گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو؛ مقامات اشغالگر به بهانه «ممنوعیت امنیتی» از خروج اکثریت مسیحیان فلسطینی از غزه به مقصد بیت لحم برای شرکت در جشن مرکزی کریسمس جلوگیری میکنند.
اگرچه آنها یک اقلیت ناچیز در غزه هستند، اما در همان شرایط غیرانسانی از جمله آوارگی ظالمانه، بمباران، گرسنگی و بیماری زندگی میکنند.
هدف قرار دادن این جامعه کوچک مسیحی توسط اشغالگران بخشی از یک سیاست سیستماتیک با هدف از بین بردن حضور متنوع بشردوستانه و تاریخی در غزه است.
سه کلیسای مسیحی در نوار غزه همگی از آغاز جنگ نسل کشی، با نقض آشکار تمام هنجارها و کنوانسیونهای بین المللی، هدف حملات اشغالگران قرار گرفته اند.
در ۱ نوامبر ۲۰۲۳، هواپیماهای اشغالگر در حین مراسم دعا به نزدیکی کلیسا حمله کردند. قبل از این هم کلیسای ارتدکس یونانی تاریخی که قدیمیترین کلیسای غزه است، توسط اشغالگران بمباران شد که منجر به شهادت ۱۸ نفر شد.
در شب ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، کلیسای باپتیست در نتیجه بمباران بیمارستان باپتیست در مجاورت کلیسا توسط اشغالگران آسیب دید.
اشغالگران همچنین حملاتی را به مرکز فرهنگی ارتدکس در محله الرمال جنوبی انجام دادند.
مدارس و مؤسسات مسیحی نیز متحمل خسارات سنگینی شدند و اشغالگران بخشهای زیادی از اموال جامعه مسیحی را ویران کرد.
این اشغالگران، حرمت مساجد و کلیساها را زیر پا میگذارند و کودکان و زنان و سالمندان را میکشند و هر جا که میرود ویرانی و تاریکی به بار میآورد. جایی برای شادی و تعطیلات نیست، اما غزه با مسلمانان و مسیحیان خود از تسلیم شدن در برابر مرگ سرباز میزند و شکست ناپذیر میماند و در برابر اشغال و آزادی سرزمین مقاومت میکند.