز در ارتباط مستقیم با این موضوع هستند، مسئولینی که درحوزه هنرو فرهنگ جامعه ایرانی مصلحت اندیشی‌هایی پیش می‌گیرند که در بسیاری از مواقع نه تنها باعث پیشرفت و استقبال هنرمندان و مردم نمی‌شود بلکه فاجعه‌ای رقم میخورد که درست کردن به رویا بدل می‌شود.
مهران مدیری با حضور در جشنواره دریای سرخ عربستان آن هم در حالی که فیلم «ساعت ۶ صبح» در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر قرار حضور داشت، اما در نهایت با بیان روایت‌های مختلفی از انصراف شخصی مدیری تا عدم تایید صلاحیت از لیست جشنواره خط خورد و حالا در عربستان صعودی اکران شده و به مرحله رقابت می‌رود!
گفت و گوی کیوان کثیریان در این خصوص
کیوان کثیریان منتقد سینما، کارگردان تئاتر، فیلم‌ساز و نویسنده ایرانی که در طی ۱۱ سال عضو شورای مرکزی انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران بود در خصوص همین موضوع در مصاحبه با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو گفت: «ما خودمان جشنواره بین المللی و جهانی فیلم فجر را به صورت مجزا داشتیم که به هر حال در پنج یا شش دوره ازبهار سال ۹۴ برگزار شد. از دوره علیرضا رضاداد شروع و در ۴ دوره سیدرضا میرکریمی دبیر این جشنواره بودند، در واقعیت آن قدر انتقاد‌ها با این جشنواره با حملاتی ناجوانمردانه بود و اعداد و ارقام دروغ گفته شد و شرایط موجود غیر واقعی منعکس شد که این جشنواره به نوعی نادید گرفته شد.
در خصوص این جشنواره حتی دشمنانش هم اذعان دارند که این جشنواره از کیفیت و استاندار‌های خوبی با مهمانانی سرشناش بهره برده بود و در چاغرچوب استاندارد آن قدر خوش عمل کرده بود که جزو جشنواره‌های A جهانی ارزیابی شد؛ اما مسئله فاجعه بار اینجاست که قدر این سرمایه ملی دانسته نشد، درست زمانی که محمد خزاعی به سمت دبیری در حوزه ه عنوان دبیر جشنواره بین‌المللی فیلم فجر منصوب شد، بلافاصله جشنواره بین المللی با جشنواره داخلی فیلم فجر را ادغام کرد که به عقیده بنده بسیار کار نادرستی بود.»
صحنه را برای خوش رقصی سعودی ها خالی کردیم!
کیوان کثیریان در خصوص اتفاقاتی که باعث شد تا جشنواره ایرانی کمتر دیده شود و عربستان سعودی بتواند جشنواره دریای سرخ را به خوبی به نفع کشور خود و با اهداف سودجویانه اش پیش ببرد این طور گفت: «درست در آن زمانی که جشنواره بین المللی فجر که مجزا در حال فعالیت بود و به یک باره تعطیل شد، اخباری بود که عربستان نیت ساخت یک جشنواره بین المللی را در کشورش دارد، همان زمان هم بنده هشدار داده بودم که این خلاءی که درحوزه فیلم‌های بین الملل به دست ما شکل گرفته است محرکی است که عربستان از آن سوءاستفاده کند. علاوه بر آن با توجه به اینکه عربستان سعودی بودجه بیشتری نیز برای این جشنواره دارد می‌تواند این جشنواره را خیلی باشکوه‌تر و گسترده‌تر برگزار کند. اما ما چیزی که ما داریم را عربستان ندارد!
ما سینما داریم، اعتبار جهانی در سینما داریم، اما عربستان ندارد! چرا چیزی را ما خودمان با دست‌های خودمان برای ایران ساختیم و خوب هم عمل کردیم را خراب می‌کنیم؟! فضا را برای عربستان و کشور‌های حاشیه خلیج فارس مانند امارات که در چند دوره هم برگزار کننده جشنواره بین المللی بود، خالی می‌کنیم؟!»
منفعت برای دیپلماسی ایران
کثیریان در ادامه گفت: «در حالی که جشنواره بین المللی ما نامی از خود در این عرصه به نمایش گذاشته بود و در حال پیشرفت بود و نکته مهم آن است که این جشنواره‌ای بسیار نو پا بود ولی با همین شرایط هم در جشنواره‌های دیگر که حضور داشتیم درخصوص آن صحبت می‌شد، علاوه بر آن در دیپلماسی عمومی و فرهنگی ماهم نقطه درخشانی بود و همه آدم‌های منصف این نکته را اذعان می‌کردند.»
موضوع جشنواره فجر که گسترده‌تر این صحبت هاست! جشنواره فجری که دیگر رنگ و بوی گذشته را ندارد، اثار ارائه شده در این جشنواره با ضعف‌هایی رو به روست، هنرمندان دیگر تمایلی به شرکت در این جشنواره ندارد! همه و همه دست به دست هم داده است تا جشنواره‌های خارجی اولویت فیلم سازان ما باشند، بسیاری از فیلم سازان ایرانی در حال روی آوردن به جشنواره‌های خارجی هستند، جشنواره‌های تازه تأسیس مانند دریای سرخ یا نمونه‌های دیگر، این دقیقا شروع یک فروپاشی ترسناک تمندن و فرهنگ برای سینمای ایران است!
بی اعتباری جشنواره گردن مسئولین
کثیریان در این خصوص نیز اشاره کرد: ما اعتبار جشنواره خودمان را کم کردیم و بسیاری از هنرمندان دیگر رغبتی ندارند که فیلمشان را به جشنواره فجر بدهد، برای این کار هم بهانه تراشی می‌کنند و به بهانه این که کار هنوز تمام نشده، فنی پروژه مشکل دارد و. حاضرند تا فیلمشان را به جشنواره خودمان ندهند در حالی در گذشته این چنین نبود! فیلم ساز همه توان و جونش را می‌گذاشت تا فیلمش را به جشنواره فجر برساند.
جشنواره فجر را تبدیل به یک جشنواره نخواستنی کردیم، حتی هنرمندی سیمرغ دریافت می‌کند و چیزی از آن نمی‌گوید! در این ۳ سال اخیراین چنین بود است، در سال‌های اول و دوم آن که کسی در نشست‌ها، افتتاحیه و اختتامیه‌ها شرکت نمی‌کرد؛ ما این بلا را بر سر سرمایه‌های فرهنگی خودمان آوردیم.
لطمات مسئولین به فرهنگ
کوته فکری بسیاری از مسئولان باعث می‌شود مجبور شویم به کشور‌هایی مانند عربستان امتیاز بدهیم و آنان از فرهنگ و ریشه‌ی سینمایی ما استفاده کنند. مسئولان لطماتی به فرهنگ وارد کردند که جبرانش بسیار دشوار است.
سینمای مستقل تعطیل شده و سینمای عامه پسند و گیشه پسند است که کل سینمای ما را تصاحب کرده است حتی یک فیلم جدی وجود ندارد که به اسکار معرفی شود و این آسیب‌هایی است که مسئولین وارد کردند.»
خبرنگار: مهلا رنجبران
